‘Kaag wil de soevereiniteit van de Nederlandse staat afbreken’

Als een rood stuk pleepapier voor de borrelende onderbuik rolde het citaat uit Sigrid Kaag tijdens het slotdebat: ‘We moeten een beetje afstappen van de ouderwetse gedachte dat alles draait om soevereiniteit.’ Pardon?

Wat is er ouderwets aan soevereiniteit? Soevereiniteit, gedefinieerd door een volk en bewaakt door grenzen, bestuur en inspraak zorgt voor versterking van een nationaal eenheidsgevoel. Het maakt burgers bereidwilliger om belastingen af te dragen omdat ze weten dat die gelden worden ingezet voor het algemeen goed van een afgebakende natiestaat. Niet omdat het geld wordt gebruikt om het aan banken te geven om de staatsschulden van naties aan het andere uiteinde van het continent iets kleiner mee te maken.

Soevereiniteit is het recht van een (gekozen) bestuursorgaan om het hoogste gezag uit te oefenen zonder dat verantwoording is verschuldigd aan een ander orgaan. Zoals de regering van Zambia. Of aan het stichtingsbestuur van een postduivenclub in Middenbeemster. Of, zoals Kaag werkelijk bedoelt, aan de Europese Commissie in Brussel. Want ze wil wél soevereiniteit. Maar voor een buitenlandse bestuursmacht zonder groot publiek mandaat.

D66 wil de soevereiniteit van de Nederlandse staat afbreken om een ondemocratische, megalomane, nauwelijks te controleren en door multinationals en ngo’s gedirigeerde bestuursmoloch in Brussel op de stoel van de Nederlandse kiezer te zetten, door met de nuffige neus in de lucht tegen het volk te zeggen dat hun wens tot nationaal zelfbestuur dat door individuele inspraak kan worden bijgestuurd een ‘ouderwetse gedachte’ is.

Nou, dikke lul drie bier, afgrijselijke kakmadam. Hartstikke leuk dat je in Nederland jezelf staat te vermarkten als een sterke vrouwelijke leider terwijl je die persoonlijke soevereiniteit onmiddellijk inlevert bij de eerste de beste Iraanse moslimzeloot die eist dat je een kopvod ombindt voordat je met hem in één kamer mag. Maar dat wil nog niet zeggen dat we allemaal zo licht willen bukken voor jou, voor D66 of voor Brussel.

Ik wil wél in een land wonen met grenzen die worden bewaakt. Waar controle is op wie binnenkomen, met welke motieven en met een weging op hun intenties, inclusief sancties als bepaalde motieven niet stroken met de nationale belangen. Ik wil bestuurd worden door politici in een natie waar nationale wetten de democratische zelfbeschikking bewaken op basis van een eigen grondwet.

Ik wil wonen in een land waar individuele burgers over hun bestuurlijke lot beslissen en kan me prima neerleggen bij het idee dat veel landgenoten andere dingen willen dan ik, omdat er ook burgers zijn die wel ongeveer hetzelfde willen als ik en we daar samen wel uitkomen zonder dat zichzelf heilig verklarende technocratische grootgraaiers in ivoortorens het voor ons bepalen via ondemocratische decreten en afgedwongen ‘solidariteit’.

Ik wil meer nationale soevereiniteit en minder feodaal Kaag-globalisme.