De laatste rock-'n-roll-ster is terug

‘ROCK N ROLL STAR GODLIKE GENIUS ICON LEGEND BIBLICAL OMNIPRESENT NORTHERN SOUL FUNNY CUNT ROLE MODEL MISUNDERSTOOD BUDDHIST JEDI HUMBLE APPROACHABLE LOVER’ leest de Twitter-biografie van Liam Gallagher. Zijn volgers overlaadt hij met filosofische citaten en opbeurende feitjes. ‘Son I’m thirty I only went with your mother ’coz she’s dirty’ en het meer maatschappijkritische ‘You know you’ve lost the plot when you ask for a flat white c’mon you know LG x’.

Het zijn twee van de dertien tweets die hij op 13 januari publiceert, een gemiddelde dat hij al een jaar of drie hoog weet te houden. Het is het leven van Liam Gallagher anno 2020 in een notendop. Op vrijdag 7 februari staat hij in een grotendeels uitverkochte Ziggo Dome. Het vullen van een van Nederlands grootste concertzalen mag gerust een prestatie heten. Zeker in Nederland, een van de weinige landen waar Oasis nooit echt voet aan de grond kreeg.

Er werd nog geen alinea over ons geschre­ven. Ze schreven niet eens dat we shit waren. We werden compleet genegeerd

The Beatles van de jaren 90

Het pad van de meest mondige van de twee Gallagher-broeders is na het pijnlijke uiteenvallen van Oasis in 2009 op zijn zachtst gezegd hobbelig geweest. Maar over één ding zijn de fans en de criticasters het eens. Liam Gallagher is weer helemaal terug.

Niet alleen het leven van Liam is onderhevig geweest aan extreme pieken en dalen, ook dat van zijn broer Noel en de gehele Oasis-entourage is omgeven door extreem hoge pieken en misschien nog wel diepere dalen. Tegen het einde van het vorige millennium brak het vijftal dat Oasis vormde alle records, ze waren The Beatles van de jaren 90. Na het uitbrengen van hun tweede album (What’s the Story) Morning Glory? breken de twee broers uit Manchester alle muziekrecords met het geven van een tweetal concerten in Knebworth, Hertfordshire. Op zaterdag 10 en zondag 11 augustus 1996 schreef Oasis muziekgeschiedenis. De twee concerten waren de grootste concerten ooit gegeven in het Verenigd Koninkrijk. ‘It was the last great gathering of the people, before the internet kicked in,’ zouden de Gallaghers hier later over verklaren.

Voor de kaartverkoop van beide concerten schreven 2,5 miljoen Britten zich in, zo’n 5 procent van de gehele bevolking. Het waren genoeg inschrijvingen om Knebworth geen twee maar veertien dagen lang stijf uit te verkopen. Gedurende beide dagen bezochten een kwart miljoen Oasis-fans Knebworth, een onwaarschijnlijke prestatie voor een band die ruim twee jaar eerder haar eerste platendeal sloot. In interviews vergeleek Liam zijn band graag met een Ferrari: ‘Fantastisch om naar te kijken, fantastisch om te rijden. En zo nu en dan stuurloos als je te hard rijdt.’

Zoals het Oasis betaamt, brachten de Knebworth-concerten ook weer een neergang met zich mee. ‘Wat ga je doen als je alles al gedaan hebt? Ik denk dat je het kunt vergelijken met een gigantische salarisverhoging waarna je alles koopt wat je wilt. En dan? Dan verzink je in verveling. Doelloosheid,’ zou Noel Gallagher hierover verklaren. En Liam? Liam was zoals altijd zichzelf. Wat hij zich herinnerde van de grootste Britse concertreeks ooit gegeven? ‘Niet veel, eigenlijk. Niets.’ De tegenstelling tussen beide broers was voor iedereen duidelijk, een tegenstelling die Oasis jaren later uit elkaar zou drijven.

De beste band ter wereld

De gebroeders Gallagher vormen het hart van Oasis. Council estate boys, oftewel achterbuurtjongens uit Manchester, Moss Side om precies te zijn. Het ruige randje van een toch al niet al te zachtzinnige stad. Moss Side is het huis van het tegenwoordig zeer succesvolle Manchester City, een succes dat pas van de laatste jaren is. Bij City noemen ze de jaren 80 nog steeds de donkere periode. Moss Side is daarnaast ook bekend om de Moss Side-rellen, die zich voltrokken in 1981. De wijk, destijds veelal bevolkt door Caribische en Aziatische gezinnen, vocht dagenlang de eerste grote raciaal geïnspireerde rellen in het Verenigde Koninkrijk uit.

Dit is het decor waartegen de Gallagher-broers opgroeien. William John Paul Gallagher, roepnaam Liam, werd geboren op 21 september 1972. Zijn broer Noel is vijf jaar ouder.

Samen zullen zij in 1991 Oasis oprichten. Hun broederband werd hun grootste kracht, en uiteindelijk ook het einde van Oasis. Over de aanloop naar concerten in Knebworth wordt in 2016 de documentaire Supersonic gemaakt. Hierin spreekt Liam op oude videobeelden, in de studio geschoten, profetische woorden. ‘We will be the best band in the world, because I fucking hate that twat.’ Die twat is, uiteraard, zijn broer Noel.

In de documentaire wordt Liam op jonge leeftijd al getypeerd als vechtersbaasje, een aandachttrekker en een opschepper. In alles is hij anders dan zijn veel meer timide broer Noel. Extravert tegenover introvert. Totdat ze hun gezamenlijke passie in muziek ontdekken. Maar waar Liam op jonge leeftijd met veel bravoure Oasis start, kijkt zijn broer eerst nog even rustig van een afstandje toe. Hij reist een tijdje de wereld over als roadie en technicus van de band Inspiral Carpets. Wanneer Noel vanwege zijn onhandelbare gedrag op staande voet wordt ontslagen, voegt hij zich als laatste man bij het vijftal dat jaren later alle records zal breken. ‘Hierbij wil ik de Inspiral Carpets bedanken voor het ontslag,’ lacht Liam Gallagher hier later in een interview over.

De incidenten dragen bij aan hun rocksterrenstatus, hun rocksterrenstatus draagt bij aan het succes en het succes draagt weer bij aan de incidenten

Neerwaartse spiraal

Met Noel als muzikaal brein en Liam als charismatische frontman werkt de band twee jaar lang, zonder enig succes. Op de council estate-tegenhanger van de op dat moment succesvolle Phil Collins en Sting zit de wereld dan nog niet te wachten. Terwijl heel het Verenigd Koninkrijk de introductie van xtc op de dansvloer meemaakt en de summers of love vol amfetamine en dancemuziek elkaar opvolgen, werkt Oasis keihard en totaal onsuccesvol aan haar doorbraak. ‘Er werd nog geen alinea over ons geschreven. Ze schreven niet eens dat we shit waren. We werden compleet genegeerd.’

Dit alles verandert tijdens een optreden in de inmiddels legendarische Kings Tut’s Wah Wah

Hut in Glasgow, op 31 mei 1993. Tijdens dit optreden kijkt de vader van een van de bandleden van de act die voor Oasis optrad toe. Die toeschouwer is Allan McGee, eigenaar van het gerenommeerde platenlabel Creation. McGee biedt de band direct een platendeal aan. Hun lang gedroomde doorbraak is een feit. In een razende vaart lost Oasis al haar beloftes in met hun debuutalbum Definitely Maybe. Het album wordt het best verkochte Britse debuutalbum ooit en Oasis is volgens de pers in eigen land al snel de grootste Britse band sinds The Beatles. Na het Verenigd Koninkrijk veroverd Oasis in een razende vaart de rest van de wereld. Van Japan tot Argentinië, overal staan de fans rijendik op ze te wachten.

Tegelijkertijd met hun muzikale doorbraak stijgt ook hun rock-’n-rollgehalte. Samen met de hits stapelen de incidenten rond de band zich op. Het succes en de incidenten blijven onlosmakelijk aan Oasis verbonden, misschien hebben ze elkaar ook wel nodig. Een deportatie uit Nederland na vechtpartijen op de ferry naar Hoek van Holland levert de band in de Britse pers de naam ‘Dam Drunk’s’ en ‘Bad Boys of Rock-’n-Roll’ op. Gesloopte hotelkamers, opstootjes met het publiek, vechtpartijen met plaatselijke penoze, incidenten met de pers en gouden platen volgen elkaar in de eerste succesvolle Oasis-jaren in rap tempo op. Oasis wordt langzaam een gevestigde naam in de Britse tabloids, en zal dat nog jaren blijven. De incidenten dragen bij aan hun rocksterrenstatus, hun rocksterrenstatus draagt bij aan het succes en het succes draagt weer bij aan de incidenten. Oasis begint langzaam haar eigen succesvolle neerwaartse spiraal te worden.

Groot zwart gat

Op 28 augustus 2009 gaat het tijdens het Rock en Seine-festival finaal mis. Dertien jaar en een rits aan albums na Knebworth bereikt die negatieve spiraal haar definitieve breekpunt. De ooit zo succesvolle broederband bleek minder sterk dan in de beginjaren van Oasis gedacht. Het leidde tot dalende verkoopcijfers en gescheiden kleedkamers. Na de definitieve broederlijke clash valt Oasis uit elkaar. Noel Gallagher verlaat Oasis. Na achttien jaar Oasis wordt de broedertwist tussen de twee Gallaghers de band fataal.

Zonder zijn broer Noel transformeert Liam Oasis, vrijwel direct, met een aantal overgebleven ex-leden om in zijn nieuwe band Beady Eye. Met Liam als enige, onbetwiste frontman, boet hij niets aan zijn vertrouwde bravoure en charisma in. In zijn eigen woorden wordt Beady Eye ‘Bigger than Oasis’. Toch lukt het Liam niet om met Beady Eye in de voetsporen van zijn oude band te treden. Door minimaal de helft van concerten te vullen met Oasis-nummers, iets wat zijn broer Noel tijdens de concerten van zijn nieuwe band Noel Gallagher’s High Flying Birds ook doet, weet Liam veel oude Oasis-fans aan zich te binden. Maar voor de fans is één ding duidelijk: Beady Eye is geen Oasis. In 2014 kondigt Beady Eye dan ook aan ermee te stoppen.

Het laat Liam Gallagher in een groot zwart gat achter. Een gat dat, zoals het achterbuurtjongens betaamt, gevuld wordt met drank, drugs en relletjes. Muzikaal wordt het stil totdat er op 26 juli 2015 op Twitter een video opduikt. In een Ierse pub in Charlestown, County Mayo, speelt Liam met een akoestische gitaar een aantal nummers voor een handjevol mensen in een verder lege pub. Het zijn, buiten zijn oneindige stroom aan opruiende tweets, zijn eerste tekenen van muzikaal leven.

De eerste grote rentree op het wereldwijde podium is een verrassingsoptreden tijdens het One Love-benefietconcert in Manchester. Naast in bloemetjesshirts en petjes gehulde wereldsterren als Justin Bieber, Miley Cyrus en Coldplay betreedt Liam Gallagher voor het eerst weer een wereldpodium. In een knaloranje parka loopt hij, met zijn iconische loopje, het podium op. Alsof hij nooit is weggeweest.

British circle

As You Were, zijn eerste soloalbum, komt in oktober 2017 uit. Het behaalt de eerste plaats in de Britse charts en krijgt lovende kritieken. Eindelijk lijkt Liam solo zijn draai te hebben gevonden. In 2019 komt zijn tweede soloalbum Why Me? Why Not uit. De titel van het album komt voort uit twee schilderijen van John Lennon: Why me? kocht hij in 1997 op een tentoonstelling in München en Why Not kreeg hij van Lennons weduwe Yoko Ono. Het geeft een inkijkje in de wereld van Liam Gallagher. Van wereldpodia tot diepe dalen. Van council estate boy, tot cadeaus van Yoko Ono. Ondanks de eeuwige Oasis-honger van miljoenen fans wereldwijd lijkt Liam Gallagher als soloartiest eindelijk de weg naar de grootste podia weer gevonden te hebben.

Jaarlijks, tot in 2020 aan toe, steken de geruchten over een Oasis-reünie de kop op. Veelal gevoed door de wens van de fans. Soms gevoed door de tweets van Liam. Op 8 januari van dit jaar verstuurt hij de volgende tweet: ‘Ik ben van plan te stoppen als soloartiest na album nummer 3 omdat mijn broer net belde en smeekte om weer te beginnen met Oasis in 2022. Als je gelooft in leven na liefde.’ De tweet zet direct wereldwijd alle Oasis-fans en muziekjournalisten op haar achterste benen, totdat niet veel later Noel Gallagher alles weer ontkent. Het is een patroon dat voorgaande jaren al vaker is voorgevallen. Tegen beter weten in blijven de Oasis-fans dromen. Met hun credo, genoemd naar een lied van Oasis uit 2005: Keep the Dream Alive.

Ondertussen is vooral zijn Britse fanschare Liam Gallagher niet vergeten. Waar wereldsterren als Beyoncé en Metallica een peperdure golden circle voor haar meest vermogende en grootste fans vlak voor het podium heeft, heeft Liam Gallagher bij zijn Amsterdamse concerten steevast een British circle op zijn voorste rijen. Dronken, hartstochtelijke fans die een optreden van hun grote held veelal combineren met een bezoekje aan de Wallen, coffeeshops en kroegen. En dat is misschien wel het grootste compliment dat een jochie uit Moss Side zich kan wensen.