'Niemand wil alleen zijn als de wereld vergaat'

Terwijl we de wereld compleet aan gort aan het leven zijn, kijk ik naar de meest simpele televisieprogramma’s. Lang leve de liefde, Married At First Sight en Love Island. Ik kijk naar mensen die zoeken naar dat wat ik al jaren heb en hierdoor voelt dat wat ik al jaren heb vele malen verser aan. Opeens lijkt het alsof onze lang houdbare melk pas net uit de uiers is gekomen. Niemand wil alleen zijn als de wereld vergaat. Daar draait alles om. Mensen trouwen met een wildvreemde op televisie, omdat een stel wetenschappers van mening is dat twee mensen perfect bij elkaar passen als ze allebei van Bon Jovi en de kleur mosterdgeel houden. Meer is er tegenwoordig niet meer voor nodig. Liefde is… een paar hobby’s delen en een voorliefde voor gezelligheid en Ibiza hebben. En dat is beeldschoon. Moderne liefde is laagdrempelig en ligt prachtig in de uitverkoop.

Niemand wil alleen zijn als de wereld vergaat. En de wereld zal vergaan. Iedereen zoekt naar een persoon om hand in hand mee synchroon uit te sterven. Niemand wil in zijn eentje vergaan. Op Love Island is alles nog laagdrempeliger. Het enige wat iemand moet hebben is onnatuurlijk witte tanden, een wasbordje en een voorliefde voor botsauto-house. Ook dat is helemaal prima. Liefde hoeft geen ingewikkelde opera te zijn. Het is geen algebra. Het draait om aantrekkingskracht en plezier. Twee mensen die elkaar in bloei zetten. Tongen in een kleedhokje. Samen douchen. Een tandenborstel delen. Samen naar elkaars favoriete films kijken. Lange haren in de wasbak. Kussens die naar hem of haar ruiken. Veilige seks tot het vertrouwen er is. Onveilige seks tot er kinderen komen.

Niemand wil alleen zijn als de wereld vergaat. Daarom doen mensen mee aan Lang leve de liefde. Ik vind het heerlijk om naar te kijken. Volwassen mensen die in een bubbelbad over hun overleden huisdieren praten.

‘Olaf kon gewoon niet meer,’ zegt een postbode uit Assen.

‘Wat voor dier was Olaf?’ vraagt een lifecoach uit Zeewolde.

‘Een parkiet.’

‘Wat voor parkiet? Mijn vader had vroeger parkieten.’

‘Gewoon een parkiet. Hij ligt begraven in mijn tuin.’

‘Dus je hebt een tuin? Fijn,’ zegt de lifecoach.

‘Ja, op het zuiden. Maar er ligt dus wel een dode parkiet naast de schuur begraven.’

‘Ik heb dus een levende kat en een balkon.’

‘Ideaal, Madelon,’ zegt de postbode.

‘Sorry, maar ik heet Astrid.’

Niemand wil alleen zijn als de wereld vergaat. Mijn vrouw en ik zitten naar alle waarschijnlijkheid naar de tv te kijken als het einde der tijden aangebroken is. Ja, we kijken samen naar Lang leve de liefde als de maan uit de lucht valt.

‘Ik hou van je schat!’ zeg ik.

‘Maar waarom dan, lief?’ vraagt ze.

‘Omdat je bij me bent als de wereld vergaat. Dus in feite kan mijn wereld nooit vergaan.’