Luuk Koelman: 'Ik kan wel duizend redenen bedenken om niet te gaan stemmen bij de Europese Verkiezingen'

Europese verkiezingen, dus daar gaan we weer. Maar liefst 720 zetels zijn er te verdelen en – je verwacht het niet – úw stem kan het verschil maken! Tenminste, dat is wat politici altijd roepen. De site van de Europese Unie claimt zelfs dat u uw stem kunt gebruiken om de wereld waarin u leeft te veranderen. Zou het?

Tijdens de vorige Europese verkiezingen leverden 211.000 stemmen één zetel op. Laten we dat eens visualiseren: stelt u zich het Europees Parlement voor als 720 taarten. Dat is een gymzaal vol, 36 taarten in de lengte en 20 taarten in de breedte. Open nu de deuren van de zaal en schuif met een bezem 719 van de 720 taarten naar buiten. Immers, in al die taarten heeft u geen enkele inbreng.

Blijft één taart over. Die snijdt u met chirurgische precisie in 211.000 stukjes. Eentje daarvan mag op uw gebaksbordje. Dát is de kruimel inspraak waarover de Europese Unie zo lyrisch is. Ja, die zou weleens ‘het verschil’ kunnen maken! En zo verandert u dus, met dat ene kruimeltje, de wereld waarin u leeft.

Yeah, right.

Dus daar staat u dan, op het feest van de democratie. Met uw gebaksbordje. Rijst als vanzelf de vraag: waarom zou u – voor die ene kruimel – al die moeite doen? Waarom zou u stemwijzers invullen, misschien zelfs een televisiedebat kijken, naar het stemlokaal bij u in de buurt wandelen, daar een vakje rood kleuren en daarna weer braaf naar huis? Qua tijdsinvestering (laten we zeggen: een uur) een volstrekt onrendabele bezigheid.

Nu zijn er altijd types die mekkeren dat stemmen een burgerplicht is. Dat u iets over moet hebben voor de maatschappij. Dat argument vind ik altijd zo vals. Alsof iemand die ervoor kiest (woordgrap) om niet te gaan stemmen, niets met de samenleving op heeft. Mensen die niet gaan stemmen, besteden dat ene uur gewoon liever anders. Zo raar is dat niet. Ik kan wel duizend redenen bedenken om niet te gaan stemmen. Zoals: ‘Elke verkiezing weer die belofte van verandering. Is het er ooit van gekomen?’ Of de simpele constatering dat de 31 Nederlandse Europarlementariërs in de praktijk bijna altijd als één blok stemmen. Wat maakt het dan nog uit welke partij je kiest?

Daarom doe ik donderdag 6 juni liever iets zinvols met dat uur. Papier prikken! Gewoon, bij mij in de buurt. Want in de wijk waar ik woon, geeft echt niemand ook maar ene fuck om mijn eventuele gang naar de stembus. Waar ze dan wél een fuck om geven? Om drie vuilniszakken boordevol zwerfafval, die ik in dat ene uur bij elkaar prik. Misschien een idee? Want Europa kunt u echt niet veranderen. En al helemaal niet in een uur. Maar de eigen wijk wel.