‘Uber is een service voor mensen waar het al goed mee gaat. VVD’ers dus’

De Uber Files deden me terugdenken aan mijn taxitijd bij familiebedrijf De Groen in Roosendaal, in het eerste decennium van de eeuw. Annemarie Jorritsma (VVD) had vlak voor de start van mijn chauffeurscarrière in 2000 de taximarkt geliberaliseerd: taxivergunningen op bedrijf verdwenen, iedere zzp’er kon een chauffeurspas halen, blauwe kentekenplaten bestellen en mensen op de meter gaan rondrijden.

Uber bestond nog niet, om klanten te krijgen was voordringen op drukke standplaatsen (zoals stations en uitgaansgebieden) eerder regel dan uitzondering. Het leidde tot de zogenaamde ‘taxi-oorlog’ waarbij met name in de Randstad rake klappen vielen tussen chauffeurs die zich probeerden in te vechten in de voorheen vergunningsgereguleerde markt.

In mijn West-Brabant niets van dat, met de weinige ‘contantjes’ die daar ‘vielen’ vanaf station of kroeg, maar ook bij De Groen moest iedereen het taxidiploma halen: een theoriedeel met een opvallend streng praktijkexamen, waarbij mijn examinator zijn afkeer voor ‘taxigedrag’ niet verhulde. Nooit eerder noch daarna heb ik zó bejaard over de weg gesukkeld om het papiertje te halen.

Taxirijden is voor weinigen een roeping, voor velen een bijbaan of een noodzaak en voor niemand een vetpot, en de euro heeft bovendien de fooi vermoord. Ik heb nog net de overgang meegemaakt: plots kreeg je geen cent extra meer omdat het leven acuut duurder was gebrusseld na de invoering van de eenheidsmunt.

Pas na mijn tijd kwam Uber. Een van de vele dienstenapps die vraag en aanbod samenbrengen in bestaande markten. Zal niet huichelen: het is een fijne dienst. Maar in het begin hadden chauffeurs een lagere afdracht aan Uber dan nu. En de app is uitgebreid met allerlei modieuze veiligheidsopties als noodknoppen, deelbare geolocatie en een klachtenprocedure achteraf, maar voor chauffeurs verbetert weinig. Je moet, zeker met deze brandstofprijzen, lange dagen maken voor een beetje inkomen. Zonder de app lopen met name de zzp’ers echter meer inkomsten mis dan met de app – ze zijn tot Uber veroordeeld. Een veroordeling die dus mede mogelijk is gemaakt door een VVD-lobby.

Dat de VVD zich zo liet belobbyen, tekent een voorspelbaar cliché: de Uber-app is niet bedoeld om de onderkant van de arbeidsmarkt van werk te voorzien, laat staan van weelde. Het is een service voor mensen waar het al goed mee gaat. VVD’ers dus. Snel een taxi, zonder geld op zak en desnoods vanaf je smartwatch besteld. Niets mis mee, maar zo’n ‘liberale’ taximarkt komt met een prijs.

Taxivervoer bestaat overigens voornamelijk uit schoolroutes voor speciaal onderwijs, (demente) bejaarden bij dagopvang afleveren, zorgtaxiritten met doodzieke patiënten of eenzame oudjes naar hun bingo-avondjes brengen. Veelal bevolkingsgroepen waar het niet zo goed mee gaat. Allemaal groepen waar noch Uber, noch de VVD iets mee op heeft. Veel taxichauffeurs des te meer.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.