‘Kaag is met geen kanon van de kijkbuis te knallen’

Je struikelt regelmatig over de vaak retorisch bedoelde vraag: wordt Sigrid Kaag de eerste vrouwelijke premier van Nederland? De lijsttrekker van D66 is na een zorgvuldig geprepareerde strategie boven de politieke loopgraven geparachuteerd door spindokters en campagneleiders, en heeft zich diep in de media ingegraven.

Niet dat ze nu modder op haar hippe volkse sneakers heeft: sinds de bekendmaking van haar kandidatuur worden de rode lopers van radio, televisie en krantenkolommen overal voor haar uitgerold, en de freule met alle égards onthaald. Kaag is met geen kanon van de kijkbuis te knallen.

Vier jaar terug was Jesse Klaver nog het lievelingetje, maar er kleeft toch te veel puberaal populisme aan het pop-up-construct van GroenLinks. De PvdA was deze regeertermijn comateus (en Lodewijk Asscher brandgevaarlijk vanwege zijn rol in het vorige kabinet en de toeslagenaffaire). De bordkartonnen kroonprins en de oude linkse adel zijn dood, lang leve koningin Kaag!

Dus heeft ze een abonnement op M, staat ze met regelmaat statig in alle couranten (waar ze steevast in grote interviews in de lifestyle-bijlagen vertelt dat haar lifestyle een privézaak is) en pendelt ze permanent tussen Op1 en Buitenhof. Er werd zelfs een documentaire over haar uitgezonden. Een objectief journalistiek product, volgens NPO-opperhoofd Shula Rijxman. Dat was het niet: onder de werktitel Minister van Hoop produceerde de VPRO een voor en door D66’ers gemaakte en gesubsidieerde, kritiekloze campagnefilm.

De kans dat ze de eerste vrouwelijke premier wordt, is ondanks al die verwoede promotie verwaarloosbaar. D66 heeft vaker een minnetje voor de peilstanden dan een plusje en met een zetel of twaalf, dertien lever je geen premier. Zo groot is de macht van de mainstream media vooralsnog niet, lijkt het. Of misschien ligt het gewoon aan La Kaag zelf en vinden mensen haar helemaal niet zo leuk.

Het EenVandaag Opiniepanel werd bevraagd over welke partijleider het beste ‘weet wat er speelt in het land’. Kaag, een kakkineuze diplomate met meer huizen in het buitenland dan jaarringen in haar politieke stamboom in Nederland, scoort een hele schamele 21 procent en peilt maar net boven islamitisch doelgroeppoliticus Farid Azarkan. Bijna de helft vindt haar ‘niet sympathiek’: ze eindigt daarin krap boven Geert Wilders, die met 61 procent de kolom ‘weet wat er speelt’ stijf aanvoert.

Nu is Lilianne Ploumen plotseling aan het damesfront verschenen en voel je de mediatwijfel. Kunnen ze nog van wedpaard wisselen? Het moet een vrouw zijn, de tijden dicteren het! En de kiezer? ‘Slechts enkele kiezers geven aan dat het geslacht van de lijsttrekker doorslaggevend is’, mensen stemmen ‘vooral op basis van de standpunten van de partij’. Joh! Ook de PvdA plust vooralsnog niet.

De medialiefde voor Kaag is logisch: ze weten allebei niet wat er speelt.