Showbizz in woke tijden: de intimiteitscoach rukt op

In een repetitieruimte van het Beatrix Theater in Utrecht neemt acteur Charly Luske plaats tegenover zijn tegenspeelster Shanna Slaap. De acteur pakt de handen van Slaap vast en kijkt haar recht in de ogen. Dan zegt zij: ‘Mijn naam is Shanna en ik speel in deze musical een prostituee. In die rol zal ik smoorverliefd op jou worden. In het echt ben ik dat niet.’ Luske gniffelt en zegt op zijn beurt: ‘Mijn naam is Charly en ik speel in deze scène Edward, een man die jou betaalt voor seks. In het echte leven zou ik dat nooit doen.’ Op 2 meter afstand knikt Cynthia Abma, actrice en tegenwoordig ook intimiteitscoördinator, tevreden. ‘Knuffel?’ oppert zij de repeterende acteurs vragend. Waarop Luske weer keurig aan Slaap vraagt: ‘Mag ik jou een knuffel geven?’ Slaap knikt en de acteurs knuffelen elkaar innig. Hier is geen vuiltje aan de lucht.

De zojuist geschetste situatie is een cruciaal onderdeel van de nieuwe manier van films, theatervoorstellingen en musicals maken. Cynthia Abma (54), de begeleider in kwestie, is een van de zeven Nederlanders die zichzelf de titel van intimiteitscoördinator heeft toebedeeld. De korte definitie, volgens Abma zelf: ‘Iemand die intieme scènes begeleidt en choreografeert naar de visie van de regisseur en er voor zorgt dat acteurs niet over hun eigen grenzen gaan.’

‘Zodra ik de grenzen en gevoeligheden van de acteurs ken, zorg ik voor een repetitie of scène waarin ze zich volledig veilig en comfortabel voelen’

Vergelijk haar functie gerust met die van een stuntcoördinator of choreograaf. Want: ‘Die mensen zorgen ook voor een veilig kader om opnames en repetities zo goed mogelijk te doen verlopen. Zij houden ook rekening met iedereens veiligheid,’ aldus Abma. ‘Een intimiteitscoördinator doet precies hetzelfde, maar dan voor intieme scènes.’ Die veiligheid is volgens Abma niet alleen maar heel erg nodig; de actrice noemt het ‘bizar’ dat scènes met gesimuleerde seks tot voor kort nooit deze speciale aandacht kregen.

‘Denk er maar eens over na. Een regisseur zegt toch ook niet tegen zijn acteurs: hier hebben jullie allebei een zwaard, zwaai er maar lekker op los. Nee, daarvoor is natuurlijk een expert vereist. Voor intieme scènes geldt dat toch net zo? Je zet toch ook niet in een script: Jantje komt de kamer binnen. Hij begint Marieke te beffen. Daarna hebben ze intense seks. Einde scène. Nou, zo “simpel” staat het vaak wel in een script. Met een regisseur die dan ook nog roept: “Doe maar wat!” Of: “Het mag wel iets geiler!” Zie je het voor je? Met een hele crew die meekijkt en graag naar huis wil na een lange draaidag. Niet treuzelen dus. Acteurs gaan in dit soort situaties vaak over hun grenzen heen. Zonder dat de kijker of crew dat doorheeft. En dat is het verschil met een vechtscène. Als daar iets misgaat, raakt iemand gewond. Daar kun je niet omheen. Maar het trauma dat acteurs oplopen tijdens intieme scènes blijven onzichtbaar. Soms jarenlang.’

Brute verkrachting 

Vorige maand verscheen de documentaire Mag ik je aanraken?, waarin grote namen uit de filmwereld hun eigen seksscènes terugkijken en daarop terugblikken. Vooral voor de 29-jarige Nora El Koussour was dit ingewikkeld. Als de actrice zichzelf terugziet in een scène uit Mocro Maffia, waarin haar personage bruut wordt verkracht, spat de wanhoop van haar gezicht. ‘Na zes of zeven gesprekken met de makers hadden we een afspraak gemaakt, dat ik voor die scène mee de montage in mocht, en dat mijn goedkeuring bepalend zou zijn,’ vertelt El Koussour in de film van Tamar van den Dop.

Benieuwd naar de rest van het coververhaal? Je leest 't in de nieuwste Revu of op Blendle. Vanaf vandaag verkrijgbaar!