Dochter over Henk Westbroek: ‘We troffen hem halfnaakt aan voor de koelkast, op zoek naar een bitterbal’

Groot geheim in jeugd

Op 27 februari 1952 werd Henk het woensdagkind van Nel van Leur, maar het duurde vervolgens nog zeventien jaar voordat hij daarachter kwam. Schepper Nel hield in haar jonge jaren namelijk nogal van een robbertje stoeien tussen de lakens, maar als ongehuwde vrouw in de jaren 50 zwanger raken was nog net geen reden om gestenigd te worden. Met het schaamrood op de kaken vertrok ze uit Utrecht en liet ze Henk achter bij tante Nel, die zich over hem ontfermde. Henk: ‘Pas op mijn zeventiende vertelde Nel, toen ze weer eens een kop koffie kwam drinken, dat ze eigenlijk mijn moeder was. Ma janken, tante janken. Het was één natte boel, daar aan die keukentafel.’

Duizend hokjes

Henk mag dan wel de geschiedenisboekjes ingaan als muzikant, maar hij studeerde af in algemene sociologie en ging aan de slag als bibliothecaris. In de jaren daarna presenteerde hij een stevige rits aan radio- en tv-programma’s, werd hij kroegbaas van café Stairway to Heaven en was hij tussen 1998 en 2002 politiek actief voor Leefbaar Utrecht en Leefbaar Nederland. Zijn grootste wapenfeiten zijn echter toch pareltjes van platen, als Gijzelaar, Zelfs je naam is mooi, Sinterklaas (Wie kent hem niet) en België, dat dit jaar zijn veertigste verjaardag viert.

Wat vindt Henk Westbroek van zichzelf?

‘Zeventig worden is geen feest, want fysiek hobbel ik achteruit. Ik ben in de hoogste versnelling op weg naar het einde. Dat is niet leuk, maar het is dragelijk.’

Wat vinden wij van Henk Westbroek?

Een man met het hart op de tong... en op de tong... en op de tong. Hij zit werkelijk nooit om een scherpe mening verlegen. Eerlijk is eerlijk: bel je Henk voor een leuke quote, dan levert dat altijd iets interessants op.

‘Henk moet enorm op zijn hoge bloeddruk letten, want hij is een oude brombeer geworden. Dat mag ook. Het past lekker bij hem. Hij heeft er de stem en het hoofd voor’

Wat vinden anderen van Henk Westbroek?

ERIC BLOM

radioregisseur

‘Henk is slordig, ongeduldig en direct. De eerste keer dat ik hem ontmoette, was bij een radioprogramma. Het script dat ik daarvoor gemaakt had en waaraan ik drie dagen had gewerkt, gooide hij na drie seconden kijken in de prullenbak. Dat vond hij maar niks. Die directheid ben ik later meer gaan waarderen. Vandaag de dag is hij een echte inspirator en gastvrije vriend, waarbij thuis altijd het lekkerste eten op tafel staat. Hij loopt al jaren rond met allerlei kwalen en zegt me weleens niet te weten hoelang hij nog heeft. Ik moet er echter niet aan denken dat hij er ineens niet meer is. Tegelijkertijd: krakende wagens rijden het langst!’

CHRISSIE WESTBROEK

dochter

‘Pa is een man die totaal niet bezig is hoe hij op anderen overkomt. Als puber zit je daar niet altijd op te wachten. Dan nam ik bijvoorbeeld een jongen mee naar huis en vroeg hij: “Zo, dus deze puistenkop is nu je nieuwe vriendje?” Stond ik meteen zwaar voor lul. Of ik nam na het uitgaan vrienden mee naar huis en troffen we hem halfnaakt aan voor de koelkast, op zoek naar de laatste bitterbal. De vlek op zijn bil konden we zodoende allemaal aanschouwen. Door zijn koppigheid hem ik hem ook nooit sorry horen zeggen bij fouten. Hij loste dat dan altijd op door mij met, bijvoorbeeld, een blok kaas van de markt te paaien. Eten is namelijk zijn passie. Er zijn twee momenten dat hij mij zeer positief verrast heeft. De eerste keer nadat hij erachter kwam dat ik al drie maanden spijbelde van het vwo. Ik dacht de wind van voren te krijgen, maar hij gaf doodleuk aan wel te begrijpen dat ik het daar niet zo naar m’n zin had. De tweede keer was toen ik hem op m’n 21ste en als tweedejaars student op de universiteit vertelde zwanger te zijn. Ik mocht altijd alles van hem, als ik mijn studie maar afmaakte. Haal de keukenmessen maar weg, want dit zou oorlog worden! Pa barstte echter in tranen uit en was door het dolle heen om opa te worden. Wel zei hij: “Weghalen of niet, die keuze is helemaal aan jou. Baas in eigen buik! We hebben daar in de jaren 70 niet voor niets zo hard voor gestreden.” Zodra je in Henks directe kring zit en hij van je houdt, heeft hij alles voor je over. Hij stelde zelfs voor zijn huis ter beschikking te stellen aan mijn gezin en zelf kleiner te gaan wonen, zodat onze kinderen daar kunnen opgroeien. Met die kleintjes is hij echt zo lief, echt een zachtgekookt ei. Ik zie pa als een goede wijn. Die wordt steeds beter naarmate de jaren vorderen.’

HENK TEMMING

eeuwige rivaal

In De Telegraaf: ‘Ik heb niet zozeer een hekel aan hem, maar ik beschouw hem als een patiënt. Iemand die niet helemaal toerekeningsvatbaar is. Iemand die van het ene op het andere moment gek kan worden en uit zijn slof kan schieten. Agressie, driftbuien, dat soort dingen. En daar houd ik niet van. Je mag alles tegen me zeggen en je mag het met alles niet eens zijn, maar houd je wel een beetje gedeisd.’

RENÉ MEISTER

toetsenist Het Goede Doel

‘Henk loopt niet zo te koop met zijn eigen gevoelens, maar in zijn songteksten krijg je daar onderliggend wel wat van mee. Dat is zijn vehikel om daar toch iets over uit te dragen. Later is hij de politiek in gegaan, en ik begrijp ook waarom, maar van mij had hij dat niet hoeven doen. Dat was een slechte zet.’