'Luie journalistiek maakt luie lezers, precies zoals de overheid het graag ziet'

‘Elke oorlog waarin Nederland partij is, moet nu eenmaal verkocht worden. En daar werkt de Volkskrant graag aan mee.'
@media (max-width: 679px){#fig-65f8f26b0230d img.lazyloading{background: #eee;}#fig-65f8f26b0230d img{#fig-65f8f26b0230d img.lazyloading{width: 480px;height: 480px;}}@media (min-width: 680px) and (max-width: 1000px){#fig-65f8f26b0230d img.lazyloading{background: #eee;}#fig-65f8f26b0230d img{#fig-65f8f26b0230d img.lazyloading{width: 740px;height: 740px;}}@media (min-width: 1001px){#fig-65f8f26b0230d img.lazyloading{background: #eee;}#fig-65f8f26b0230d img{#fig-65f8f26b0230d img.lazyloading{width: 160px;height: 160px;}}

Wie zijn de vergeten slachtoffers van de Oekraïne-oorlog? Nou? U mag drie keer raden. Fout. Fout. En... alweer fout! Het juiste antwoord: de huisdieren aldaar. Hun situatie is zo nijpend, dat Oekraïense soldaten zich nu massaal over alle honden en katten ontfermen die ze op het slagveld aantreffen. Ja, echt waar. Tenminste, volgens een uitgebreid artikel in de Volkskrant. De eerste foto bij het stuk toont een Oekraïense soldaat in gevechtsuitrusting, met op de arm een zwerfpuppy. Je smelt direct. De foto is - geheel belangeloos - aangeleverd door het Oekraïense ministerie van Defensie. Op een volgend beeld zien we een militair in een kakikleurige uniform. Hij voert een lief klein hondje. Het beestje likt eerst eten van een lepeltje en daarna dankbaar de militair. ’Breakfast is the most important meal of the day!’ luidt het bijschrift van het Oekraïense ministerie van Defensie. Op weer een andere foto knuffelt een Oekraïense majoor een Deense dog. Vanwege de kou heeft hij het dier in een dikke wollen deken gewikkeld. ’The main thing is to be free from Russia. #UkraineWillWin’ staat erbij.

Tot zover de beelden, maar dan nu de tekst. De Volkskrant heeft droevig nieuws: heel Oekraïne rouwt om het hondje Krim. Wat is er gebeurd? Het diertje, héél toevallig vernoemd naar het door Rusland bezette schiereiland, overleefde als enige een Russische raketaanval. Het hondje huilde, meldt de Volkskrant, terwijl het trouw de wacht hield bovenop de puinhopen van een ingestort huis, met daaronder de lichamen van het gezin waarvan hij deel uitmaakte. Het rouwende hondje werd naar een dierenarts gebracht. Daar kwamen tal van Oekraïense hoogwaardigheidsbekleders langs om hem eten te geven. Maar helaas, het verlies van zijn baasjes was te veel voor het fragiele hondenhart. Dus nu is Krim dood. ‘We huilen allemaal,’ twitterde een Oekraïense parlementariër.

Nou, anders ik wel! Ik moest zó huilen. Dikke tranen vanwege alle propagandapoep die de Volkskrant hier ongegeneerd over de lezer uitstort. Kritisch en objectief verslag doen van het conflict in Oekraïne? Nee, niet aan de zelfbenoemde kwaliteitskrant besteed. Elke oorlog waarin Nederland partij is, moet nu eenmaal verkocht worden. En daar werkt de Volkskrant graag aan mee. Gewoon, als verlengstuk van de overheid. Precies zoals de hoofdredactie het tijdens de coronacrisis ook belangrijk vond ‘dat we allemaal als samenleving achter één keuze gaan staan’.

Logisch dus, dat de Volkskrant een oorlog met meer dan honderdduizend doden nu reduceert tot een tranentrekker over schattige puppy’s. De good guys zijn lief voor poesjes, de bad guys niet. Die bombarderen alleen maar kinderziekenhuizen.

Polariseren en simplificeren. Luie journalistiek maakt luie lezers, precies zoals de overheid het graag ziet. Al is het bijna jammer dat die Duitse en Britse aanvalstanks nog niet zijn geleverd. Een lief miauwend poesje op de loop van een Leopard 2 had de Volkskrant zeker gehaald. Hetzelfde dagblad dat enkele maanden eerder nog kopte: ‘Herkennen we nepnieuws uit Rusland wel?’ Wellicht dient die vraag een héél klein beetje bijgesteld te worden.

Laatste nieuws