Luuk Koelman: 'Onze hoogste NAVO-militair Rob Bauer weet zelf ook dat hij onzin lult'

De NAVO is 75 geworden. Daar stelt men zich nu, naar eigen zeggen, de klemmende vraag: ‘Wat wil Poetin gaan doen met dat grote leger dat hij nu opbouwt?’ Mijn wenkbrauwen schoten direct de hoogte in toen ik dat las. Want hoezo ‘groot leger’? Het budget van de NAVO is al decennialang ruim tien keer groter dan dat van Rusland. Om een vergelijking te maken: De NAVO is buurman A die al sinds jaar en dag meer dan een ton per jaar verdient. En Rusland is buurman B die het al eeuwig moet doen met een inkomen op bijstandsniveau. Dat zijn de verhoudingen. De een schaft zich nieuw, state of the art oorlogstuig aan. De ander knapt oude tanks uit de jaren vijftig op.

Maar ja, die Poetin is wel de nieuwe Hitler en dus onze onbetwiste vijand. Niet te vertrouwen en daarom ook niet te onderschatten. Bovendien, zo benadrukt Rob Bauer, onze hoogste NAVO-militair: ‘In mei 1940 maakten we ons ook geen zorgen.’ Pardon? Laat nu precies het tegendeel waar zijn. Nederland kondigde de mobilisatie al af vóórdat Duitsland op 1 september 1939 Polen binnenviel en de Tweede Wereldoorlog begon. Sterker nog, de avond voor de Duitse aanval op Nederland sprak opperbevelhebber generaal Winkelman de historische woorden: ‘Nu kunnen de heren [Duitsers] komen, wij hebben er alles aan gedaan wat wij kunnen. Ik ga nu naar huis, een paar uur slaap pakken.’

Natuurlijk weet Bauer zelf ook dat hij onzin lult. Maar who cares? Helemaal niemand, want alle media eten uit zijn hand. Bovendien is zijn gedoodverfde nieuwe NAVO-baas Rutte ook niet bepaald in zijn eerste leugen gestikt.

Maar als Bauer al zo makkelijk met verzinsels strooit, enkel om de broodnodige Rusland-angst aan te wakkeren, waarover dan nog meer? Of laat ik het anders formuleren. Het Binnenhof is in rep en roer omdat een Kamerlid mogelijk desinformatie zou hebben verspreid, in opdracht van en betaald door de Russen. Terwijl we tegelijkertijd van doen hebben met ene Rob Bauer die óók desinformatie verspreidt. Maar dan in opdracht van en betaald door de NAVO. Rijst de vraag: waarom is het ene wel verontrustend en het andere niet? Het zijn immers altijd leugens en verzinsels die burgers klaar moeten stomen voor een oorlog.

Waarom trekt Bauer niet een parallel met de Eerste Wereldoorlog? Een door Europa zelf gecreëerde, industriële slachting. Generaals die de ene na de andere verwoestende technologie loslieten op de vijand: zware artillerie, machinegeweren, tanks, gifgas. Gestolde frontlinies, een zinloze uitputtingsslag die toch werd voortgezet. Geen triomf, enkel de dood.

Bauer past zelf ook prima in die parallel. Hij is, net als zijn collega’s uit de Eerste Wereldoorlog, de bevelhebber ver achter het front. Smetteloos uniform, medailles op de borst. Ja, hij ziet er patent uit, deze patriot van de achterhoede. Daar staat hij, gebogen over zijn stafkaarten. Hij aait de linies. Rob Bauer, de salonstrateeg die geen belang hecht aan de waarheid en daarom ook met vrede maar bar weinig op heeft.