Luuk Koelman: 'Zo zijn grote mensen. Die willen altijd hun eigen zin doordrijven'

Ik ben Diederik en ben 8 jaar oud. Mijn spreekbeurt gaat over dragqueens. Samen met mama ben ik naar een middag geweest waar een dragqueen kwam voorlezen. Papa was daar heel boos over. En toen was mama weer boos op papa. Maar zo gaat dat altijd. Ik denk dat ze daarom niet meer bij elkaar wonen.

Na afloop zag ik op straat allemaal mensen die ook weer heel boos waren. Ze stonden tegenover elkaar en er was ook politie. Aan de ene kant stonden mensen van wie de leider een meneer in netkousen was, met een grote rode baard. Hij zwaaide met een regenboogvlag.

Aan de andere kant stonden allemaal mensen die de meneer met de netkousen uitmaakten voor pedo. Ik weet niet precies wat dat is, maar het schijnt iets heel ergs te zijn. De mensen achter de meneer met de netkousen riepen weer dat die anderen nazi’s waren. Wat dat is, weet ik ook niet. Maar ik denk dat het allebei woorden zijn, waarmee je iemand die het niet met jou eens is, pijn kunt doen.

Dus daar stonden ze dan, elkaar uit te schelden. Volgens mij had iedereen er veel plezier in, want er kwam maar geen eind aan. En allemaal zeiden ze later op tv dat ze dat hadden gedaan, omdat ze opkomen voor kinderen. Nou, daar is dus helemaal niks van waar. Ze doen het gewoon voor zichzelf. Zo zijn grote mensen. Die willen altijd hun eigen zin doordrijven.

Papa en mama ook. Die willen me allebei voor zichzelf. Daarom vertellen ze dus nare dingen over elkaar tegen mij en liegen ze tegen de rechter. Zogenaamd om mij te beschermen. Maar ze doen het alleen maar omdat ze elkaar zo pijn kunnen doen. Ik snap daar helemaal niks van. Grote mensen zouden problemen moeten oplossen, maar ze maken ze alleen maar groter.

Maar goed, een dragqueen is dus een meneer die een rare jurk aantrekt en heel veel make-up op doet, zodat hij dan een soort van prinses is. Hij las heel mooi voor en na afloop speelden we met zijn allen verstoppertje. We kregen ook nog ranja en mochten elkaar schminken. Het was echt heel leuk.

Ik zou willen dat papa en mama het ook net zo leuk hadden met elkaar, maar dat lukt vast nooit. Ze betalen nu allebei iemand die van beroep ruziemaker is. Zulke mensen heten advocaten. Die schelden ook, maar dan op papier. Dat kost zoveel geld dat we nu nooit meer leuke dingen kunnen doen. Daarom ging ik dus met mama naar die voorleesmiddag, want die was gratis. Lief dat die dragqueen helemaal geen centjes vroeg, want het was toch echt een hele mooie zwierige jurk die hij droeg. Nou, dat was mijn spreekbeurt. Wil iemand nog iets vragen?