‘1115 kinderen zijn door de Staat ontvoerd en Mark Rutte pist op hun pech’

Staatsontvoeringen. Dankzij een televisietirade van Peter Pannekoek kwam het woord in het landelijke tranendal-lexicon van het toeslagenschandaal. Pannekoek uitte zijn verbijstering over de 1115 ten onrechte uit huis geplaatste kinderen van door de Belastingdienst kapotgemaakte ouders en noemde de handelingen van de rijksoverheid ‘staatsontvoeringen’. Het sloeg aan en eindelijk is het onderwerp geagendeerd.

Het kostte enkele journalisten en een paar Kamerleden letterlijk jaren om de knevelpraktijken van het Rijk boven water te krijgen. Mark Rutte trad af, in een schijnbeweging na het vernietigende (maar zelfs nu nog altijd onvolledige) rapport Ongekend Onrecht, werd doodleuk herkozen en zat vorige week vanuit het Torentje – al bijna twaalf jaar zijn thuis, waar hij maar niet uitgeplaatst lijkt te kunnen worden – in reactie op Instagram-vragen van ‘Wijnand90’ te suggereren dat er bij sommige ouders ‘meer aan de hand’ was en dat die kinderen daarom niet zomaar terug naar hun eigen ouders kunnen.

Wat er vooral aan de hand is, is dat we in een land leven waar het bij de ouders weghalen van kinderen kennelijk makkelijker is dan die kinderen terug met hun eigen ouders verenigen, nadat blijkt dat de overheid de hoofdschuldige is aan de schuldenberg waaronder die ouders bedolven werden. Er is ‘maatwerk nodig’, zei Mark, maar er wordt ‘keihard gewerkt’ aan ‘een plan’ en dan nog noemt hij de onrechtmatige uithuisplaatsingen van kinderen (die soms zelfs een nieuwe naam kregen) een ‘redmiddel’. Een REDMIDDEL.

Het is allemaal zo onvoorstelbaar schofterig en toch al jaren staande praktijk onder de Rutte Doctrine: zolang er twijfel gezaaid kan worden over het gedrag van de gedupeerden in de toeslagenaffaire, kan Rutte zich verschuilen achter de VVD-mantra ‘regels zijn regels’ en zullen heel veel landgenoten – zeker de eigen kiezers van de premier – blijven geloven dat zich veel daders onder de slachtoffers ophouden. Het is het ranzige frame van een natrapperspartij die achter het geacteerd gepijnigde gezicht van het politieke gezag geen enkele vieze truc schuwt om over de dossiers van door de staat ondergescheten gedupeerden te pissen, en te blijven pissen.

Met name bovenmodalen die zich nooit op het brakke toeslagensysteem hoeven te verlaten voor kinderopvangtoeslag, waartoe de vaak keurig tweeverdienende gedupeerden-gezinnen genoodzaakt waren omdat we in dit land nou eenmaal een kutsysteem van belasting-inhoudingen en herverdeling via toeslagen hanteren, lijken vrij weinig begrip te kunnen vormen voor de gevolgen van opeenstapelende schulden en de ‘slechte’ keuzes die daar als vanzelf uit volgen.

Het probleem van een land waar de vangnetten zo goed geregeld lijken, is dat je nog steeds door de mazen heen kan vallen. Daaronder borrelt het publieke zuurbad van ‘eigen schuld, dikke bult’. 1115 kinderen zijn door de Staat ontvoerd en Mark Rutte pist op hun ‘pech’.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.