James Worthy: 'In mijn hart hoop ik nog steeds dat het een misverstand is dat Liverpool-speler Diogo Jota is overleden'
'Foto’s die eerder nog kleur hadden, zijn door beeldredacteuren zwart-wit gemaakt. Maar zijn naam blijft altijd rood'
Column|
James Worthy: 'Als mijn schouders op de eerste dag van de vakantie verbranden, ben ik gelukkig'
'Als ik verbrand, voel ik tenminste iets. Het is de enige pijn die je van tevoren ziet aankomen en toch met open armen ontvangt'
Mens & Maatschappij|
James Worthy: 'Ik heb een biljet van vijftig euro gekregen en nu voel ik me vervloekt'
‘Ik loop al de hele ochtend met vijftig euro rond omdat niemand meer aan biljetten doet. Ik voel me een soort waardetransportvoertuig van vlees en bloed’
Column|
James Worthy: 'Zolang ik blijf voetballen, krijgt mijn vader soms een snipperdag uit het hiernamaals en verschijnt hij langs de lijn'
'Heel eventjes stond hij achter het doel van de tegenstander. Met een beker koffie en een krentenbol. De hemel ligt kennelijk naast veld twee'
Column|
James Worthy: 'Ik wil vrienden worden met een uil en er dan een boek over schrijven'
'En dan wil ik de NS Publieksprijs winnen met een uil op mijn schouder en dat dat trotse beest mijn dankwoord oehoet'
Mens & Maatschappij|
James Worthy: 'Terwijl de rook van het vuurwerk de wolken boven Liverpool roze kleurt, valt het ineens angstvallig stil'
'Opeens stopt het zingen. Mensen kijken op hun telefoon. Iemand schijnt met een auto op mensen te zijn ingereden'
Column|
James Worthy: 'De onderburen hebben hun derde ruzie in vier dagen'
'Gisteren hadden ze ruzie over druiven, vandaag over het feit dat zij de badkamer binnenliep toen hij p*rno aan het kijken was'
Mens & Maatschappij|
James Worthy: 'Gezamenlijk aaien mijn moeder en ik onze ingeslapen kattenvriendin Keesje'
'Toen mijn vriendin me verliet, bleef Keesje bij mij. En toen mijn vader stierf, bleef Keesje bij mijn moeder. Ze maakte het huis minder stil'
Column|
James Worthy: 'Ik werd door een liefdadigheidsorganisatie gebeld of ik tegen een andere schrijver wilde boksen'
'We staan niet bovenaan de poster en zijn dus ook niet het hoofdgevecht. Schrijvers zijn in deze wereld geen supersterren. En dat hoeft ook niet'
Mens & Maatschappij|
James Worthy: 'Ik ben een schrijver van bijna 45 die aan scholieren laat zien dat ik fucking cool kan zijn'
'Ik versta straattaal, ik ken rappers. Als ik op deze school kan laten zien dat ik cool ben, kunnen deze kids lezen misschien ook weer cool gaan vinden'