Luuk Koelman: 'Farmers Defence Force heeft 'een spuughekel' aan landbouwminister Piet Adema gekregen'

Een filmpje op X. Farmers Defence Force-voorman Mark van den Oever, poserend voor brandende pallets en autobanden. Hij heeft een boodschap voor landbouwminister Piet Adema. Die zal ‘in het centrum van de belangstelling komen te staan’. Niet in de laatste plaats omdat Mark ‘een spuughekel’ aan hem heeft gekregen. Dus gaan hij en zijn mannen van de FDF ‘dit varkentje opknappen’. Einde filmpje.

Of dat nu een ‘verkapt dreigement’ was, wilde Sven Kockelmann, presentator van Op1, weten van Caroline van der Plas. Zij vond van niet. Allemaal ruis, want ‘de weerstand tegen Piet Adema is natuurlijk helemaal niet nieuw’. O, niets bijzonders dus.

Over een paar weken zit ze vast weer bij Op1. In mijn hoofd hoor ik het gesprek al: Caroline vertelt over haar recente bezoekje aan Piet Adema. Gewoon bij hem thuis, voor informeel overleg: ‘Dus ik zei: “Piet, jouw beleid maakt de Farmers Defence Force gewoon heel erg onzeker! Geen wonder dat Van den Oever en zijn trekkertroepen agressief worden en asbest dumpen op snelwegen, toch?” Ik zei ook dat de gemoederen veel meer gebaat zijn bij een neutrale, maar meelevende landbouwminister. Iemand die onze boeren op moeilijke momenten helpt weer tot zichzelf te komen. Die hun angsten wegneemt, in plaats van aanwakkert.’

Caroline plukt wat aan een wimper. ‘Nou, heel toevallig kwam net op dat moment Van den Oever met zijn trekker Adema’s voortuin in gedenderd. Ja, heb ik weer. Dus ik zei: “Piet, ga jij maar eens naar buiten en vertel die meneer van de FDF rustig en beheerst waarom jij vindt dat de mestquota nog verder ingeperkt moeten worden.” Nou, dat deed hij. Waarop Van den Oever hem direct tegen de grond sloeg en uit alle macht op zijn gezicht begon in te beuken.’

Caroline haalt voor de zoveelste keer een imaginair vuiltje uit haar oog. ‘Weet je wat het is? Woede kan zich bij boeren in allerlei vormen uiten. Bijvoorbeeld in het dumpen van asbest. Dat is dan een afweermechanisme tegen verdriet. Snap je? Daarom gebaarde ik tegen Adema dat hij kalm moest blijven. Dus toen Mark na enkele minuten rossen een adempauze inlaste, greep Piet zijn kans. Hij huilde: “Mark, jongen, doe dat nou niet. Je boosheid uiten kun je ook op een mooie manier doen. Dáár win je sympathie mee voor de boeren.” Maar Mark roste alweer lustig verder, omdat hij de minister gewoon niet goed had verstaan. Door al dat bloed in zijn mond was Adema niet in staat duidelijk te articuleren. Dat mag de minister zichzelf best wel een beetje aanrekenen, vind ik.’

Caroline zucht verveeld. ‘Met Piet gaat het overigens oké, hoor. Hij moet nog wel veel rusten en elke dag komt de wijkverpleegster langs om zijn verband te verschonen. Maar weet je, ik word zó moe van al dat medelijden met Adema. Laten we het nu eens gewoon met zijn allen hebben over hoe we de ellende voor de boeren gaan oplossen! Want zoals ik eerder al zei: die haat jegens Adema is helemaal niet nieuw. En dus ook niets bijzonders.’