Filmrecensie: Demolition

Hoe intenser, hoe beter. Dat lijkt de laatste jaren het credo te zijn waarmee Jake Gyllenhaal zijn rollen uitkiest. Na de borderline psychopaat in het geweldige Nightcrawler, de verwarde dubbelgangers in Enemy en de geplaagde bokser in Southpaw krijgt de acteur het ook in Demolition weer flink voor de kiezen. Meteen al in de openingsminuten verliest investeringsbankier Davis Mitchell zijn vrouw in een autocrash en zo’n set-up zou gemakkelijk af kunnen stevenen op een zwaarmoedig drama.

M&M’s

Demolition kiest gelukkig een andere weg door tijdig een prettig gestoorde bocht naar links te maken. Mitchell wordt via een zakje M&M’s dat vast blijft zitten in een snoepautomaat op een merkwaardige rouwverwerkingsreis gestuurd, die onder meer leidt naar een plotselinge voorliefde voor sloophamers, een maffe alleenstaande moeder (Naomi Watts) en haar nog veel maffere zoon.

Maf is dan ook het beste woord om de hele film mee samen te vatten en dat zal waarschijnlijk niet bij iedereen in de smaak vallen. Origineel en grappig is Demolition echter zeker en Gyllenhaal mag weer een imposante rol bijschrijven op een CV dat steeds indrukwekkender wordt.

? ? ?

Tekst: Vincent Hoberg

https://www.youtube.com/watch?v=eTJ1qS7KOm4