Leon Verdonschot: 'Debora Fernald, je bent een volksvertegenwoordiger, geen peuter'

Beste Debora Fernald,

En zo ben je ineens het bekendste Statenlid van Nederland. De vrouw die er eigenhandig voor zorgde dat Volt niet één maar twee senatoren heeft, en haar eigen GroenLinks geen 8 maar 7. De vrouw die voor camera’s uitlegde waarom ze niet op haar eigen partij had gestemd, en dat ze dacht dat daar toch niemand achter zou komen, en zo wel, dat het dan ook niet zou uitmaken. En dat allemaal uitlegde met een hilarische vergelijking met Mens Erger Je Niet! spelen zonder het spel te begrijpen.

Wie het ook niet zal begrijpen is Lara de Brito, de senator die geen senator werd door jou. Na ziekte stapte ze drie jaar geleden de politiek uit, en nu zou ze haar comeback maken. Die gaat niet door. Mens, erger je niet! Wie nu wél in de Eerste Kamer komt, tot ook zijn eigen verbijstering, is Volt-lid Eddy Hartog. Die woont in het Ierse kustplaatsje Greystones, en blijft dat ook doen. Dat is wat ongebruikelijk, een Nederlandse parlementariër die niet in Nederland woont, maar goed, het is Volt: die mensen wonen in Europa. Zoals jij in La La Land.

Er is veel kritiek gekomen op GroenLinks, met als kernvraag: worden die Statenleden niet begeleid? Krijgen ze niet uitgelegd wat de Provinciale Staten zoal doen, zoals de Eerste Kamer kiezen, en hoe dat werkt? Volgens GroenLinks hebben ze het iedereen, ook jou, allemaal uitgelegd. Daarmee zeggen ze eigenlijk: maar kennelijk begreep jij het niet. Om eerlijk te zijn: na het zien en horen van enkele interviews met jou kan ik me daar iets bij voorstellen. Ik las mensen die het allemaal heel eerlijk en aandoenlijk vonden, zoals je gewoon vertelde dat je geen idee had van het werk als Statenlid toen je gekozen werd. Ik zou dat ook heel aandoenlijk vinden. Als je een peuter was. Maar je bent een volksvertegenwoordiger. Als je op een kandidatenlijst gaat staan bij de verkiezingen, mag ik verwachten dat je weet wat je te doen staat.

Het verwijt treft niet alleen jou. Het treft ook die achtduizend voorkeurstemmen die je kreeg, de reden dat je als nummer 10 op de lijst alsnog het parlement in kwam. Hebben die achtduizend mensen op je gestemd omdat ze zo onder de indruk waren van je parlementaire kennis? Of speelde wellicht een andere overweging een rol? Een overweging die meer te maken heeft met je achtergrond? Als dat zo is (het zo maar kunnen, nietwaar?) is het wel extra wrang (met enig leedvermaak zou je ook kunnen zeggen: hilarisch) dat een voorkeurstem op een vrouw van kleur ervoor heeft gezorgd dat de Eerste Kamer nu een vrouw minder telt, en een witte man van middelbare leeftijd meer. Wellicht is het toch een idee om je te verdiepen in de specifieke kwaliteiten van een kandidaat, niet alleen in zijn/haar/hun foto.

Je bent nu uit de partij gezet, gaf de zetel niet aan ze terug, maar gaat als eenzame zeteldief door, onder de naam Groep Doe STOER. Beste Debora, één is geen groep. Maar wellicht had je ook die uitleg gemist.