‘D66 vindt Sidney Smeets geen probleem, maar een uitdaging’

Een goede politieke machine is een black box. Stille software die stabiel en ondoorgrondelijk snort, een weefgetouw dat lijntjes naar bevriende media kort houdt, uitingen van partijpolitici strak geleidt en een patroon uittekent voordat de machine aan het spinnen slaat. Bij de VVD is de kruipolie opgeraakt, maar dat was jarenlang de best gesmeerde politieke doctrine van Nederland.

De voorlichtingsafdeling van D66, daarentegen, is de best verlichte darkroom. In hun fractiekamer heb je geen blacklight nodig om de vieze vlekken in de casting couch belicht te krijgen. Het is geen fraai gezicht hoe de linksliberalen hun worsten maken – noch waar ze die worsten vervolgens proberen te verstoppen.

Het begon met het vertrek van Pechtold, na de zoveelste escapade met zijn roerende goedje in een eveneens dubieus onroerend goedje. Rob Jetten stond op, maar al snel werd duidelijk dat het opvolgingsproces doorgestoken kaart was: Jetten was door Pechtold persoonlijk gegroomed, om maar in contemporaine partijtermen te blijven. Ingewerkt, het heeft een vieze bijklank bij D66, maar Jetten was het.

De nieuwe fractieleider stopte echter iets te veel ‘Rob’ in ‘robot’ en ineens was de jonge indo-homo toch niet divers genoeg: het moest een meisje worden. Rob maakte uiteraard ruimhartig plaats voor Sigrid, maar de manier waarop campagneteam-Kaag van de kakkineuze diplomate een doorzon soccer mom op sneakers probeerde te maken, verliep wederom lachwekkend karikaturaal.

Vervolgens bleek dat een belangrijke adviseur voor de kiescommissie en voor Kaag, Frans van Drimmelen (al anderhalf decennium een partijvertrouweling van Pechtold), binnen D66 een begrip was en niet op de goeie manier: ‘gedrimmeld worden’ is naar een interne vleeskeuring gestuurd worden en een onvermijdelijk onderzoeksrapport noemde nergens zijn naam, maar constateerde wel een ‘gevoelde onveiligheid’ binnen de partijcultuur. (Waar ‘gevoelde’ staat, kun je ook ‘bevoelde’ lezen.)

Daarna werd Sidney Smeets de Kamer in gekozen – en binnen drie weken weer oprotten wegens de onfrisse, intimiderende manier waarop hij op jonge jongens geilde. De vlucht naar voren van voorlichting? Kaag laten verklaren dat ‘er nog een wereld te winnen is als het gaat om de persoonlijke vrijheid en veiligheid van mensen. Ik vind het belangrijk dat we in Nederland de komende tijd werken aan een veiliger omgeving voor lhbti’ers, die in sommige situaties kwetsbaar zijn’.

Jawel. Een naar pedoseks lonkend Kamerlid is geen partijprobleem, maar een landelijke uitdaging voor ons allemaal. En om nog één keer in die vlek te wrijven, stuurde D66 gay-prominent Jetten naar de NPO om dat standpunt nogmaals publiekelijk uit te dragen (en tegelijkertijd Kaag uit de wind te houden). Niet alleen heel doorzichtig, maar ook ranziger dan het gedrag van Smeets om zo moreel verheven te doen over je éigen stront. Om Kaag nogmaals te citeren: wie zijn die mensen?