Tineke de Nooij: 'Ik heb me in alles vergist' 

Zo Tineke, dát was een kort pensioen.

‘Haha, ik heb precies acht maanden niks gedaan.

Ik ben in januari gestopt met mijn Tinekeshow op Radio 5 en daarna heb ik acht maanden zitten chagrijnen in mijn bed. Ik heb me gewoon vergist in alles. Dat kwam mede door die twee coronajaren waarin alles had stilgestaan; daardoor had ik misschien wat wildere plannen gemaakt dan ik kon realiseren. Ik heb me vergist in mijn leeftijd en in mijn fysieke toestand, dat is hartstikke moeilijk te accepteren. Ik dacht dat ik van alles zou gaan doen, ik had zelfs een zakcentje meegekregen om een wereldreis te maken. Die wereldreis zit er niet in, maar ik ga wel naar Zuid-Afrika met mijn kleindochters. Mijn huis in Kaapstad heb ik twee jaar geleden verkocht; ik wilde die verantwoordelijkheid niet meer. Met mijn in 2018 overleden echtgenoot Peter ging ik er vroeger langere tijd naartoe, we deelden het plezier van het gedeeltelijk wonen in Zuid-Afri-ka. Maar de problemen namen de laatste jaren toe en ik vond dat niet meer fijn om in mijn eentje te dragen. Kijk, Zuid-Afrika is geen Nederland: als je er aankomt, is er altijd wel wat aan de hand. Soms doet de wifihet niet en zeggen ze dat ze het binnen een week oplossen, maar dan duurt het drie weken. Dan weer zijn er elektriciteitsstoornissen, dan weer is er iets doorgebrand. Er is altijd wat en dat maakte dat ik er tegenop zag om naar mijn eigen huis te gaan. Ik wilde van die zorg af en bovendien is de verkoop van het huis een aanvulling op mijn pensioen. Ik zag het gemak er wel van in dat ik wat meer centjes om handen zou hebben om te kunnen reizen. En toen ontdekte ik dat ik hartstikke slecht loop.’

Waarom ontdekte je dat nu pas? Dat je minder mobiel bent doordat er een zenuw in je rug bekneld zit, wist je toch al een tijdje?

‘Klopt, maar het werd steeds erger. In twee jaar tijd ben ik hartstikke slecht gaan lopen, dat had ik eerder niet zo door. Het is ook wel een groot verschil of je één, twee keer per week naar de radiostudio gaat, of dat je een reis gaat maken met het vliegtuig. Ik kan niet eens meer met de trein reizen, want dat hele stuk onder zo’n tunnel doorlopen en daarna een trap op met een tas, dat kan niet meer. Daar had ik behoorlijk de pest over in. Toen ik te gast was bij Radio Veronica om in een speciale veteranen-uitzending, die op het themakanaal Vintage Veronica werd uitgezonden, vroeg Veronica-baas Rob Stenders hoe het gepensioneerde leven me beviel. Nou ja, ronduit slecht dus. Toen bood Stenders me wat leuke radio-uurtjes aan op Radio Veronica: ik koos voor mijn favoriete radio-uren op de zaterdag- en zondagavond van 23.00 uur tot 00.00 uur. Ik draai voornamelijk oudere muziek van vroeger. Sinds ik die twee uurtjes op de radio heb gekregen, zit ik weer verplicht een paar dagen in de week muziek te luisteren en uit te kiezen. Ik begrijp nu waarom ik niet meer de vrolijkheid zelve was de maanden hiervoor: het gemis van muziek maakte me depressief. Dat had ik me niet gerealiseerd! Nu denk ik weer: lekker dit draaien, fijn dat doen, gezellig, leuk. Het maakt me ongelooflijk blij, het leven lacht weer naar me.’

Hoe bepaal je wat je draait?

‘Nou, dat vind ik wel een zinnige vraag, want ik dacht lange tijd dat er bij Veronica niemand op mij zat te wachten. Bij Omroep MAX en NPO Radio 5 wist ik dat mijn doelgroep daar zat, maar dat was hier - dacht ik - niet zo, omdat Veronica toch voor een jongere doelgroep staat. Maar er is veel publiciteit aan gegeven dat ik ’s weekends in de late avond zit, en waarachtig: de doelgroep is daarnaartoe gekomen. Kijk, in principe heb ik nooit iets met het huidige Veronica gehad. Ik heb de zender in 1988 verlaten. Directeur Rob Out werd ziek en ik heb het zinkende schip toen verlaten. Er kwamen namelijk twee Jopen, Joop Daalmeijer en Joop van der Reijden, en ik zag wat ze van plan waren helemaal niet zitten. Toen Joop van den Ende en Bert van der Veer op dat moment met het idee van TV10 kwamen en mij als een soort Oprah Winfrey een dagelijkse show wilden laten doen, had ik er helemaal zin in. Alleen TV10 kreeg geen vergunning, RTL Verónique wel, wat later RTL4 werd. Joop heeft vijf van zijn coryfeeën toen overgedaan aan RTL4, waar ik alsnog het namiddagprogramma op zaterdag en zondag ging maken. Dat heb ik jarenlang gedaan. Intussen heb ik altijd wel gevolgd wat er bij Veronica op de radio gebeurde en ik zag wel dat er allerlei jonge dj’s kwamen werken, maar ik had er niks mee. Wat me nu wel bevalt: er zitten allemaal jonge mensen, van wie ik 95 procent niet ken, maar het Veronica-logo is nog steeds hetzelfde. Dat is het enige herkenbare voor mij aan de zender. Het voelt vertrouwd. Voor de rest is het fijn dat ik van Rob Stenders volledige vrijheid heb gekregen om te doen wat ik wil. Jingles, muziek, ik mag gewoon mijn gang gaan. Daar blijkt heel veel waardering en respect uit. Je moet eerst hartstikke oud worden, wil je dat allemaal krijgen, haha. En nu kom ik terug op je vraag: mijn elpees en cd’s heb ik allemaal verdeeld onder de kinderen. Via Spotify en You- Tube bereid ik mijn programma voor. Puur op gevoel kies ik wat ik ga draaien, dat is zó leuk! Ik zit hier thuis achter mijn bureau gewoon mijn hobby uit te oefenen. Ik draai wat ik zelf hartstikke lekker vind, ik pas verder toch niet in het systeem van Veronica, de moderne muziek die de jonge jongens allemaal draaien.’

Klinkt als een heerlijk onbezorgd radioveteranenleventje.

‘Op werkgebied geeft het veel voldoening en dat luisteraars zelf met muzieksuggesties komen, heeft inderdaad iets onbekommerds. Dat is fijn, want voor de rest is er genoeg om je druk over te maken op je oude dag.’

Is dat zo? Wat zijn je zorgen zoal?

‘Nou, als je de actualiteit een beetje volgt, is er ruim voldoende om je over op te winden. Iedereen is bijvoorbeeld zo vreselijk met die energierekening bezig, echt krankzinnig. Ik word er zo razend van dat wij afhankelijk worden gemaakt. Sommigen worden zelfs afhankelijk van de bijstand. Als je als middenklasser altijd voor je eigen inkomen hebt kunnen zorgen en dat je dan op je oude dag bijstand moet gaan vragen. Terwijl anderen overal subsidie voor kunnen krijgen, zijn ze soms gék geworden? Ik begrijp er niets van en word er heel erg boos van. Ook als je kijkt naar wat er in Groningen is gebeurd met die gasboringen en de kapotte huizen. Ze hadden al die gedupeerde mensen ruimschoots moeten compenseren. En als de schade te heftig was, een ander huis voor hen kopen. Om 17 miljoen mensen de komende jaren in de ellende te storten op energiegebied, dat begrijp ik niet. Maar er is heel veel dat ik niet meer begrijp zo langzamerhand. Ik heb altijd de pest gehad aan mensen die riepen dat er van alles niet deugde aan het kabinet, de wet en de regelgeving, maar nu zit ik weleens voor me uit te staren en denk ik: er deugt heel veel niet. Wat dacht je van de nog steeds niet gecompenseerde kinderopvangtoeslag die de Rijksoverheid onterecht van vele ouders heeft teruggevorderd? De opvang van de asielzoekers, mensen die op straat moeten slapen, er gaat een heleboel verkeerd. De sluiting van de coffeeshops, het gedonder dat weer begint over euthanasie, het recht op abortus dat vanuit een tegenbeweging in Amerika ook hier weer ter discussie komt te staan… Er zijn zoveel dingen waarin wij zo goed en straight waren, maar dat zijn we niet meer. Dat verontrust me zeer. Ik wil niet bij de mensen horen die achter het gedachtegoed van Geert Wilders of Thierry Baudet staan, maar op het moment dat je zo’n lijstje gaat maken, dan zit je al gauw in die hoek.’

Benieuwd naar de rest van het interview? Je leest 't via Blendle of in de nieuwste Revu. Hierin blikt Tineke onder meer terug op spirituele hoofdstukken in haar carrière. Waaronder het feit dat zij Jomanda als eerst op tv bracht in Tineke en de paranormale wereld.