‘Wat literatuur dan ook mag zijn, kennelijk is het stervende’

Vier dagen voor het Boekenbal ontvang ik tijdens het poetsen van mijn lakschoenen de volgende vraag per e-mail.

Aanstaande woensdag gaan wij het in de uitzending hebben over de vraag; Wat is literatuur? Dit naar aanleiding van het boek Het Raadsel Literatuur van Karina van Dalen-Oskam. In het boek wordt een stukje gewijd aan het boek James Worthy van James Worthy. Hierin wordt beschreven dat in het onderzoek naar boven kwam dat lezers het boek als niet-literair bestempelen, maar dat de seksscènes als beste naar boven kwamen. Wij vroegen ons af of de heer Worthy wellicht commentaar zou willen geven op het onderzoek en de vraag 'wat is literatuur' in de vorm van een quote voor de uitzending van woensdag.

Beste televisieprogramma,

Ik kan hier natuurlijk niet veel over zeggen. Het is kennelijk de mening van een aantal lezers. De lezer is de baas. Zelf vind ik het nooit echt een interessante vraag. Wat is literatuur? Wat is mode? Wat is liefde? Wat is kunst? Een goed boek is een goed boek. In de buurt waar ik woon, zaten tien jaar geleden zes boekenwinkels. Nu zit er nog maar een. Ik denk dat daar het grote probleem ligt. Niet bij de vraag of iets literatuur is of niet. Want wat het dan ook mag zijn, kennelijk is het stervende. Dus het lijkt mij prachtig als we stoppen met keurmerken en stempels en het simpelweg uitsluiten van dingen die anders zijn. Een goed boek is een goed boek. Wat is literatuur? Als ik die vraag hoor, zie ik twee dinosaurussen op een vlakte staan. ‘Jij bent geen echte dino!’ zegt de ene dino tegen de andere dino. Twee weken later sterft de dinosaurus uit.

Fijne dag nog,

James.

Het is de dag van het Boekenbal. Ik heb nog steeds geen reactie van het programma mogen ontvangen. Maar misschien is dat wel precies wat literatuur is. Schrijven zonder iets terug te verwachten. Ik weet ook gewoon echt niet wat literatuur is. Wat het was en wat het is geworden. Om eerlijk te zijn weet ik ook niet wat ik aan het doen ben. Maar misschien is dat wel precies wat literatuur is. Niet weten wat je aan het doen bent, zoals je doet als je verliefd bent. Dat je niet meer eet en de rest van de wereld vergeet. Dat je de dagen in een zeef gooit en enkel de verwondering overblijft.

Toen ik zestien was kreeg ik een paar tips van de grootste schrijver van Nederland. Hij bezocht onze school en schreef met het langste krijtje twee dingen op het bord.

Probeer nooit iets te doen wat nog nooit is gedaan.

Wat mooi is, is waar.

Daarna liep hij doodleuk de klas weer uit. Wat is literatuur? Is het met mes en vork lezen? Ik denk het niet. Lees vooral met uw handen en loop nog zeker twee dagen met de resten van het verhaal onder uw nagels rond.

Lang leve de dino! En lang leve de literatuur!

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.