Filmrecensie: El Clan

Tijdens de zogenaamde Vuile Oorlog in Argentinië was Arquímedes Puccio (Guillermo Francella) belast met het laten verdwijnen van talloze tegenstanders van het Videla-regime, maar als in 1983 de democratie wordt ingevoerd is er geen plaats meer voor zijn specifieke skills. Werkeloos thuis zitten is geen optie, dus Puccio gaat weer doen waar hij goed in is: mensen ontvoeren, dit keer voor geld en met hulp van zijn zoons.

El Clan vertelt dit ongelofelijke, waar gebeurde verhaal met het soort flair dat overduidelijk afgekeken is van gangsterfilms als Goodfellas. Net als in Scorsese’s klassieker worden de alledaagse beslommeringen van de familie lijnrecht tegenover hun gewetenloze misdaden gezet, dat alles begeleid door een soundtrack vol rockklassiekers.

Toch beklijft steeds het gevoel dat er veel meer in had gezeten, vooral omdat er te weinig wordt ingegaan op het verleden van patriarch Arquimedes en de focus te veel ligt op de groeiende twijfels van zijn kleurloze zoon Alex. Toch is El Clan het bekijken waard, al was het alleen maar voor Francella’s memorabele rol als de doodkalme creep met staalgrijze ogen die eigenlijk gewoon maar zijn werk doet.

Vincent Hoberg

Bedankt voor je aanmelding! Let op: je ontvangt binnen 10 minuten een mail om jouw e-mailadres te bevestigen.

Inschrijven

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

? ? ?

https://www.youtube.com/watch?v=cV4jSwCrR44