‘Van elk emotie gespeend voetbal in een totaal steriele omgeving’

Hoe anders is het nu. Ja, er is wat minder verkeer op de weg dus je rijdt zo de parkeerplaats op, maar dan is het wel gedaan met de pluspunten. Als ik de Euroborg nader, denk ik serieus dat de wedstrijd alsnog is geschrapt, vanwege een acute corona-uitbraak of aardbevingsgevaar (we zijn in Groningen, nietwaar), zo stil is het rond de hoofdingang. De gierende wind maakt het decor nog een stukje troostelozer.

Eenmaal binnen is het eerste waar je om wordt gevraagd je QR-code, waarna de zoektocht naar een ontvangstplek een aanvang kan nemen. Nee, de oude perszaal is niet meer in gebruik en na het openen van vele zinloze deuren blijkt de persopvang vlak achter de perstribune te bevinden. De soep en koffie zijn heet, zoals het hoort, als tegengas (we zijn in Groningen, nietwaar) voor de kou die vrij spel heeft op de tribunes. Net als het getetter van de geluidsinstallatie die is ingesteld op 22.000 toeschouwers in plaats van 22.

En dan moet het ergste nog komen. Het van elke emotie gespeende voetbal in een totaal steriele omgeving. Het is dat ik zelf ter ‘verhoging’ van de sfeer af en toe ‘boe!!!’ roep of ‘fluiten scheids!’ (want Bas Nijhuis), maar over het algemeen is het niet te harden wat ons wordt voorgeschoteld. Het ultieme bewijs dat voetballen zonder publiek geen enkel doel dient.

Op 25 januari komt er weer een nieuw meetmoment. Als de regering wederom weigert om publiek toe te laten in de stadions zit er voor de KNVB nog maar één ding op: stilleggen die handel. Op deze manier doorgaan is zinloos. Voetbal kan niet zonder publiek.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.