Bart Nijman: 'Het is niet moeilijk, ik ben onvoorwaardelijk Team Israël'

Het is niet moeilijk, ik ben onvoorwaardelijk Team Israël. De andere ploeg zijn hooligans die het voor hun eigen teamgenoten verzieken door continu vechtpartijen uit te lokken en gewelddadigheden te plegen. Die handhavers dwingen erop los te knuppelen tegen tuig dat schijt heeft aan vrome voetbalvaders uit hun eigen kamp, die met hun zoontjes een veilig heenkomen zoeken, maar ingeklemd raken tussen IDF en Hamas.

Wat ik wel moeilijk vind, zijn media die pretenderen objectief te berichten, maar consequent de op hoge toon gescandeerde ‘hij begon!’ van de hooligans onweersproken en ongecontroleerd opschrijven, wanneer Israëlische veiligheidstroepen zich verweren tegen vernieling – in dit geval een understatement voor bloedvergieten, vernietiging en naar genocidale oerdriften meurende pogroms. Zeker als je dat afzet tegen ijzeren journalistieke disciplines die veel media wel verlangden toen een week eerder beweringen over onthoofde en verbrande Joodse baby’s binnenstroomden vanuit Israëlische bronnen.

Iedereen zag na een mislukte raketlancering vanuit Gaza (die op een ziekenhuisparking enige tragiek veroorzaakte) hoe Hamas en Al-Jazeera sneller en beter vertrouwd worden dan het IDF en Israëlische bronnen, toen alle media ongecheckt schreeuwden dat Israël vijfhonderd doden had veroorzaakt bij het ‘bewust bombarderen van een ziekenhuis’. Het is beklemmend om te zien hoe licht de maskers vallen bij de NPO, NOS, NRC, Volkskrant, voormalig verzetskrant Parool en al die andere gelijkgeschakelde en gelijkdenkende, maar zichzelf ‘objectief’ wanende systeempers, waaruit een walm van – ik kan het echt niet anders noemen – antisemitisme opstijgt dezer dagen en weken, die ze proberen te verhullen met een weeïg, goedkoop parfum van razendsnel vervliegende onpartijdigheid.

Wat dat betreft heb ik meer respect voor Denk en BIJ1, die hun Jodenhaat tenminste niet onder stoelen of banken steken in hun publieke uitingen. Idem voor Extinction Rebellion, dat in de vernietiging van Israël kennelijk een stap voorwaarts ziet voor het klimaat.

Maar ik ben niet vóór Israël omdat ik tégen mediamoralisme ben. Ik ben voor Israël omdat in dat land – ondanks al z’n fouten, corrupte politici en debiele kolonistenbeleid van hardcore religekken – het leven gevierd wordt, terwijl in Gaza en vooral door Hamas bij leven het hiernamaals wordt verheerlijkt. Ik ben voor Israël omdat daar democratisch gedemonstreerd kan worden tegen dubieuze juridische hervormingen. In de Palestijnse gebieden won Hamas de verkiezingen, die prompt werden afgeschaft. Niet dat ze nodig zijn: een meerderheid der Gazanen steunt Hamas, hun eigen en enige onderdrukker. Het is een islamitische doodscult waar niet alleen Joden voor moeten vrezen, maar waar getuige de vele onverholen antisemitische uitingen en demonstraties, burgers in alle westerse landen waar moslims huizen in toenemende mate onder zuchten, en moeten vrezen voor hun vrijheden en liberale kernwaarden.

Boven alles steun ik Israël omdat ik opgevoed ben met Nie Wieder. En Nie Wieder is nu.