Bart Nijman

Bart Nijman: 'Dit wangedrag is een patroon dat Onderwijsminister Dennis Wiersma al jarenlang achtervolgt'

‘Dennis Wiersma zou nooit een deur in het gezicht van Mark Rutte smijten. Hij likt omhoog, pist omlaag en ik zat ernaast’

Bart Nijman

De politieke carrière van Onderwijsminister Dennis Wiersma staat onder druk wegens jarenlang wangedrag tegen werknemers en dat levert mij een dikke onvoldoende op voor mijn eigen inschattingsvermogen. Toen de minister in opspraak raakte over zijn vermeende woede-uitbarstingen, slaan met deuren en schreeuwen naar medewerkers, was mijn primaire reflex: ach jee, daar gaan we weer, de volgende roedel wolven ruikt bloed bij een blanke man in een machtspositie die weleens boos is geworden op de werkvloer, zodat hij in een mediahokje gedreven kan worden waar anonieme bronnen hem mogen brandmerken.

Hij moet stilzitten, daarna spijt betuigen en dan na een tijdje, als de ophef is overgewaaid, een deemoedige interviewronde afleggen. Het is nou eenmaal modieus momenteel om je beklag te doen over ongelijke werkverhoudingen. Maar te vaak is het te lang geleden om nog serieus te nemen, zoals bij Matthijs van Nieuwkerk, die jarenlang is gevierd als hét grote televisietalent, maar kennelijk zijn eigen onzekerheid nog wel eens op deerniswekkende wijze etaleerde aan veel te dienstbare onderdanen.

Of de verwijten worden te zwaar aangedikt door een kongsi van rancuneuze exen, zoals PvdA-Kamerlid Gijs van Dijk overkwam. Zijn privé-neigingen tot chronisch vreemdgaan werden op zijn politieke positie geprojecteerd waarna de PvdA-top, die zo wanhopig vastklampt aan hun allerlaatste restjes politieke relevantie, hem zo snel en slordig onder de bus smeet dat ze uiteindelijk excuses moesten maken – maar toen was het kwaad al geschied, en Van Dijks politieke carrière kapot.

Dus ja, toen ik las dat een minister die een publieke reputatie als gedreven go-getter probeert hoog te houden, weleens zijn stem verheft of een deur te hard in het slot smijt, was een zeker onverschillig schouderophalen mijn primaire reflex. Maar ik zat ernaast. Want het bleef niet bij Wiersma’s leugen dat het incidenteel gedrag was: het is een patroon dat hem al jarenlang over diverse afdelingen en posities achtervolgt. Hij brandt mensen op, veroorzaakt emotionele schade en verslijt meer medewerkers dan BBB zetels peilt. Maar omdat veel mensen reageerden zoals ik, omdat we in korte tijd te veel verhalen gehoord hebben over mensen zoals hij, komt Wiersma er tot dusver binnen zijn VVD mee weg. Hij erkende dat hij gedragsproblemen heeft, beloofde eraan te gaan werken en mag derhalve aanblijven. Daarmee werd de schijn van overdrijving van de beschuldigingen in eerste instantie sterker.

Echter, toen Wiersma de VVD-fractie bezocht om spijt te betuigen, zag ik de werkelijke rot in zijn karakter: tegen zijn naasten en zijn meerderen betreurde hij zijn leugens, over gedrag dat hij louter tegenover ondergeschikten etaleert. Dennis Wiersma zou nooit een deur in het gezicht van Mark Rutte smijten. Hij likt omhoog, pist omlaag en ik zat ernaast. De Onderwijsminister is een meesteroplichter.

Column
  • NL Beeld / Regiofotografie