'De samenzwering die sinterklaasviering heet'

Met de dochter van net twee voor het eerst de schoen gezet. Wortel plus pluk hooi voor het paard in de kindermolière en zingen maar. Sinterklaas kapoentje, zie de maan schijnt door de bomen. Het plezier op dat gezichtje. M’n vaderhart smolt. Maar ik hield het ook vast. Want mensenkinderen, wat bedonder je zo’n peuter makkelijk. ‘Ja, Sint, z’n vrind Roetveegpiet, en zelfs die knol van ’m komen door dat rookkanaal met een doorsnee van nog geen 20 centimeter via de brandende houtkachel onze huiskamer binnen.’ De grootst mogelijke onzin gaat erin als zoete koek.

Dit is de leeftijd waarop je er zonder slag of stoot een godsdienst in giet. God, Allah, Jahweh, een stuk of honderd hindoegoden en -godjes. Dat de aarde 6000 jaar oud is en/of plat. Of dat we door hagedissen uit de ruimte tot slaaf gemaakt worden. Dat die hagedissen Joden zijn. O, en vergeet niet dat Afrikanen lui en mohammedanen verkrachters zijn.

Het sinterklaasfeest, religie, een conspiracy theory, racisme, uit de mond van een ouder zal een kind alles voor waar aannemen. Alleen daarom al vind ik eigenlijk dat je nooit tegen een kind moet liegen, ook niet als je de leugen zelf half gelooft. Maar nog erger is dat je hun blinde vertrouwen beschaamd.

Al heb ik zelf natuurlijk ook in Sinterklaas geloofd en ik kan me niet herinneren dat, toen ik erachter kwam dat de goedheiligman gewoon de vader van Bianca of een acteur van tv was, ik me heel erg besodemieterd voelde. Het heeft m’n vertrouwen in de mens niet blijvend geschaad.

Zo staat op het moment onze auto bij de garage voor de APK. Ze bellen. Er zal het een en ander moeten gebeuren om ’m door de keuring te krijgen. Dat heb je nou eenmaal met een wagen van die leeftijd. De garagehouder somt de te verhelpen mankementen op: de ‘ophangrubbers van de achteras’ zijn aan vervanging toe, dito de ‘stuurkegel’, en de ‘klepdekselpakking’, want ‘de olie zeikt eruit’. Dat is tenminste hoe ik het heb onthouden. Ik snap niks van auto’s en technische terminologie gaat bij mij het ene oor in en het andere weer uit. Hij had het me net zo goed in het Chinees kunnen zeggen. Het enige wat ik begrijp, is dat het zevenhonderdnogwat euro gaat kosten en ik hem morgen eind van de middag weer kan komen ophalen. Hij zou me natuurlijk een poot kunnen uitdraaien, maar ik vertrouw mijn garagehouder. Hoewel ik de eerste jaren van m’n leven collectief ben voorgelogen door m’n ouders, grootouders, ooms, tantes en de meesters en juffen op school. Toen ik vanochtend zag hoe onze goedgelovige dochter blij verrast een taaitaaipop en chocolademunten in haar schoentje vond (dank u, Sinterklaasje), troostte ik mij maar met die gedachte.

Maar toch: de peuter die zegt te denken dat Sinterklaas een samenzwering is, zal door leeftijdgenootjes worden weggezet als een wappie. En misschien is dat nog wel erger dan een pak rammel met de roe.