‘Het jaar waarin de corona uitbrak herleven met het programma Below Deck’

Om op de hoogte te blijven van de populaire cultuur en de hedendaagse mores van de zeevarende jeugd, kijk ik voor het eten altijd graag even naar Below Deck. Dit programma (Fox), waarin we het wel en wee van de bemanning van een charter-superjacht in de Caraïben volgen, is een loepzuivere spiegel van de samenleving, met machtswellustelingen en klaplopers, paranoïde bootslieden en overspannen stewardessen, hard werk en gierende hormonen, plus een permanent bloedlinke kapitein, die elke dag wel een draconische maatregel uitvaardigt of totaal onverwacht met welgemeende complimenten strooit. En met fooi, want daar is het de bemanning namelijk om begonnen.

Het programma is inmiddels in seizoen 10 aangeland en daarmee in het jaar waarin de corona uitbrak. Het is heel bijzonder om van dag tot dag te zien wat wij allemaal allang hebben meegemaakt en doorstaan. De dagelijks aanzwellende paniek, telefoontjes naar bezorgde ouders thuis, de eerste dode in de VS, de eerste zieke aan boord, die gelukkig alleen een dubbele nier- en akelige blaasontsteking heeft opgelopen. Het brengt herinneringen terug van de eerste golf die ons vanuit de Dolomieten op de hielen zat, het eerste covidcarnaval, het eindeloze wachten op vaccins, maanpakken in verzorgingshuizen, doodgaan zonder afscheid. Hamsteren van wc-papier, geen mondkapjes, o, toch wel. Anderhalve meter, schrob je handen stuk met zeep.

Het voelt ook een beetje triomfantelijk. Zij weten nog van niks, de jongens en meisjes Below Deck, ook niet van besmette cruiseschepen die weken ronddobberen omdat niemand ze wil hebben. Ze hebben nog geen benul van lockdowns en thuiswerken, delta en omikron, de omvang van de pandemie, dat er ook jonge mensen aan komen te overlijden. Wij weten al hoe het afloopt, en wij zuchten van verlichting, voor de tv, in de post coronawereld waar alle maatregelen zijn opgeheven, de files terug zijn op de snelweg en de vliegvakantie weer kan doorgaan. Toch?

Niks toch. Want ineens gaat het concert van de Stones niet door. Want Mick is positief getest. Ook is er plotseling sprake van vijf nieuwe mutanten van omikron, die mogelijk al deze zomer de stranden zullen overspoelen. Het is ook de week waarin minister Ernst Kuipers de Eerste en Tweede Kamer zijn covidplan voor het najaar presenteert. Dat plan komt neer op: corona is voor altijd bij ons. Maar het bedrijfsleven en de consument weten uit ervaring welke maatregelen ze moeten nemen om te voorkomen dat de ic’s vollopen. Die moeten ze dus tijdig nemen. Denk aan handjeboksen, anderhalve meter, mondkapje, niet zoenen en handen schudden. De zaak sluiten. En herhaalprikken als je oud of ziek bent. Loopt het dan toch nog uit de hand met de besmettingen, kan de overheid op advies van het OMT binnen zes weken opschalen naar volledige prikcapaciteit. Geniet nog van je zomer.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.