Op pad met Son Mieux: met Multicolor beleefde deze Haagse band zijn doorbraak

Ze kwamen aan op de fiets en nu gaat er koffie rond bij de zevenkoppige Haagse band Son Mieux, bekend van de euforische megahit Multicolor en van hun extravagante kleding. Borden, bestek en restjes van hun vegetarische maaltijden zijn keurig opgeruimd. Straks gaan ze nog ‘lekker een potje sjoelen’ op het backstage-terrein. Tussendoor kussen ze binnendruppelende collega’s van andere bands die vanavond optreden op festival Beatstad enthousiast op de mond. Zoveel al meegemaakt dit jaar, op zoveel piramides gestaan, zoals zanger en frontman Camiel Meiresonne het omschrijft, met Pinkpop, Sziget en Lowlands als hoogtepunten. Zoveel pers al te woord gestaan, vaak vluchtig, dat wel. Maar toch kijkt Meiresonne de Revu-equipe enthousiast in de ogen als die zich voorstelt, een uur voor hun optreden. ‘Schuif aan, wil je nog wat eten, wat drinken? Wat wil je weten? Je mag alles fotograferen, alles vragen, aan iedereen, maakt niet uit. Loop gewoon lekker met ons mee vanavond. Gezellig, man!’ Straks speelt de ultieme feelgoodband op het strand van Scheveningen, op een gereïncarneerd eendaagsfestival voor en door Hagenaars. Om te vieren dat de Haagse bandjesscene weer toonaangevend is. Son Mieux en ook Goldband hebben zich gevoegd bij Di-rect als vaandeldragers van de Nederlandse pop in een rijke traditie van Haagse groepen als Shocking Blue, Q65, Earth & Fire, Kane en uiteraard Golden Earring.

Sexy tennispakje

Vanavond treden Son Mieux, Goldband en Di-rect achter elkaar op. Son Mieux is van dat drietal misschien wel de minst Haagse. Di-rect rockt meer in de geest van aartsvaders Golden Earring, krijgt vanavond ook versterking van twee Earrings, Cesar Zuiderwijk en Rinus Gerritsen. En Goldband gooit alles wat je op een Haagse steiger hoort door elkaar, in blote bast, omringd door Haagse vlaggen. Tijdens het nummer Stiekem worden ze bijgestaan door zangeres Maan (aangekondigd door haar vriend en Goldband-zanger Karel Gerlach met ‘Hier is dikke, vette Maan’) die, gestoken in een sexy tennispakje, het nodige gefluit opwekt. Ze krijgen van het publiek de meeste bijval, al weet Di-rect met Earring-klassieker Radar Love als toegift het publiek ook slim in te pakken. Son Mieux zoekt het in een heel andere hoek zoals de bourgeoise bandnaam (Son Mieux is Frans voor ‘zijn best doen’) en ook hun hippie-chic outfits en gesoigneerde snorren al doen vermoeden. In een kleine witte container backstage trekken ze voor hun show glitterbroeken, openhangende mouwloze bloesjes, zijden haarbandjes en pareloorbellen aan. De haarlak gaat van hand tot hand, net als de strijkbout. Frontman Camiel Meiresonne heeft een zwart gaatjeshemd met deels open rug, een spijkerbroek met harten en sterren op de wijde pijpen en hakschoenen aangetrokken. ‘Spelen met gender zoals David Bowie dat deed en nu Harry Stiles vind ik mooi,’ vertelt Meiresonne. Fenomenaal is ook de outfit en het kapsel van bassist Timo Prins. Het grootste bandlid draagt een zwarte, wijde glitterbroek, zwartwitte crocks met ultradikke zolen, een mouwloos zwart shirt met een afgeknipt jasje, plastic kettingen en een weergaloos geföhnde mat. Tijdens het strijken van zijn kleren voor de show zegt Prins met gedragen stem: ‘Kleding trek je niet alleen aan, dat dráág je.’ Daarna zet hij Step right up van Jamai in. Droog: ‘Onderschatte track is dat.’

Straks speelt de ultieme feelgoodband op het strand van Scheveningen, op een gereïncarneerd festival voor en door Hagenaars. Om te vieren dat de Haagse bandjesscene weer toonaangevend is

‘We steken elkaar een beetje aan om steeds verder te gaan met de kleding,’ zegt percussionist/saxofonist Justin Schellekens die zijn kapper toestond zijn lange donkere George Harrison-manen te transformeren tot een soort half geblondeerde punkcavia. ‘Soms twijfel je, maar dan zegt een ander: nee joh gewoon doen, huppakee.’

Maud Akkermans, de enige vrouw in de band met trekken van Cameron Diaz, ziet er nog het stoerst uit met leren motorjas en leren beenstukken.

Akkermans speelt viool, tamboerijn en trompet, want Son Mieux bedient zich van een rijk instrumentarium. Op het podium staan nog allerlei percussie-instrumenten, tamboerijnen en een saxofoon naast de vertrouwde basis van drums, bas en gitaar klaar voor gebruik. ‘Wij staan vooral te schreeuwen met een drumcomputer. Son Mieux, dat zijn echt muzikanten, zij kunnen allemaal op zowat elk instrument spelen,’ zegt Milo Driessen, een van de drie zangers van Goldband, bewonderend als Son Mieux zich klaarmaakt om te spelen. ‘Ik vind ze echt heel goed, hun energie ook. Te gek.’ Driessen vergaarde bekendheid door Goldbands doorbreeksingle Witte was (met daarin de zinsnede ‘waarom is coke zo fucking duur’) in praktijk te brengen door een halfjaar geleden cocaïne te snuiven op het podium. Hij betuigde spijt en oogt vanavond broodnuchter. Maar backstage gaan onder andere muzikanten de cocktails en ijskoude biertjes al vroeg rond, en komt een aantal aan met een verwilderde of juist uiterst liefdevolle blik in de ogen. Camiel Meiresonne van Son Mieux snijdt in de witte kleedcontainer ondertussen met zorg een stronk gember in stukjes, stopt het in een Dopperfles met warm water en knijpt er vervolgens nog een halve fles honing in leeg. ‘Dit is mijn lifesaver. Perfect voor mijn stem, voor mijn energie.’ Klap op de schouder van de verslaggever. ‘Dit is heerlijk, man. Hier ga ik zo goed op. Moet ik voor jou ook iets maken?’

Benieuwd naar de rest van het artikel? Je leest 't in de nieuwste Revu.