‘Heel even dacht ik: goh, het lijkt net of er wat hem betreft niks is gebeurd’

Beste Mark Rutte,

Het was een fascinerend beeld, dat van u afgelopen dinsdag, een paar dagen na het debat waarin de hele oppositie een motie van wantrouwen tegen u steunde, en de hele Tweede Kamer op uw eigen partij na een motie van afkeuring.

Met al die partijen kwam u weer samen in de rooksalon van de Tweede Kamer, onder leiding van Khadija Arib, die een dag later het Kamervoorzitterschap zou kwijtraken door een onderonsje dat meer leek op het oude normaal dan op nieuw leiderschap.

Ik zag die beelden: u lachend, vrolijk, opgewekt, aan Kees van der Staaij vragend hoe zijn Paasweekend was, en aan Laurens Dassen van Volt of hij die Lucky TV al had gezien, die met hemzelf erin. ‘Die van jou als ober? Ik moest zo lachen. Ze doen dat zo knap, hè?’

Heel even dacht ik: goh, het lijkt net of er wat hem betreft niks is gebeurd. Alle andere mensen in deze ruimte hebben hem voor het Paasweekend direct of indirect weggestuurd. En het lijkt hem helemaal niets te doen.

Het duurde even voor ik het doorhad. Het is niet alsóf er niks is gebeurd of het u niets had gedáán, er wás werkelijk niks gebeurd, en het dééd u helemaal niks, om de doodeenvoudige reden dat u toen al wist wat ons nu langzaam duidelijk begint te worden: niets verandert. We krijgen gewoon opnieuw een kabinet met u als premier. En u heeft daar zoals altijd weer ongelooflijk veel zin in, en u vindt Nederland onverminderd een waanzinnig gaaf land, en u zult ons en de Tweede Kamer altijd weer met frisse energie toespreken, met een appeltje op de fiets springen, lachen en knipogen wanneer het kan, deemoedig spijt betuigen wanneer het moet en geen actieve herinnering hebben wanneer het nodig is.

Er wordt al tien jaar gesproken over die laag teflon van u waar alles vanaf glijdt, maar misschien hebben we daar niet genoeg conclusies uit getrokken. Het merk Teflon is een etheenpolymeer, en is niet afbreekbaar. Het blijft. Sterker: het zit inmiddels in ons drinkwater, en in ons lichaam.

Zoals u in ons systeem zit. Het is u in tien jaar gelukt ons bijna allemaal een beetje als Mark Rutte te laten denken, met uw als non-ideologie verpakte ideologie. We zijn een beetje u geworden, dus krijgen we u niet meer weg. Zoals ook partijen die u weg stuurden, weer met u verder gaan.

Zelfs de meest gezochte crimineel van Nederland, Ridouan Taghi, gebruikte afgelopen week in de rechtszaal uw woorden: hij had geen ‘actieve herinnering’. Tot in de diepste kelders van de zware criminaliteit druppelt uw invloed dus door: het voorbeeld van waar je allemaal mee weg kan komen. Misschien moest Taghi ook wel ‘zo lachen’ toen hij het u hoorde zeggen. Misschien zei hij ook: ‘Ze doen dat zo knap, hè?’