Leon Verdonschot

Leon Verdonschot: 'Minister Adema van Landbouw, u gaat al op uw rug op de grond liggen als uw opponent de deurklink nog vast heeft'

‘U vertelde, zelfs zonder een spoor van schaamte, dat u van belangenorganisatie LTO ‘huiswerk’ had gekregen’

Leon Verdonschot

Beste minister Adema van Landbouw,

Donderdag was het debat over het akkoord dat er niet kwam. Buiten demonstreerden boeren. Mark van den Oever van Farmers Defence Force had gerekend op minstens 10.000 demonstranten. Het waren er een paar honderd. Zelden werd grootheidswaanzin treffender geïllustreerd. Mark van den Oever, onze eigen gedroomde Wagner-leider, oprukkend naar ons Moskou, die halverwege om zich heen kijkt en ziet dat alleen zijn familieleden en vrienden zijn komen opdagen.

En dat alleen de trouwe agro-wap van het FDF, Wybren van Haga, is komen speechen. Huisjesmelker steunt koeienmelker. Zelfs BBB en SGP, trouwe steunpilaren van het agro-industrieel complex, hadden bedankt voor de demonstratie vanwege de intimidatietactieken van het FDF. Maar Van Haga heeft geen moeite met het bedreigen van mede-Kamerleden: zo sprak hij zelf ook tegen zijn huurders.

En binnen, in de Tweede Kamer, sprak u over het akkoord dat er niet kwam. Wat pijnlijk duidelijk werd, is dat het aan u niet heeft gelegen. U moet voor iedere onderhandelaar wel de gedroomde man aan de overkant van de tafel zijn: u gaat al op uw rug op de grond liggen als uw opponent de deurklink nog vast heeft. U vertelde, zelfs zonder een spoor van schaamte, dat u van belangenorganisatie LTO ‘huiswerk’ had gekregen. Húíswerk.

In de hoek gezet als een scholier. Onze eigen minister. Keurig had u aan uw huiswerk voldaan: op alle acht punten waar Sjaak van der Tak van LTO beweging van u eiste, was u hun kant op bewogen. LTO vraagt, Adema draait. In het land met de meeste dieren per oppervlakte van de hele wereld, een land dat jaarlijks 75 miljard kilo aan mest produceert, waar boeren door achtereenvolgende kabinetten en de Rabobank met valse beloften over innovaties zijn gedwongen tot de keuze tussen nog maar een keer lenen voor schaalvergroting of stoppen, zou je hopen op een minister met een visie. We kregen een weekdier. De vleesgeworden concessie, de bitch van Van der Tak. En waarom? Uit angst.

U zei: ‘Ik wil graag in verbinding blijven met de sector. We hebben er echt belang bij dat Den Haag straks weer vol trekkers staat.’ We, ook die trekkers, hebben vooral belang bij een landbouwbeleid met een visie, en angst is geen visie.

Wat een pijnlijke ironie ook. Een minister die bibbert voor een Den Haag vol boze boeren, terwijl het aantal boze boeren dat hun extremistische clubje diezelfde dag nog op de been bleek te kunnen brengen, bijna aan de tafel in uw woonkamer had gepast. Die tafel waaraan u zo braaf hun huiswerk maakt.