Leon Verdonschot

'We Are Here is zo zeldzaam onsympathiek dat je bijna hoopt op een woedende menigte die de orde komt herstellen'

Open brief van columnist Leon Verdonschot aan de krakers van We Are Here.

Leon Verdonschot

Beste krakers van We Are Here,

Zouden in activistische kringen ooit workshops ‘Je eigen glazen ingooien’ worden gegeven, dan stel ik voor dat jullie die verzorgen. 

De afgelopen week waren jullie, inmiddels de beroemdste illegalen van Nederland, weer eens in het nieuws, opnieuw vanwege het kraken van een pand. Deze keer van een ondernemer die in dat pand een autobedrijf wilde vestigen, maar ineens enkele tientallen illegalen aantrof, die hem zijn eigen pand uitwerkten.

Vroeger namen jullie nog de moeite om de minst onsympathiek ogende uit jullie midden aan te wijzen als woordvoerder die dan nog enig begrip probeerde op te roepen voor jullie situatie, maar het model van het charmeoffensief is kennelijk voorgoed vervangen door dat van de grote bek. 

Ik ging jullie website, want die hebben jullie, eens lezen. Er staat een nieuwsarchief op, dat terugloopt tot oktober 2012. Het toontje is al die jaren hetzelfde: jullie zijn slachtoffers, de overheid dader, dus kraken jullie uit noodzaak. En doet die overheid wél iets voor jullie, zoals toegang verlenen tot de nachtopvang, dan is dat meteen weer het startpunt voor het volgende beklag: waarom wél zorg in de nacht, en niet tijdens de dag? 

Ik herinnerde me weer de beelden van jullie op de stoep bij toenmalig burgemeester Van der Laan, die met jullie in gesprek ging. Eveneens op de stoep, uiteraard, want dit bezoek zou anders nooit meer vertrekken. Er bleek nog een filmpje van die actie het voorjaar van 2014 op Youtube te staan, met Van der Laan in het Engels door een megafoon.

Van der Laan was zeldzaam geagiteerd, omdat hij bij een van de ontruimingen van het zoveelste gekraakte pand door We Are Here foto’s had aangetroffen van de razzia’s door de nazi’s, waarbij hun hoofden waren vervangen door die van de burgemeester. “One should never compare itself with the Jewish victims of the deportations in 1940-1945,” sprak Van der Laan hoorbaar boos, maar nog steeds beschaafd. 

De ondernemer die door jullie zijn eigen pand werd uitgewerkt, was zichtbaar aangeslagen, maar vond ik ook nog opvallend beschaafd, tegen wat feitelijk gewoon inbrekers zijn, die je dus volgens onze premier ‘een paar ferme tikken’ mag verkopen. Uiteindelijk werden jullie alsnog door de politie het pand uitgezet, maar wel pas toen er een Facebook-evenement was aangemaakt om met wat mensen het pand van die ondernemer terug te claimen. 

Ik ben doorgaans geen groot fan van volkswoede waarbij een woedende menigte de orde meent te moeten herstellen, maar ik merkte dat mijn sympathie voor het evenement veel groter was dan die voor jullie. Zelfs als je niet altijd principieel tegen kraken bent, of tegen basisvoorzieningen voor illegalen, is het dus mogelijk een groepering te treffen die je zeldzaam onsympathiek vindt. Zo onsympathiek zelfs, dat je eigenlijk hoopt dat ze eens een eigenaar van een pand treffen die minder beschaafd is.