‘Zeventien miljoen virologen storten zich nu op hun bijbaan als geopolitiek deskundige’

Vooropgesteld dat de geopolitieke duiding van een columnist – laat staan een twitteraar of erger: een bloggertje – geen ene reet aan relevantie heeft: ik zat er duchtig naast met mijn verwachting dat Poetin hooguit een geitenpaadje over de Donbass zou maaien, richting zijn warmwaterhavens in de al eerder toegeëigende Krim.

Helaas heeft het de autocratische leider van de Russische Federatie behaagd om zijn militaire machine boven de hele Oekraïne bommen te laten regenen. Zeventien miljoen virologen hebben het werk neergelegd om zich op hun bijbaan als geopolitiek deskundige te werpen, waarbij het verbazing wekt hoeveel verzachtende argumenten er aangevoerd worden voor het bombarderen van burgers. Met name vanuit de FvD-angehauchten klinkt het zonder ironie dat Poetin ‘zich verdedigt tegen westerse agressie’. Hoe krijg je het uit je brein gebrouwen?

Waarom ik zelf niet geloofde dat Poetin verder zou gaan dan ‘hooguit’ de Donbass (een laakbare, maar geopolitiek gezien nog best uitlegbare handeling), komt mede voort uit mijn wantrouwen jegens westerse media en leiders. De gretigheid waarmee die zich wentelen in Koude Oorlog-retoriek getuigt van een achterhaald wereldbeeld waarin De Rus dé eeuwige vijand is terwijl in de schaduwen ver achter Moskou allang nieuwe wereldmachten zijn opgestaan om dat stokje over te nemen.

China, met name, is beter georganiseerd, beter gefinancierd, hoger opgeleid en al vele malen dieper in de westerse wereld doorgedrongen met investeringen, technologie, bezit en handelsbelangen. Het land ligt onder de knoet van een communistische partij die precies de juiste balans bewaakt tussen individuele ‘vrijheid’ (je kan in China best persoonlijke welvaart opbouwen) en collectieve autocratie, en hun doelen zijn helder: in 2049 het grootste staande leger ter wereld om de tot die tijd vergaarde belangen permanent te bewaken.

Nee, dan wij. Doodsbang gemaakt door een virus – afkomstig uit China, wat de maatschappelijke opinieweegschaal al jaren doet weifelen tussen ‘ironie van het leven’ en ‘vooropgezet plan van een boosaardige macht’ – proberen leiders van toonzettende ‘progressieve’ naties als Canada en Frankrijk hun eigen bevolking terug achter hun voordeur te knuppelen met coronamaatregelen die bevuild worden door bruine randjes van totalitarisme. Verplichte gezondheidspassen, het blokkeren van bankrekeningen, het volstrekt onnodig afkondigen van noodtoestanden: het is, in een understatement, allemaal niet fraai.

In Nederland is het nog treuriger. De diep ingesleten netwerkcorruptie van dit poldermoerasje heeft er toe geleid dat we in Wopke Hoekstra een McKinsey-consultant als minister van Buitenlandse Zaken hebben die zich zonder enige kennis geconfronteerd ziet met een internationaal conflict, terwijl minister Kaag van Financiën (die niks weet van economische zaken) twittert over haar eigen vakgebied: internationale diplomatieke kwesties. En dat allemaal omdat Mark Rutte aan iedereen toegeeflijk wilde zijn, om zelf maar premier te kunnen blijven. Was Amerika nog maar een geloofwaardige wereldmacht.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.