Hans Klok: 'Dat kutvolk uit Amerika moet heropgevoed worden'

Grappig Hans: als je jouw naam googelt, krijg je als een van de eerste hits een advertentie van Hair Science Clinic (Hasci). Waaruit bestaat jullie samenwerking?

‘Ik ben hun ambassadeur geworden toen Gerard Joling ermee ophield. Vlak voor mijn vertrek in 2019 naar Las Vegas, waar ik tien jaar lang zou gaan optreden, heb ik mijn inhammen laten aanpakken. In Las Vegas draait alles om glitter, glamour en vooral uiterlijk. Omdat mijn haar toch een soort van handelsmerk is geworden, leek het me verstandig om iets aan mijn inhammen te laten doen. Ik wilde er op m’n allerbest uitzien. Uit een donorgebied op mijn achterhoofd hebben ze haarzakjes weggehaald. Je zag er niks van omdat mijn haar aan de achterkant langer is en er dus overheen valt. Ik ben heel blij met hoe het is geworden en zodoende benaderde Hasci mij voor het ambassadeurschap. We hebben wat commercials opgenomen en ik heb Ria Valk er ook naartoe gestuurd.’

In je shows sla je wild met je haren heen en weer, een mooi showelement. Maar hoe moet dat nou als je straks echt kaal gaat worden?

‘Dat ga ik samen met Hasci proberen te voorkomen. We houden het bij, zodat mijn haar kan blijven doorgroeien op de plekken waar het nodig is. Ik maak me daar niet zoveel zorgen over; als je ziet wat ze allemaal kunnen met je eigen haar als uitgangspunt, dan ga ik de komende jaren vrij onbezorgd en met wapperende manen tegemoet.’

Je noemde het net al even: je avontuur in Las Vegas is in het water gevallen door corona. Ga je nog terug?

‘Het contract was getekend voor tien jaar lang, zes dagen per week en twee shows per dag. Dat was expres zo intensief en zo vaak gepland, omdat producent MGM er alles aan zou doen om mij zo snel mogelijk heel beroemd te maken daar, zodat ze er zelf veel geld aan zouden kunnen verdienen. Die beoogde bekendheid zou in één of twee jaar niet lukken, daarom was een kortlopend contract voor hen niet interessant. Hoe het er nu voor staat, daar is iedereen natuurlijk benieuwd naar, omdat ik met groot gebaar en een flinke financiële injectie van investeerder Marcel Boekhoorn ben geëmigreerd. Kijk, ze kunnen het contract bevriezen en ik kan natuurlijk terug. Maar het was allemaal zo zuur hoe het is gegaan, de teleurstelling was enorm. Dus ik ben me gaan afvragen of ik het zelf eigenlijk wel wil. Ik was toen vijftig en ik begon opnieuw. Ik liet alles achter om mijn naam en show ergens anders helemaal opnieuw op te bouwen. Dat mooie plan viel in duigen. Nu ben ik 52 en bij mijn terugkeer in Nederland ben ik ineens weer zó’n ster, ongelooflijk. Een eigen show met Hans Klok & Friends, een grote tour door Duitsland komt eraan en een eigen theater in The Harbour Club met een avondvullende show. Alle deuren gaan open, belangrijke sponsors staan klaar en grote merken willen zich aan me binden. Het voelt alsof iedereen me weer omarmt. En die status had ik in Amerika natuurlijk niet. Ik begon daar net. Ik had net zelf geregeld dat ik weer eens bij Ellen Degeneres in de talkshow mocht zitten, dan tel je mee, maar twee dagen later ging de wereld op slot. We hadden eindelijk de wind in de rug. Ik was bezig om naar een nog betere locatie te gaan, wat meer in het midden van de Strip in Las Vegas. Corona verpestte al onze plannen en vorderingen die we hadden gemaakt. Daarnaast was mijn assistente Nathalie zo ziek en ik geloofde met mijn stomme kop tot het laatst dat ze het wel zou halen. Ze overleed, het verdriet was groot. Het was voor ons ook de druppel, we zeiden tegen elkaar: “En nu gaan we morgen naar huis.” Het was één grote bak ellende.’

‘Alle deuren gaan open, belangrijke sponsors staan klaar en grote merken willen zich aan me binden. Het voelt alsof iedereen me weer omarmt’

Je American Dream kunnen we dus doorstrepen?

‘Nee. Het gaat me nog zeker een keer lukken, want uiteindelijk lukt mij alles, maar ik ga het anders doen. Ik ga het niet meer aanpakken als een project van: ik ga daar eens even beroemd worden. Nee, ik draai het om. Ik ga iets neerzetten dat zó groot is in Europa, dat ze de act beslist naar Amerika willen halen. Daarom ben ik hier ook zo actief nu. De Duitse tour langs grote hallen, daar ben ik nog wat voorzichtig mee om in Nederland te promoten, immers: ik heb net een nieuw theater cadeau gekregen in The Harbour Club in Amsterdam waar ik sta met de avondvullende Vegas The Show. Het kan marketingtechnisch verwarrend voor het publiek zijn, waar ik nou precies sta. Dus voor Nederland ben ik te zien in Amsterdam en voor de Duitsers maak ik veel reclame om de mensen daar naar de grote hallen te krijgen. Je merkt: ik ben niet zo positief meer over Amerika als dat ik was. Ik kreeg van de week nog een optreden aangeboden in Palm Springs. Vroeger had ik dat misschien met beide handen aangegrepen, maar nu denk ik: waarom zou ik heen en weer vliegen voor één optreden? Wat heb ik daaraan? Ik heb er al zo vaak gestaan en de liefde moet wel van twee kanten komen.’

Hoe bedoel je dat laatste? Voelde je te weinig respect in Amerika?

‘Nou, ik begrijp wel dat sommige Nederlandse artiesten – zoals Glennis Grace, die ook kansen had – zeggen: “Ik laat dit rondje maar aan mij voorbijgaan.” Want het is wel het allermoeilijkst daar. Het was ons na anderhalf jaar ook nog niet gelukt om een leuk sociaal leven op te bouwen, het is gewoon kutvolk in dat opzicht. Het is misschien ook te internationaal daar in Vegas, waar alles alleen maar draait om geld. Dollars, dollars, dollars. Dat komt mede doordat de mensen daar zo slecht betaald worden. De Amerikanen die in mijn show dansten, moesten overdag lesgeven op een balletschool en ’s nachts hingen ze halfnaakt ondersteboven in een paaldansclub. Dan konden ze net hun huur en auto betalen. Er is van alles mis met dat land. Kijk maar naar de vorige president, ze zijn net een beetje bekomen van die Trump. Bah, vreselijk.’

Je bent van een koude kermis thuisgekomen, als we dat zo horen.

‘Ik vind het zo jammer hoe ze daar denken en werken. Je krijgt van hen ook nul steun. Daarnaast gaan ze ook nog eens hartstikke hypocriet met gays om; ze doen net alsof het er niet is, alsof het homo-zijn niet bestaat. Amerika is wat dat betreft het meest hypocriete land dat er bestaat. Ze hebben eerst de indianen uitgemoord zodat ze het land over konden nemen en nog steeds als jij iets donkerder bent dan ik, kijken ze op je neer. Als er ergens veel gediscrimineerd wordt, is het daar wel. Mexicanen bijvoorbeeld, die daar keihard werken, worden met de nek aangekeken.

Dat land moet heropgevoed worden. Mijn vriend Dann zegt altijd dat ik nog verliefd ben op het oude Vegas uit de tijd van Elvis en Siegfried &Roy. Dat is misschien ook wel zo. Maar het komt wel weer goed, ik ga er heus ooit nog weleens naar toe. Maar het blijft jammer. We waren zó dicht bij het vuur en dan gaat de wereld op slot.’

Je stelt nu dat je het gaat omdraaien; je wilt een dusdanig grotere en vettere Europese act neerzetten dat ze niet om je heen kunnen in Amerika. Maar het ís allemaal al van wereldniveau wat je laat zien; hoe ga je het nóg magischer en mondialer maken?

‘Dat is een goeie vraag. Kijk, ik denk dat ik de meest fysieke illusionist ever ben qua stijl, fysieke kracht en alles eromheen. Dat had misschien niet iedereen nog door, maar zo langzamerhand beginnen steeds meer mensen dat in te zien. Misschien ben ik een beetje een laatbloeier of zo. Voor mijn bestaande acts en trucs geldt dat ik altijd aan het bedenken ben hoe ik het beter, sterker en spectaculairder kan maken. Ik heb het gevoel dat de ultimate nog niet is bereikt.’

Benieuwd naar de rest van het artikel? Je leest 't op Blendle.