‘Levenslessen voor zij die gaan scheiden’

Laatst ging er in de kennissenkring weer eens een koppel uit elkaar – zoals zo vaak een gevalletje van verschillende verwachtingen van leven, liefde en relatie, nooit écht de problemen aangepakt, zachtjes uit elkaar gegroeid, de één ineens al wat verder dan de ander, tot er niets meer aan te redden viel en praten te laat was: scheiden.

Ik vind dat altijd verdrietig om te horen. Mede, natuurlijk, omdat ik zelf ben gescheiden, ooit, en je dus uit eigen ervaring kan vertellen dat er bij een scheiding geen winnaars zijn. Ook niet degene, zoals ik, die huis en haard heeft verlaten. In eerste instantie lijkt dat wel zo, als je eindelijk het hoge woord hebt gesproken en bent vertrokken. Maar alle opluchting over je ‘ontsnapping’ en blijdschap om je herwonnen vrijheid kunnen niet verhullen dat het je niet is gelukt de belangrijkste relatie in je leven in stand te houden. En dat je de meest dierbare mensen in je leven heel veel verdriet hebt gedaan.

Maar soms zit er helaas niets anders op.

En dan komt dus het schuldgevoel. Want de ander snapt er niets van. Had het niet zien aankomen. Begrijpt niet dat je niet eerder voor de dag bent gekomen met je gevoelens van onlust. Vindt het ook onzin, dat je ongelukkig bent, egoïstisch en onvolwassen. Jullie hadden het toch goed en niet alles kan precies lopen zoals jij het wilt! En de kinderen, zijn die dan niet een laatste poging waard? Kutlul!

We kunnen er 22 jaar na dato bijna om lachen, maar destijds was het – mag ik denk ik ook wel namens mijn ex zeggen – een behoorlijke hel. Ik wil dan ook van deze ruimte gebruik maken om enige relevante levenslessen voor dader én slachtoffer uit te delen, in de hoop dat ik de scheiding van mijn kennissen enigszins kan verzachten!

Om te beginnen: niemand heeft de schuld. Hoe verlokkelijk het ook is te denken in termen van dader en slachtoffer, vrijwel altijd gaan mensen scheiden omdat ze niet bij elkaar passen en te weinig aan het geluk van de ander bijdragen. Jammer, zeker, maar geen reden om elkaar voor eeuwig bittere verwijten na te dragen of een hak proberen te zetten. Hoe moeilijk dat ook is.

Blijf dus voorlopig zo ver mogelijk bij elkaar uit de buurt en vermijd ‘moeilijke’ gesprekken. Jullie zijn momenteel de minst geschikte persoon om elkaar te helpen. Zoek steun bij derden.

Ten slotte: wees nuchter en loyaal bij de boedelscheiding, maar laat je niet leiden door schuldgevoel (‘dader’) of probeer je ex geen oor aan te naaien (‘slachtoffer’). Nogmaals: niemand heeft de schuld. En jullie moeten nog langer door één deur. Dat was ’m. Veel sterkte ermee.

Ben jij ook zo iemand die graag haantje de voorste is? Mooi. Volg Nieuwe Revu dan op Facebook, dan krijg je de columns altijd als eerste te zien. Of abonneer op onze nieuwsbrief. Sturen we onze beste artikelen gewoon naar je toe.