Mark Gillis over afgelopen jaar: 'Ze lieten me voor dood achter'

Wat vinden we zelf: hebben we in Nederland een beetje een lekker jaar achter de rug?
Vergeleken met 2020 en 2021, die toch behoorlijk werden overschaduwd door coronageneuzel, voelde 2022 een stuk lichter en luchtiger. Qua pandemie dan. Even dreigden de apenpokken ons nogal wat apenkopzorgen te gaan bezorgen, maar in december 2022 was de uitbraak van het virus in Nederland over zijn hoogtepunt heen. Het verspreidde zich hoofdzakelijk binnen een groep van zo’n 40.000 mannen die wisselende seksuele contacten met andere mannen hebben. Door vaccinatie en eerdere infectie is die groep inmiddels beschermd tegen het virus.

In de Formule 1 won onze eigen trotse apenkop Max Verstappen wederom het wereldkampioenschap. Daarbij opgeteld zeventien olympische medailles bij de Winterspelen in Peking maakten 2022 tot een zeer succesvol sportjaar. Bij het optekenen van deze rubriek zijn de gemiste strafschoppen in de WK-kwartfinale tegen Argentinië nog te pijnlijk, vandaar dat wij wat betreft dit onderwerp als struise vogels onze koppen in de zandbak van Qatar steken.

Absoluut dieptepunt van het jaar was de Russische inval in Oekraïne en de meedogenloze oorlog die Poetin daarmee ontketende. Veel Nederlanders lieten zien waarom wij als land zo goed kunnen zijn in hulpverlening en zetten als spontane gastgezinnen wagenwijd de deuren open voor vluchtelingen uit het zo zwaar beschoten en totaal vernielde land.

Intussen opende in IJmuiden de grootste zeesluis ter wereld haar deuren: 500 meter lang, 70 meter breed en 18 meter diep. Ongetwijfeld ook rete-interessant om te weten is dat er 630 miljoen liter water in die sluis gaat, genoeg om 252 olympische zwembaden mee te vullen. De opening werd lachend verricht door koning Willem-Alexander, die later in september zijn verdrietige ponem moest opzetten tijdens de staatsbegrafenis van koningin Elizabeth.

Om dit stukje met een knal te eindigen, vertellen we nog over de vulkaanuitbarsting op 15 januari 2022 van de vulkaan Hunga Tonga-Hunga Ha’apa. De uitbarsting op het eiland Tonga, zo’n 17.000 kilometer van Nederland, was de grootste explosie die in de afgelopen honderd jaar op aarde is gemeten. De kracht van het boempie was vijfhonderd keer groter dan die van de kernbom in 1945 op het Japanse Hiroshima. Klabám!

Wat vindt 2022 van zichzelf?
‘Dit jaar krijgt een flinke strafschop: op naar 2023!’

Wat vinden wij van 2022?
De meest bijzondere dag was Twosday, een datum met alleen maar tweeën: 22-2-22. Van zo’n datum is er geen tweede.

Wat vinden anderen van 2022?

Mark Gillis - vakantieparkbeheerder & realityster
‘Terugblikken op 2022 is vooral terugblikken op mijn herstel. Ik ben in november 2021 genadeloos overvallen en mishandeld. Bij mijn chalet op ons Oostappen Vakantiepark Prinsenmeer werd ik door drie gemaskerde mannen opgewacht en zwaar mishandeld en toegetakeld. Ze hebben me getaserd, gepeppersprayd, tegen de grond gewerkt, tegen m’n hoofd geschopt, geslagen en vastgebonden: door het vrijgeven van de beelden van de beveiligingscamera’s werd duidelijk hoe heftig en serieus de overval was. Ze hebben wat buit meegenomen waarvan ik zeg: had met z’n drieën een paar dagen gewerkt, dan had je meer gehad. Ze hebben me hier voor dood achtergelaten; dat is iets dat zal moeten slijten, maar vergeten ga ik het nooit. Ik ben nu weer 24/7 aan het werk. Ik moet altijd bereikbaar zijn voor het geval er iets aan de hand is op de parken. Ik stuur zeven van de twaalf parken aan en als er ergens politie, brandweer of ambulance moet komen, bellen ze eerst mij. Daarna moet ik er direct naar toe. Ik voer gesprekken met parkbeheerders en managers, maak to-dolijsten, loop alles langs met het hoofd-schoonmaak en het hoofd-horeca, moet alles controleren. Het is niet alleen maar even rondrijden in een golfkarretje zoals je op tv ziet, het zijn echt wel volle dagen. Gelukkig heb ik mijn werk weer kunnen oppakken dit afgelopen jaar.’

Ferry Doedens - acteur & zanger

‘Wat 2022 betreft, kijk ik onder meer terug op mijn soloprogramma Only Ferry, geregisseerd door Niels De Mossenau en met arrangementen van Robert Stoop. Ik vond het hartstikke spannend om eraan te beginnen, want het was voor het eerst dat ik solo op het podium stond, al wist ik me gesteund door een hele band met twee backing vocalisten. In de voorstelling vertelde ik verhalen uit mijn werk en persoonlijke leven. Over hoe ik auditie deed bij GTST, hoe ik werd ontslagen, weer terugkwam en weer werd weggestuurd. En ook over de tijd dat ik in een afkickkliniek heb gezeten en hoe ik me vanbinnen voelde toen in de media verscheen dat ik een OnlyFans-account heb. De première in De Meervaart was uitverkocht, de voorstellingen erna werden wisselend bezocht. Ik kijk tevreden terug op dit theateravontuur.’

Mariska van Kolck - musicalartiest
‘Het afgelopen jaar heb ik iets gedaan dat ik nog nooit eerder heb gedaan en waarschijnlijk ook nooit vaker zal doen: mijn deelname aan het Videoland-programma Special Forces VIPS. Ik heb me flink verkeken op de inhoud van de loodzware oefeningen en trainingen. Kijk, in de theaterwereld ben ik met mijn 59 jaar best een fitte vrouw. Het reizen, repeteren, touren en opgeteld urenlang op het podium staan, soms met zware kostuums of hoeden, dat gaat me prima af. Ik had ook ter voorbereiding flink getraind om met jonge honden als Donny Roelvink en Ferry Doedens mee te kunnen komen, maar dat bleek toch echt wat te hoog gegrepen. Direct na aankomst moesten we in één ruk door vijftien uur achter elkaar zware beproevingen ondergaan. Conditioneel kan ik niet zo hard meer rennen. En het gewicht van 22 kilo van mijn rugzak tijdens het hardlopen en tijgeren, dat was echt te zwaar. Ik heb als eerste opgegeven omdat ik de anderen belemmerde; zij moesten steeds op me wachten en me helpen. Ik heb behoorlijk moeten afzien en pijn moeten doorstaan, mijn benen waren bijvoorbeeld helemaal bont en blauw. Toch kijk ik er tevreden op terug en heb ik er geen spijt van. Mijn zoons Vincent en Christoph zijn trots op hun moeder. Ze hebben me vanaf grote hoogte verticaal zien abseilen en allerlei andere zware beproevingen zien ondergaan: ik kan een roekeloze waaghals zijn, gooi mij in het diepe en ik doe het.’

Imca Marina - zangeres
‘Geregeld vragen ze me om te zingen en het geeft me veel voldoening dat ze mij daarvoor na al die jaren nog steeds benaderen. Door mijn boekingskantoor Lukassen word ik nog mooi ingezet en mensen weten me ook nog altijd te vinden als trouwambtenaar. Ook geef ik lezingen. Wat dat betreft kon 2022 niet stuk. Wel moet ik zeggen dat ik soms met lichte weemoed terugdenk aan de prachtige herenboerderij die ik bewoonde in het Groningse Midwolda, de streek waar ik vandaan kom. In 2016 heb ik mijn geboortegrond verlaten voor mijn huidige woonplek in Blaricum. Ik mis dat prachtige huis best vaak, maar voel me in ’t Gooi inmiddels ook helemaal thuis. Ik ben het afgelopen jaar begonnen aan een avonturenboek; het gaat niet over mijn muziek, maar over wat ik allemaal in mijn leven heb meegemaakt. Of en wanneer dat boek uitkomt, daar kan ik nog helemaal niks over zeggen. Maar het zal me ook in 2023 lekker bezighouden.’

Lenie ’t Hart - dierenverzorgster en -activiste
‘Heel dubbel: ik kon in 2022 niet doen wat ik altijd heb gedaan en dat is reizen over de hele wereld. Onder meer vanwege corona is het nog een heel gedoe geweest; ik kon niet weg. Ik moet soms Nederland gewoon even uit, dan moet ik even van mijn vrijheid genieten. En dat kon ik niet. In Mauritanië wil ik de bedreigde monniksrobben opzoeken en helpen waar ik maar kan. Dat kon dit jaar niet, maar zoals het er nu naar uitziet, ga ik wel begin 2023. Ook Iran, daar moet ik nodig weer naar toe om iedereen weer even een peptalk te geven dat ze door blijven vechten voor de dieren en hun leefomgeving. En Rusland natuurlijk: ik ben in september nog in Dagestan geweest, ik ben gewoon gegaan. De kinderen in de weeshuizen en de mensen die daar de honden en de katten opvangen, die kunnen er toch niks aan doen dat er oorlog is? Die moet je blijven steunen. Ik vind dat gewoon zo oneerlijk. Naar Rusland gaan in deze tijd is niet zo makkelijk, hoor. En daar helpen ook niet; ze worden overal in geblokkeerd. Informatie wordt niet doorgestuurd, ze kunnen niks bestellen. Ik zorg ervoor dat ze de juiste spullen krijgen. Ik laat me niet tegenhouden door een oorlog om toch de dieren te kunnen blijven helpen. Nooit! Dat weten ze ook in Den Haag. Ze hebben me verboden naar de Kaukasus te gaan; ze komen er niet meer van bij dat ik toch gewoon ben gegaan. Ik ben veiliger in de Kaukasus dan in Amsterdam. Ik denk dat dat belangrijk is: ik ben geen politicus, heb geen geloof, rook en drink niet. Ik heb voor iedereen respect en als ik naar Iran ga, doe ik een hoofddoek op. Aan de Kaspische Zee heerst een grote sterfte van zeehonden. Ik ben er in september geweest, maar ik doe niet hun werk of zo. Dat doen die jongelui en de wetenschappers allemaal zelf; ik durf te wedden dat er zeer binnenkort resultaten komen over waarom er duizenden zeehonden zijn gestorven. Dan ben ik zo trots op die jongelui! Ik moet er soms gewoon naar toe, zodat ze erin blijven geloven. Ik heb het als heel positief ervaren dat ik al mijn activiteiten dankzij DierenLot en de World Wide Animal Rescue (WWAR) wel kon voortzetten. Ik ben ambassadeur bij Stichting DierenLot en daarom vecht ik nog altijd voor de dieren.’

Karin Bloemen - cabaretière & zangeres
‘Ook in 2022 heb ik mijn steun weer uitgesproken en laten zien aan het Ouderenfonds. Zij zetten zich geweldig in om eenzaamheid onder ouderen te bestrijden. Ik vind het te gek voor woorden dat er anno nu mensen sterven van de eenzaamheid. Een ander maatschappelijk doel waar ik mijn kennis en ervaring graag voor uitleen, is het bespreekbaar maken van nare ervaringen in de jeugd van jonge mensen. Ik ben zelf op jonge leeftijd het slachtoffer geworden van seksuele mishandeling. De film Buiten is het feest is in 2020 gemaakt naar aanleiding van een boek van Arthur Japin. Er zitten elementen uit mijn jeugd in en ik ben nauw betrokken geweest bij de productie ervan. Ook in 2022 is de film weer vertoond op de internationale dag tegen geweld tegen vrouwen. De film geeft het publiek een unieke inkijk in de wereld van slachtoffers van kindermishandeling. Ik ben ambassadeur van de commissie-Mariëtte Hamer die zich richt op seksueel grensoverschrijdend gedrag en seksueel geweld. Vanuit de Tweede Kamer is die commissie aangesteld om gedragscodes en cultuurverandering teweeg te kunnen brengen in de maatschappij. Ik heb me dus gecommitteerd aan het onderwerp. Het is juist belangrijk dat ik erover praat en aan al die jonge mensen laat zien dat er ook een uitweg is en dat datgene wat hen is overkomen, niet iets is waar ze alleen in staan. Terugkijkend op 2022 was het voor mij een waanzinnig bijzonder jaar met een heel mooie voorstelling van Cor Bakker en mij. Die wordt Tweede Kerstdag uitgezonden bij Omroep Max op NPO 1. Het belangrijkste op werkgebied was dat ik de creativiteit vast heb kunnen houden in het afgelopen jaar. En op persoonlijk gebied dat ik kon blijven varen op mijn eigen gezonde verstand.’

Wesly Bronkhorst - volkszanger
‘In augustus 2022 ben ik gevallen met een step. Mijn knieschijf knalde op een stoeprand en ik wist vrijwel direct dat het mis was. In een fractie van een seconde dat ik op mijn rug lag, had ik nog de hoop dat het wel meeviel. Maar bij het voorzichtig opstaan merkte ik dat er een hele deuk in mijn knie zat. Uitgeschakeld was ik, ik kon niks meer. Een aantal optredens heb ik moeten cancelen en bij latere shows kwam ik enigszins gehavend op het podium, maar waardeerde het publiek toch wel erg dat ik was gekomen. Het gaat nu goed. Wat ze hebben gedaan bij de operatie is de knieschijf weer aan elkaar zetten met twee pinnen en ijzerdraad. Maar dat bleek na de operatie toch behoorlijk akelig te voelen allemaal: één van die pinnen was te hoog doorgezet naar boven. Daardoor irriteerde die pin de bovenkant van mijn bovenbeen. Gék werd ik ervan, zes weken lang een vervelend en onrustig gevoel in mijn been. Dat ging doorspelen in de rest van mijn lichaam: slecht slapen, ieder uur van de nacht wakker zijn, ellende met lopen. Inmiddels hebben ze de pinnen helemaal verwijderd. Ik ga er stiekem een beetje vanuit dat ik dit skiseizoen nog wel weer op de lange latten sta!’

Barrie Stevens - acteur & danser
‘Met pensioen? Man, ik moet er niet aan dénken. Als ik geheel zou stoppen met werken, voel ik me nóg ouder dan die 78 lentes die nu op de teller staan. Zo’n drie keer in de week bezoek ik de sportschool om mezelf in shape te houden. Vanwege mijn leeftijd kies ik de juiste momenten uit om rust te nemen en goed voor mezelf te zorgen. Ik ken mezelf wel aardig goed en weet dat het spelen van een voorstelling bijdraagt aan meer scherpte voor mijn geest. In het afgelopen jaar ben ik gestart met twee voorstellingen tegelijk. Mijn eigen voorstelling I’m an Artist draait om het overlijden van mijn partner Leen Jongewaard in 1996 en de nasleep daarvan. Deze solovoorstelling speel ik tot en met eind maart 2023. Daarnaast speel ik met Terence van der Loo de voorstelling Dood aan zee. In 2023 willen we ermee op tournee, er zijn al vijftien voorstellingen aan theaters verkocht. Door bezig te zijn, voel ik dat ik scherper blijf. Je begint zelf aan een soort aftakeling als je overal mee ophoudt. Daar heb ik helemaal geen trek in, laat mij maar lekker spelen zolang het kan.'

Frank Jansen - interieurstylist
‘Het afgelopen jaar 2022 stond voor mij in het teken van de scheiding met Rogier Smit. We vormden een stylistenduo bij SBS en later RTL, maar we waren privé ook elkaars geliefden. Maar we waren niet meer zo dol op elkaar en niet meer verliefd. Ik zag geen reden meer om bij elkaar te blijven. Ik had al enkele keren door laten schemeren dat Rogier beter ergens anders zou kunnen gaan wonen, zodat we allebei rust in huis zouden hebben. Maar dat wilde meneer niet. Via de rechtbank van Den Haag werd het nog een heel gedoe om van elkaar af te komen, want mijn ex-partner probeerde allerlei dingen aan te voeren die met de scheiding te maken zouden kunnen hebben. De manier waarop we uit elkaar gaan, vind ik heel spijtig, ik had het graag anders gezien. Maar Rogier stribbelde tegen, zette zijn hakken in het zand en is gaan sputteren. We zijn nu drie jaar verder en hij sputtert nog steeds, maar in elk geval niet meer als mijn echtgenoot. Die scheiding is er maar mooi doorheen gegaan dit jaar.’

Rolf Tangel - pornoacteur
‘Veel veranderingen voor mij het afgelopen jaar. De sportschool waar ik bedrijfsleider was, is failliet gegaan. Tien maanden dicht geweest en we zitten in een arm wijkie: de coronamaanden uiteindelijk toch niet overleefd. Dus ik ben Koos Werkeloos momenteel. Laatst een dagje met Seats and Sofas meegelopen, beetje bankstellen afleveren bij de mensen. Thuiszitten is geen optie, da’s niks voor mij. Verder ben ik in 2022 weggegaan bij mijn ex Gabriella en ons dochtertje Jesslynn. Dat vond ik vrij heftig, om mijn kleine meid alleen bij haar moeder te laten. Ze zeggen vaak over mij dat ik een lul van een partner ben, maar wel een goede vader. Ik heb liever dat ze dat zeggen dan andersom. Het jaar stond ook in het teken van een nieuwe liefde. Er kwam een meisje van 19 jaar stagelopen in de sportschool en ze zei meteen dat ze een carrière in de porno ambieerde. Ik zei dat ze eerst netjes haar stage en school moest afronden en dat deed ze. Ze zei: “Leuk dat ik een voldoende heb gehaald, maar ik wil nou gewoon de porno in.” Intussen was ze ook mijn vriendin geworden, haar pornonaam en op Instagram is Kechteny. Ze had een relatie van twee jaar, maar twee uurtjes nadat ze met mij had kennisgemaakt, maakte ze haar verkering uit. Toen ze ophing, drukte ik ’m er meteen in, haha. Ze hadden haar nog gewaarschuwd: ga nou niet bij Tangel stagelopen, want dat wordt ellende. Niet geluisterd dus. Ze zorgde er ook voor dat ik m’n comeback maakte in de porno, want ik was min of meer gestopt. Inmiddels hebben we samen zes films gemaakt voor Nederland en België. Op 11 januari heeft ze een primeur op de Showboat in Zaandijk: dan neemt ze met mij een film op met vijftig man publiek erbij. Dat is nog nooit vertoond in Nederland, een nieuw conceppie. Hoeveel we schelen? We zeggen zelf altijd 46 kerstdagen. Ze zeggen toch altijd: voor je het weet, is het weer kerst? Daarom houden we dat maar aan, dan lijkt het verschil misschien wat minder groot.’