Oké, Wilders krijgt een strafblad. En dan?

'Bespottelijk dat niet één politicus in staat is gebleken om de moslimhaat van de PVV in te dammen'

Er zijn veel mensen die staan te juichen bij het nieuwe proces tegen Geert Wilders, die door duizenden gekwetsten is aangegeven niet zal wegkomen met vrijspraak, anders dan de eerste zaak die tegen hem liep. Veel duiders denken dat hij daarmee eindelijk gestraft zal worden voor zijn beledigende en grievende uitspraken over de islam en Marokkanen. Maar het is onzin om te denken dat een eventuele veroordeling het einde van de polarisatie in ons land betekent. Al zou de rechter hem tien jaar achter tralies stoppen, dan nog zit je met anderhalf miljoen mensen die een zware afkeer voelen van buitenlanders en mensen die de islam aanhangen. Hun onvrede kan je niet wegstoppen in een cel.

De werkelijkheid is natuurlijk dat Geert Wilders in (voor hem) het ergste geval alleen een geldboete gaat krijgen, of misschien ergens een paar uur moet schoffelen. Dat maakt hem een martelaar van het vrije woord. Dat is in zijn geval gunstig. Het is echt niet zo dat zijn electoraat zich opeens bij een andere partij gaat aansluiten omdat de PVV-voorman een strafblad heeft. Sterker nog, de ontevreden burger zal zich eerder gesterkt voelen in de opvatting dat je in dit land niet langer terechte zorgen mag uiten. Een veroordeling zal er alleen voor zorgen dat de rechtsextremist na zijn politieke carrière in Nederland niet langer aan de slag zou kunnen gaan in bijvoorbeeld Amerika, waar het systeem minder vergevingsgezind is voor buitenlanders die ooit zijn veroordeeld. Er staat voor hem dus wel degelijk iets op het spel.

Maar de particuliere sores van Geert Wilders zouden minder relevant moeten zijn in deze hele zaak. We mogen ons best afvragen waarom het zover is gekomen dat de rechterlijke macht moet ingrijpen omdat een politieke discussie ontspoort. Er zijn veel lieden die terecht Geert Wilders aanwijzen als haatzaaier, hooligan, demagoog en wat dies meer zij, maar veel zorgwekkender is de totale apathie van de politici die hem binnen het parlement van repliek zouden moeten bedienen. Zij hebben al die tijd geen adequaat antwoord kunnen bedenken op de steeds verder radicaliserende beweging van Geert Wilders. Zij hebben gefaald in hun taken als volksvertegenwoordigers. Want hoe je het ook wendt of keert: de PVV is wellicht een grote organisatie in het land, met veel aanhang en sympathisanten, maar deze mensen zijn nog wel in een numerieke minderheid.

Het is daarom helemaal bespottelijk dat niet één politicus in staat is gebleken om in het politieke discours de moslimhaat en stigmatiserende praatjes van de PVV in te dammen. Niemand kwam met een redelijk alternatief. Allemaal scheten ze in hun broek uit angst voor nog meer zetelverlies in de peilingen. En daarom konden er grenzen worden verlegd, net zo lang tot de burgers het niet meer pikten en de rechter moet toetsen of er iets ontoelaatbaars is gezegd.

De vervolging van de Grote Blonde Leider is in juridische zin vast terecht, het wordt een interessant proces, maar ik hoop vooral dat we als maatschappij eens definitief afrekenen met alle parlementariërs die hem zo groot hebben laten worden. Daar hoeft geen rechter aan te pas te komen, want de volgende verkiezingen laten niet lang meer op zich wachten.

Meer columns van Özcan Akyol lees je hier