‘Hazes eren, dat is anno 2021 boxershorts promoten met zijn hoofd erop’

Beste André Hazes (sr!),

Ik zag dat ze bij de Lidl nu slippers verkopen met je hoofd erop. En een legpuzzel. En een koeltas. En een strandlaken. En een vlieger. Een vlieger? Ja, want De Vlieger: ‘Ik heb hier een brief voor m’n moeder / Die hoog in de hemel is / Deze brief bind ik vast aan m’n vlieger / Tot zij hem ontvangt, zij die ik mis.’

Het is soms een dun draadje, dat tussen eren en uitmelken, tussen een muzikale erfenis beminnen of uitwringen. Artiesten die overlijden, kunnen maar beter hopen dat ze die erfenis in handen hebben gelegd bij het juiste familielid. Van 2Pac verschenen na zijn dood nog talloze albums, uitgebracht door zijn moeder. Die stak de opbrengsten in een stichting voor kunstprogramma’s voor jongeren, wat nog iets wegspoelde van de bijsmaak, veroorzaakt door de wetenschap dat het gros van dat werk niet voor niets nog niet was uitgebracht.

Van jou verschijnen nu dus geen nummers meer, maar producten bij een supermarkt. Gelukkig ook een beeld op de Dam, en concerten waarbij je nummers nog steeds worden gezongen, wat me uiteindelijk de essentie lijkt van het in stand houden van een muzikale erfenis. Maar die producten van de Lidl moeten natuurlijk ook verkócht worden, daarom is er een nummer opgenomen, met een clip. Ik moet lang terug in mijn geheugen om een nummer te vinden dat me zoveel plaatsvervangende schaamte opleverde als Nog steeds heel geliefd, en toen kwam ik uit bij het Koningslied.

Een Lidl-vlieger als een soort AliExpress-uitdrukking van een nummer over een overleden moeder: dat blijkt illustratief voor deze tragiek van de platgeslagen heldenverering. ‘In de Arena’, even stilte want tekst past niet in de zanglijn, en vervolgens ‘liet men een traantje na’: de tekst is zó kreupel dat ik even dacht dat dat juist een ode was, en wel aan een andere verloren volkszanger, Manke Nelis.

André Hazes eren, dat is anno 2021 Thomas Acda die een ‘Broodje Hazes’ bestelt, bestaande uit een worst die niet op het broodje past, waar Acda dan jolig onhandig mee zit te hannesen. Hazes eren, dat is anno 2021 met artiesten rond zijn standbeeld staan, en op de muziek van een van zijn eigen nummers een tekst zingen ter promotie van boxershorts met zijn hoofd erop. Wie dát beschouwt als een eerbetoon, hoort in Rapper Sjors vast nog een tribute aan Prince.

Jij was de koning van het understatement. Voor jou geen grootse metaforen om het leed te omschrijven. Eén woord volstond. ‘Jammer’. In ’n Vriend ontfermde je je over een, inderdaad, vriend. Die lag in de goot, was zijn vrouw, huis en geld kwijt, en vond tijdelijk onderdak in huize Hazes. Immers: ‘Als een broer hield ik van jou.’ En uitgerekend hij, die bijna-broer, ging er in dat nummer vandoor met je vrouw. In één klap zowel je beste vriend als je vrouw kwijt. En wat zong je, overmand door al die emoties? ‘Het is jammer, onze vriendschap is voorbij.’

Dus ja. Nog steeds heel geliefd: jammer.