‘De bedreigingen en intimidaties duikelen in enorm tempo over elkaar heen’

Beste Bernard Leenstra,

Je bent huisarts in opleiding, en je bent een van de mensen achter het initiatief prullenbakvaccin.nl, dat verspilling van vaccins wil tegengaan. Vooral bij eerdere rondes van vaccinaties kwam het voor dat in sommige delen van het land wachtrijen stonden, en op andere plekken eenmaal geopende vaccins moesten worden weggegooid, omdat daar te weinig mensen kwamen opdagen. Op prullenbakvaccin.nl konden mensen kijken waar die dag vaccins dreigden te worden weggegooid, en dan de trein of auto nemen om zich in een ander deel van het land last minute te laten vaccineren.

Een prima praktisch initiatief, ‘om niet’ opgezet, zou je vroeger hebben gezegd, voor Sywert van L. die term voorgoed verdacht maakte. Een initiatief waar je ook niks tegen kan hebben als vaccinweigeraar, zou je zeggen: die willen geen nieuw vaccin, en ook geen tweedehandsje, maar hebben er verder ook geen last van als iemand uit Sittard besluit een vaccin in Meppel op te halen.

Zou je zeggen. Maar in het hysterische Nederland van onze tijd is dat gerekend buiten de agressieve intolerantie van een groep mensen dat graag praat over ofwel ‘liefde’ of onze ‘nationale identiteit’, maar van beide weinig lijkt te begrijpen. Dus ontving jij niet alleen scheldpartijen (zoals ‘dokter Mengele’ en ‘witte engel des doods’, want een wappie is geen wappie zonder een Godwin) en de opvolger daarvan: bedreigingen, maar werd er daadwerkelijk een prijs van 1000 euro op je hoofd gezet. Toen een bevriende arts een kogel vond en er brand in zijn praktijk werd gesticht, deed je toch maar aangifte, las ik in de Volkskrant. En afgelopen week werd een verdachte opgepakt.

Inmiddels duikelen in Nederland bedreigingen en intimidaties in zo’n enorm tempo over elkaar heen, en hebben we al zoveel berichten zien langskomen over doodswensen, ‘huisbezoeken’ aan en krankzinnigen met een fakkel voor de woning van politici, en journalisten die uit voorzorg het logo van hun mediabedrijf afplakken, dat je er bijna aan zou gaan wennen. Of zou gaan denken dat het kennelijk bij deze overspannen tijd hoort, vol mensen met een verstoord leven en ritme, hunkerend naar hun werk, hun sport, hun avondjes uit of andere uitlaatkleppen.

Maar het ís niet normaal, en mag het ook nooit worden. Een prijs zetten op het hoofd van een arts die gewoon wil zorgen dat mensen die een vaccin willen dat ook kunnen krijgen, van iemand die een beroep uitoefent dat gebaseerd is op een eed om jezelf ten dienste te stellen van je medemens, is een zieke, criminele daad van haat, verdient een hard en snel optreden, en geen begrip. En vooral: geen podium. Dat laatste geldt al helemaal voor haatzaaiers als Engel en Baudet, die nooit letterlijk een prijs op een hoofd zetten, maar altijd slecht vermomd, door adressen te delen, tribunalen aan te kondigen en elke dag opnieuw verder te zagen aan de stoelpoten van de democratie, uiteraard in naam van het laatste waar ze ooit voor zullen staan: vrijheid.