‘Ik ben geen Adje’

Hoe serieus weet hij om te gaan met onze dilemma’s? ‘Van jongs af aan ben ik verslaafd aan aandacht.’

01 Temptation Island VIPS of Wie is de Mol?

‘Dat is gemeen, want dat zijn de enige BN’er-programma's waar ik echt een keer aan mee zou willen doen. Maar ik ga dan toch Wie is de Mol? zeggen, omdat dat het lievelingsprogramma van mijn moeder is. Zij heeft stiekem al jaren de stille hoop dat ik ooit mee ga doen, waar ik al heel erg naartoe leefde toen de kandidaten nog niet bekend hoefden te zijn. Vervolgens mochten er ineens alleen nog maar bekende Nederlanders meedoen, wat alles veranderde. Mijn grootste angst is nu dat ze het alsnog weer gaan terugdraaien naar een format met onbekende Nederlanders. Ik meen het als ik zeg dat ik meerdere keren per week badend in het zweet wakker word van dat idee.’

02 Stefano Keizers of Gover Meit

‘Van jongs af aan ben ik verslaafd aan aandacht. Het was mijn grote droom op een podium terecht te komen, maar dat lukte me na mijn afstuderen aan de Rietveld Academie niet om daar te komen. Tien jaar lang probeerde ik steeds nieuwe kunstzinnige dingen, wat allemaal niet erg succesvol verliep. Totdat ik op mijn 28ste eens pragmatisch ging kijken wat mijn kansen waren: wat ben ik nou al die jaren aan het doen? Ik besloot me in te schrijven voor een voorronde van het Kleinkunst Festival, wat een overwinning was omdat het voor het eerst was dat ik iets ging doen waar toekomst in zat. Maar het voelde als een nederlaag, omdat ik na al die zwaar intellectuele kunstenaarsjaren voor de makkelijke weg koos. Ik kon de reactie van mijn vrienden van de kunstacademie al uittekenen: “Waarom zou je je talent daaraan vergooien als je échte kunst kunt maken?” Ik schaamde me rot, vandaar dat ik me inschreef onder de fictieve naam Stefano Keizers. En ik won.’

Mijn wapen is altijd geweest dat ik er zelf om heb kunnen lachen, maar ik ben gewoon niet iemand die volledig kan meedraaien met de maatschappij

03 Voetbal of karaoke

‘Met allebei heb ik heel veel. Ik ben in twee bands zanger geweest, dus bij karaoke heb ik in tegenstelling tot bij andere spelletjes goede hoop dat ik de wedstrijd win. Maar ik ga toch voor voetbal, omdat daar wat meer emotie in zit. Als tiener was ik er niet zo in geïnteresseerd, maar vanaf het moment dat ik amateurtheater ging maken is voetbal mijn steun en toeverlaat geworden. Dat komt omdat ik me als regisseur heel erg verwant voelde met voetbalcoaches. Je bent allebei bezig om iedereen op één lijn te krijgen en er het beste van te maken, maar je kunt weinig meer doen als de voorstelling eenmaal is begonnen. Ik vind het interessant en leerzaam om te volgen hoe succesvolle coaches dat aanpakken.’

04 Badjas of bordeelsluipers

‘Een badjas, want die droeg ik eind vorig jaar aan tafel bij Beau. Ik ben altijd ontzettend bezig met de vorm, omdat ik dat een leuke communicatiemanier vind. In de tweeënhalf jaar dat ik af en toe op tv verschijn, heb ik mijzelf de verplichting opgelegd om steeds op een andere manier voor de dag te komen. Ik heb de plank ook wel eens misgeslagen, maar ik kan een heel gevarieerde collage maken van alle looks die ik heb gehad. Het is een mooi gegeven dat ik mijn carrière aan de hand van al die outfits kan herinneren. De badjas kwam bij me op toen ik hoorde dat het programma me thuis liet ophalen met een taxi en me ook weer terug zou laten brengen. Ik dacht: weet je, ik ga gewoon doen alsof de talkshow een verlenging is van mijn huiskamer. Ik ben onder de douche geweest, heb me afgedroogd, een kamerjas aangetrokken en ben in de taxi gestapt. Voor de mensen achter de schermen was het erg verwarrend, maar voor mijzelf was het een heel ontspannen ervaring.’

05 Ondertitelaar of cabaretier

‘Na mijn afstuderen aan de Rietveld Academie heb ik 's nachts als ondertitelaar op de nieuwsredactie van AT5 gewerkt. Ik was een soort geest, niemand zag me en ik had geen enkele verantwoordelijkheid in mijn leven. Nu ik de hele tijd op podiums sta, denk ik met enige weemoed terug aan de rust in die tijd. Het was het meest ontspannen baantje dat ik ooit heb gehad, maar op dat moment kon ik er niet mee leven. Ik wilde in de aandacht staan als kunstenaar, niet als ondertitelaar. Het gras is altijd groener aan de overkant, maar diep in mijn hart weet ik ook wel dat mijn huidige werk is wat ik het allerliefste wil doen.’

06 Gimmick of authentiek

‘Mensen denken dat ik een gimmick ben omdat ik anders ben. Maar ik ben geen Adje. Ik ben echt verward, motorisch en aandachtsgeil, dat is niet iets wat ik alleen op het podium laat zien. Thuis ben ik ook echt zo. Ik ben theater gaan maken vanuit de wanhoop dat ik niet met het leven kan omgaan. Mijn wapen is altijd geweest dat ik er zelf om heb kunnen lachen, maar ik ben gewoon niet iemand die volledig kan meedraaien met de maatschappij. Daarvoor is het te chaotisch in mijn hoofd en leef ik te veel in een fantasiewereld. Ik ben heel megalomaan en ben hele dagen met mezelf bezig, in negatieve zin. Lang voordat journalisten interviews met me wilden, voerde ik deze gesprekken al. Alleen zat er dan niemand aan de andere kant van de tafel. Ik zou het fijn vinden als mensen zouden zien dat ik echt zielig ben, terwijl Adje misschien weer niet zo zielig was. Dat maakte hem uiteindelijk wel zielig, want daardoor vond iedereen hem stom.’

07 Peter Pannekoek of Micha Wertheim

‘Ik drink veel vaker koffie met Micha Wertheim dan met Peter Pannekoek, dus ik kies voor Micha. Maar ik kan het eigenlijk met heel veel cabaretiers goed vinden. Ik hoor er nog niet zo lang bij en het is niet zo dat we de deur bij elkaar platlopen, maar we hebben leuk contact via de app. Bijna alle generaties cabaretiers zitten bij elkaar in één appgroep, dat is heel schattig. Er worden vooral foto’s van hondjes heen en weer gestuurd, maar er worden ook weleens andere dingen in besproken. Voor echte vriendschappen heb ik eigenlijk geen tijd meer, dat heeft Stefano afgenomen van Gover. Maar ik heb cabaretiers daarvoor in de plaats gekregen.’

08 Tien wijntjes of een snuif cocaïne

‘Doe maar wijn, want ik hou absoluut niet van cocaïne. Als je het over drugs hebt, dan is het mijn minst favoriete drug. Cocaïne is er de grote schuldige van dat mensen minder naar elkaar luisteren en alleen maar met zichzelf bezig zijn. Mijn slechtste party-ervaring ooit was op een feestje waar iedereen cocaïne had gebruikt, terwijl ik zelf nuchter was. Als ik het zelf gebruik, heeft dat ook een heel negatief effect. Ik zit van mezelf laag in mijn energie, dus ik doe het veel beter op pro-downers. De beste drugservaring ooit had ik toen ik tijdens een vakantie op Curaçao vreselijk door mijn rug was gegaan. Als remedie kreeg ik heel veel valium toegediend, waardoor ik voor het eerst van m’n leven het gevoel had dat ik echt contact had met mijn familie. Knuffelen, lieve dingen zeggen. Dat was fantastisch, maar ik zou niet weten hoe ik hier aan valium zou moeten komen.’

Ik ben nu een jaar samen met mijn huidige vriendin en begin al een beetje te merken dat zij er ook een beetje klaar mee is

09 Sorry Baby of Experimensen

‘Sommige mensen vinden het gekkenwerk dat ik tv-werk combineer met in het theater staan, maar ik zie dat juist als een ongelofelijke luxe. Overdag ben ik voor Experimensen bezig met allerlei kortetermijnprojectjes en gekke dingen uithalen op verschillende locaties. Dat is echt a dream come true, omdat ik er volledig mijn fantasie in kwijt kan. Maar het zou minder voor minder voor me betekenen als ik er niet ook nog m’n voorstelling Sorry Baby naast zou doen, omdat op dat podium staan is wat ik altijd al wilde. In het theater is er direct contact, ik voel spanning, mijn hart klopt sneller, ik ben van tevoren nerveus en aan het einde opgelucht. Ik heb echt het gevoel dat ik leef, dat er iets gebeurt. Dit tempo is maar een paar maanden vol te houden, maar daarna is er gelukkig weer even een pauze.’

10 Een baby of een hond

‘Ik wil liever een baby dan een hond, omdat ik een hond zieliger vind. Ze zijn allebei afhankelijk van je, maar een baby leer je vrijheden aan, terwijl je een hond juist restricties leert. Ik geloof in het vrije leven, waar een dier dat smeekt om aandacht, of om te mogen poepen of eten, niet bij hoort. Ik vind dat verschrikkelijk. Als vader zie ik mezelf wel, ook omdat ik dat eigenlijk mijn hele leven al een beetje ben. Mijn eigen vader is heel erg een vader in de belerende zin van het woord. Ik vertoon veel kopieergedrag, dus dat ben ik ook altijd geweest naar mijn vriendinnen toe, wat een van de redenen is dat mijn relaties steeds na een jaar uitgaan. Ik ben nu een jaar samen met mijn huidige vriendin en begin al een beetje te merken dat zij er ook een beetje klaar mee is.’

11 FvD of PVV

‘De PVV, omdat die net iets betere filmpjes hebben. (lacht) Het is een beetje raar om de bühne op te gaan en te zeggen: “Politiek interesseert me geen moer,” maar ik denk wel dat het een beetje zo is. Politiek is een grote inspiratiebron, maar meer in de vorm dan in de inhoud. Als een politicus in het nauw zich er met een leugen toch uit weet te praten, dan is het voor mij nuttig om te snappen hoe hij dat doet. Ik hou heel erg van mensen observeren en dat vertalen naar grappen in mijn voorstellingen. De PVV en FvD zijn extra interessant, omdat zij in zekere zin gebruikmaken van dezelfde trucs als ik. Ze provoceren zich een slag in de rondte, ze houden wonden open door er zout in te strooien. Politiek en cabaret zijn in die zin steeds meer op elkaar gaan lijken. Politiek is zelf een soort cabaret geworden.’

12 Nederland of Curaçao

‘Het doet me pijn om te zeggen, maar ik kies voor Nederland. Curaçao is te benauwd, te klein en te saai. Het is een soort gevangenis, maar net als in een gevangenis kun je er wel van gaan houden. Dat doe ik, want het is ook de herinnering aan mijn jeugd. Ik heb er heel goede tijden gehad als we op vakantie naar onze familie waren. Mijn vader is geboren en getogen op Curaçao, dus zijn hele verleden ligt daar. Op z’n achttiende ging hij studeren en kon hij kiezen tussen Nederland en Amerika. Hij koos voor Nederland, omdat hij dacht dat dit een vrijer land was. Tijdens z’n studie kwam hij mijn moeder tegen, wat een van de redenen is dat ik een gespleten persoonlijkheid ben geworden. We zagen er net iets anders uit dan andere kinderen, we hadden een beetje een vreemd accent, ik gaf heel veel spullen een andere naam. Op Curaçao waren we ook een vreemde eend in de bijt, dus we waren nergens écht thuis.’

13 Patatje met of quinoa

‘Van quinoa krijg ik een droge mond, dus patat. Toen ik twee jaar geleden voor het eerst een fulltime avondvullende tour ging doen, dacht ik: yes, ik krijg een eetbudget, dus nu kan ik in elk dorp een snackbar uitproberen of zelfs een biefstukje bestellen. Daar kwam ik snel van terug, want tijdens de voorstelling gaat je lichaam al dat eten verteren. Je krijgt daardoor heel rare momenten van uitputting of aandrang tijdens de show, dat is niet te doen. Ik had het nooit verwacht, maar ik eet nu een paar uur voor elk optreden een bord pasta. In de zeven of acht maanden dat ik tour, feest ik ook bijna niet en drink ik vrijwel geen alcohol. Optreden is veel meer een sport dan ik van tevoren had verwacht, dus ik moet wel met mijn lijf bezig zijn, of ik dat nou wil of niet. Fysiek is het gewoon best een zwaar vak.’

GAAN MET GOVER

Gover Meit (32) transformeerde tijdens het Amsterdams Kleinkunst Festival voor het eerst in het alter ego Stefano Keizers. Met succes, want hij belandde op de eerste plek en is sindsdien bezig met een zegetocht door het land. Hij verwierf nationale bekendheid met z’n deelname aan De Slimste Mens, debuteerde in de theaters met z’n eerste programma Erg Heel, schreef het boek Twee Luitenanten en deed mee aan Maestro. Op dit moment tourt hij door het land met z’n tweede theatershow, Sorry Baby. Vanaf eind januari is hij op tv te zien met het tweede seizoen van het wetenschappelijke AVROTROS-programma Experimensen. Na jarenlang celibatair leven is Gover bezig aan z’n derde relatie op rij, die dit keer hopelijk langer duurt dan een jaar. Hij woont in Amsterdam en loopt in z’n vrije tijd hard.