'Wilders' stunt werd overstemd door een nog grotere: Baudet die minister Kaag uitmaakte voor spion'

Beste Vera Bergkamp,

Naast onder meer de woningcrisis, vluchtelingencrisis, stikstofcrisis, klimaatcrisis en vertrouwenscrisis stevenen we ook af op een energieschuldencrisis. Je zou zeggen: genoeg om over te praten in het parlement, en naar aanleiding van dat debat om over te berichten. Maar de #ophef, de dopamine van onze spektakeldemocratie, ging na Prinsjesdag over iets heel anders. Die ging over Baudet.

Dat was vast een teleurstelling voor Wilders, die een aanklacht indient tegen ons kabinet vanwege ‘discriminatie van Nederlanders’. Wilders zit in de Kamer sinds het jaar ’98 van de vorige eeuw, en diende afgelopen week zijn veertigste motie van wantrouwen in tegen dit kabinet. Nooit iets voor elkaar gekregen in al die jaren, een tas vol bot geworden wapens; dan resteert alleen het verzinnen van weer een nieuwe stunt. Helaas voor Wilders werd die overstemd door een nog grotere: Baudet die minister Kaag uitmaakte voor spion. Niet helemaal letterlijk natuurlijk, zodat Baudet daarna in een slecht toneelstukje de vermoorde onschuld kon spelen. Baudet die een minister ervan beschuldigt een ander belang te dienen dan het Nederlandse, is de zoveelste variant op Trump die Biden beschuldigt van antidemocratische opvattingen, of Poetin die Zelensky uitmaakt voor fascist. Het is de vlucht vooruit die in deze kringen zo populair is: je maakt de ander uit voor wat je zelf bent, want je bestaat bij de gratie van begripsverwarring.

Wilders draait tegenwoordig een beetje om zijn Poetin-liefde heen. Journalist Francisco van Jole maakte zich afgelopen week op Radio 1 terecht vrolijk over een moment waar Wilders in het debat kritisch werd bevraagd over zijn gebrek aan steun voor Oekraïne, waar momenteel de vrijheid wordt bevochten. ‘Wat hebben we aan vrijheid als we niks te vreten hebben in Nederland?’ riep de leider van de Partij Voor de Vrijheid uit. In een land waar op bijna elke straathoek inmiddels een voedselbank staat, voorzie ik een glorieuze toekomst voor de Partij Voor Vreten.

Baudet kent die gêne voor zijn Rusland-liefde niet: de man die graag liggend over een piano aan lavendel ruikt, hield in de Tweede Kamer een lofzang op de ‘mannelijke, viriele’ leiders van Rusland, waar onze ‘verwijfde’ politici zo schril tegen afsteken. Zijn secondant Gideon van Meijeren, het uilskuiken van Minerva, staat graag met ontbloot bovenlijf op de foto, net als zijn held Poetin, al is die wél hoger dan een meter. Het zou allemaal hilarisch voer voor psychologen zijn, als het een ironische stijloefening was. Maar dat is het niet. Net als Ongehoord Nederland van binnenuit ons omroepbestel kapot wil maken door keurig volgens de regels van dat bestel er binnen te komen en het vervolgens te misbruiken voor racisme, zo is FvD eropuit om van binnenuit onze parlementaire democratie om zeep te helpen, door alle vrijheden van het parlement in te zetten voor antidemocratische leugens. Poetin heeft een eigen fractie in ons parlement, en de leider ervan deinst er niet eens voor terug om de zwangerschap van zijn vrouw te misbruiken om eerder het woord te krijgen tijdens de Algemene Beschouwingen, zodat hij zeker weet dat de ophef de journaals nog haalt. Dat arme kind is nog niet eens geboren, en nu al opgeroepen voor Poetins leger.

Het grootste misverstand is dat het extreemrechts van nu een nieuwere versie is van die malle Hans Janmaat. Dat is het niet. Een vergelijking met de NSB is veel terechter. De grootste hoop van dergelijke partijen is normalisatie; beschouwd worden als een van de vele stemmen in het debat. Dat zijn ze niet; hun stem is die van de opvattingen buiten en tegen het democratische debat. Ze moeten ze ook worden behandeld, om te beginnen door u. Door geen ruimte te geven aan antidemocratische leugens in ons parlement, dus door dan de microfoon uit te zetten.