In de slipstream van Schumi

Toch vertoeft zoon Mick met volle overtuiging in de slipstream van zijn legendarische vader Michael, die na een ski-ongeluk nooit meer de oude zal worden. ‘Mein Vater ist mein Vorbild. Er ist der Beste, mein Idol!’

Er staat een man in een donkere ruimte van Motorworld Rheinland in Keulen, waar een permanente Michael Schumacher-expositie wordt gehouden. Hij drukt op een pijl waarop staat: ‘Film aus Privatarchiv’. Op het scherm begint een filmpje. Een puber-Michael Schumacher rijdt in zijn eerste kart. Hij wint en kijkt naar de camera. In andere ruimtes van Motorworld Rheinland lopen tientallen Michael Schumacher-fans. Ze kopen Schumi-bekers of -knuffels in de fanshop en ze gaan voor 5 euro op de foto met een fake-Schumacher. Ze nemen selfies bij zijn petjes/helmen/overalls en Formule 1-wagens, kijken naar Schumacher-foto’s uit het familiearchief en lezen krantenkoppen als: ‘HISTORY MAKER’, ‘Schumi macht Ferrari zum Weltmeister’, ‘Grand parmi les grands’ en ‘La leyenda se llama Schumacher’.

Zal er ooit nog eens een coureur als Michael Schumacher komen? Wordt zijn zoon Mick net zo goed als hij? Is dat menselijkerwijs mogelijk? Op 29 maart gaat de Formule 2 van start in Bahrain. Normaal gesproken hebben alleen de fanatiekste racesportfans daar interesse in, maar dat wordt dit keer anders. Mick Schumacher maakt dan zijn debuut. Tientallen journalisten zullen Michaels zoon in de gaten houden. Schumi I-fans zullen uren wachten om een foto van Schumi II te kunnen nemen of zijn handtekening te vragen. Mick Schumacher, 19 jaar, is nog lang niet de beste coureur ter wereld. Toch zal hij al die drukte om hem heen niet vreemd vinden en hij zal lachen en hoogstwaarschijnlijk vriendelijk zijn. Hij is gewend aan media-aandacht en ziet het als training. Later, als hij in de Formule 1 zal rijden, zal de gekte vast nog veel en veel groter worden. Het is zijn doel wereldkampioen te worden en hij vindt het geen probleem met Michael te worden vergeleken. In Motorsport-Magazin zei hij dat zijn vader zijn grote voorbeeld was, want: ‘Hij is de beste en wil altijd de beste zijn.’

Mick Betsch

Mick is opgeleid een Schumacher te zijn. Eerst kon dat nog in redelijke anonimiteit. Hij wilde per se racen in een overdreven snelle auto. Michael juichte dat toe. Bij zijn eerste wedstrijden werd toch maar voor een schuilnaam gekozen. Hij gebruikte de achternaam van zijn moeder Corinna en heette tijdelijk Mick Betsch. Vooral Corinna deed er toen nog alles aan Schumi II zoveel mogelijk uit de publiciteit te houden. Lange tijd mocht niemand hem interviewen en Micks moeder zorgde er hoogstpersoonlijk voor dat haar zoon een Schumi I-vertrouweling als manager kreeg. Haar naam is Sabine Kehm. Ze was ooit journalist, maar werd Michaels prvrouw en waakhond toen hij de succesvolste Formule I-renner ooit bij Ferrari werd en zeven wereldtitels won. Ze hield niet-bevriende journalisten bij hem weg, door Sabine Kehm kreeg Michael Schumacher de rust die hij buiten de racebaan nodig had.

Mick had daar als opgroeiende jongen net zo goed recht op. Vooral moeder Corinna haatte het als er iets over Mick of zijn drie jaar oudere zus Gina werd geschreven en ze spande direct een rechtszaak aan als er foto’s van haar kinderen in Bunte of Bild verschenen. Mick en Gina hadden volgens haar recht op een ‘vrij leven’. Toch werd hun dat meestal niet gegund. Tijdens Formule 1-races klommen tabloidratten op daken om de Schumachers in hun blaadjes te krijgen. Op een gegeven moment besloot Corinna haar kinderen niet meer altijd mee te nemen. Daardoor moest Mick de races van zijn vader in de beslotenheid van hun villa op tv bekijken.

Op de kartbaan viel Mick Betsch niet zo op als zijn vader vroeger deed. Schumi I was vijf toen hij in zijn woonplaats Kerpen zijn eerste wedstrijden reed. Hij nam het op tegen veel oudere tegenstanders en versloeg ze allemaal. Zijn broer Ralf ging ook karten en werd meestal tweede. Mick was minder goed dan zijn vader en oom Ralf. Niemand durfde hem dat kwalijk te nemen, Mick had net als andere karters het recht te verliezen.

Michaels zoon dacht daar anders over. Hij moest zich bewijzen en sneller worden. Vrienden gingen naar de Kneipe en soms een hele week Hefeweizen zuipen op de Oktoberfeesten. Mick ging nooit mee. Hij trainde en trainde en deed dat niet alleen op de kartbaan. Hij hield van wielrennen en dan vooral bergaf. Hij hield van mountainbiken en dan vooral bergaf. Het gevaar vormde een groot deel van de aantrekkingskracht. Het hoort er volgens hem bij als je wilt winnen. Dat leerde hij vroeger van zijn vader. Hij moest wel oppassen, maar Mick mocht zijn leven naar eigen wens inrichten. In 2001 zei Schumi I in The Observer: ‘Als hij een autocoureur wil worden dan kan ik hem niet stoppen en ik zal dat ook niet proberen. Het gevaar speelt niet echt een rol, want het leven zit vol gevaren, of het nu paardrijden is of voetbal, of zelfs dingen als reizen in een vliegtuig.’

F1-oppergod

Mick was twee toen zijn vader dit zei. Michael was toen allang een legende. Hij kwam op in ‘de jaren na de hereniging’, schreef Karin Sturm in Michael Schumacher, Die Biografie uit 2014. De ‘natie’ zocht ‘nieuwe helden, verbindende identificatiefiguren’. Tot zijn doorbraak bij Benetton waren er weinig Duitsers die zich voor de Formule 1 interesseerden. Zo leuk is die sport niet als er geen landgenoot meedoet om de podiumplaatsen. Schumi maakte de sport populair. Tijdens zijn races werd er gezwaaid met vlaggen van de Bondsrepubliek. Daar waren Duitsers tot dan toe uiterst terughoudend mee. Sociologen verzonnen de term ‘Schumacher-Boom’. Door hem werd de Formule 1 een ‘Massenphänomen’. Duitse journalisten gingen schrijven over autosport en de races kwamen voor het eerst in jaren rechtstreeks op tv. Duitse jongetjes wilden niet meer allemaal Klinsmann, Brehme, Becker of Matthäus zijn. Kartbanen schoten overal in Duitsland als ‘Primeln aus den Boden’, staat in Schumachers biografie. Een journalist van Autobahn noemde Michael ‘de F1-oppergod die alle andere F1-goden overbodig maakt’.

Micks vader was het perfecte boegbeeld, een man met wie zowel Oost- als West-Duitsers zich konden vereenzelvigen. Hij was van eenvoudige afkomst en bewees dat ook gewone mensen succes konden hebben in een rijkeluissport. Hij was de anti-Boris Becker en had, voor zover bekend, geen seks met minnaressen in bezemkasten. Schumi was naar eigen zeggen ‘zeer religieus’ en een goede vader. Hij verschoonde diep in de nacht Micks luiers en deed zijn kinderen elke dag in bad. Corinna prees haar man daarvoor. De Schumachers waren een voorbeeldgezin. Zelfs Duitse sporthaters waren het daarover eens.

Mick wist hoe groot zijn vader was. Daarom was het volgens hem extra bijzonder dat Michael zelfs in zijn topjaren veel tijd aan zijn kinderen bleef besteden. Zo nam hij Mick en Gina altijd mee naar de Ferrari-skidagen in Madonna di Campiglio. Dat waren voor Mick de mooiste momenten van het jaar. Hij leerde daar de sneeuw waarderen en er was niets mooier dan buiten de geprepareerde piste heel hard naar beneden te gaan. Micks vader was een buitengewoon goede skiër, natuurlijk was hij dat.

Noodlotsdag

Mick was dertien toen hij met zijn vader ging skiën in Méribel in de Franse Alpen. Michael kocht daar jaren eerder een chalet waar hij graag kwam met vrienden en familie. Op zondag 29 december 2013 gingen Mick en Michael vroeg naar buiten. Schumi-biograaf Karin Sturm noemde het later ‘de Schicksalstag’, noodlotsdag. Er lag minder sneeuw dan normaal. Volgens sommige mensen kwam dat door klimaatverandering. Anderen vonden dat een hoax. De temperatuur lag rond het vriespunt. Toch voelde het als een lentedag.

De Schumi’s kozen er ook nu voor buiten de geprepareerde piste te skiën. Iets na elven klonk er een harde klap. Michael was op een rots gebotst. Hij droeg een helm, maar stootte hard zijn hoofd. Reddingswerkers gingen naar hem toe. Micks vader was gelukkig bij bewustzijn. Hij zat rechtop en probeerde te gaan staan. Het leek goed af te lopen. Er waren wel wat zorgen over zijn hoofd. Hij maakte een wat verwarde indruk. Een helikopter bracht Micks vader naar de universiteitskliniek in Grenoble. De eerste diagnose viel inderdaad mee: Gehirnerschütterung, hersenschudding. Mick, Corinna en zus Gina waren opgelucht. Een hersenschudding mocht niet worden onderschat, maar met Schumi’s doorzettingsvermogen zou de schade wellicht beperkt blijven. Een man zoals hij zag dat als een uitdaging. Mick ging naar zijn kamer en probeerde de beelden uit zijn hoofd te krijgen. Aan tafel bleef iedereen optimistisch en de steun was overweldigend. Formule 1-kampioen Sebastian Vettel stuurde een sms met: ‘Habe gehört, du bist gestürzt. Hoffe, es ist nichts Schlimmes. Gute Besserung.’

In de avond werden de berichten slechter. Michael verloor anderhalf uur na zijn val zijn bewustzijn. Volgens zijn artsen had hij ‘zeer ernstig schedel/brein-trauma’. Hij moest met spoed worden geopereerd. Door het stijgen van de hersendruk kreeg hij bloedingen. In Duitse kranten stond dat zijn situatie levensbedreigend was. Die berichtgeving klopte.

Mick ging langs in het ziekenhuis. Zijn vader was in een kunstmatige coma gebracht. Zijn lichaam werd op 34 tot 35 graden gekoeld om de stofwisseling te vertragen en de hersenen voldoende zuurstof te geven. Na een paar dagen volgde een nieuwe operatie. De dokter vertelde Mick en Corinna dat zijn situatie ‘stabiel’ was. Vlak erna kregen ze te horen dat Michael waarschijnlijk nooit meer op een normale wijze zou kunnen functioneren. Mick geloofde dat eerst niet. Wisten ze wel wie zijn vader was? Als iemand dit soort hersenschade kon overwinnen, dan was hij dat. God stond bovendien aan zijn zijde. Michael was een devote katholiek en had een eerzaam leven geleid.

Micks moeder Corinna zat elke dag naast Michaels bed. Ze gaf de opdracht een vleugel te laten bijbouwen in hun Zwitserse villa La Réserve in het plaatsje Gland bij het Meer van Genève. Dan kon hij later bij zijn gezin herstellen. Micks moeder stelde ook alvast een team samen en ze huurde fysiotherapeuten, artsen en hersenspecialisten in. Michael kon niet praten en reageerde niet op prikkels. Daar moest snel verandering in komen. In een tabloid stond: ‘Alles wordt gedaan hem uit zijn lange zwarte tunnel te laten komen.’

Wisten ze wel wie zijn vader was? Als iemand dit soort hersenschade kon overwinnen, dan was hij dat

Geen schim van de oude Schumi

Na negen maanden mocht Michael naar huis. Corinna verkocht zijn metaalgrijze Falcon 2000, de privéjet die hem naar races over de hele wereld had gebracht. Dat leverde 30 miljoen euro op. Hierna verkocht ze het chalet in Méribel en Corinna zette ook hun chalet in Oslo te koop. Ook daar is het heel koud en de Schumachers houden sinds het ongeluk niet meer van de sneeuw.

Weinig mensen wisten hoe het met Michael ging. Volgens de een was hij duidelijk aan de beterende hand, een ander had gehoord dat hij zijn ogen had geopend. Nee, zei een volgende anonieme bron in tijdschriften als Bunte en Bild, hij zou geen schim van de oude Schumi worden. Michaels pr-vrouw/manager Sabine Kehm reageerde nooit op die geruchten en ook Mick zweeg over de gezondheidstoestand van zijn vader.

Schumi I bleef volgens de meeste berichten buiten bewustzijn. Vijftien mensen verzorgden hem in de familievilla in het Zwitserse Gland. Om beurten bleven zij logeren. Hij werd weer vaak geopereerd. Eind december 2015 leek er eindelijk goed nieuws te zijn. Bunte plaatste een artikel waarin stond dat er een Weinachtswunder was gebeurd. Michael lag vlak voor kerst in zijn bed in Zwitserland. Hij had zijn ogen open. Om hem heen stonden verplegers. Ze houden Schumi elk moment van de dag in de gaten en wat er toen gebeurde... Hij ging staan en deed wat pasjes. God was groot en Schumi I bleek ook als patiënt een uitzonderlijk geval. Er ontstond euforie, maar Micks moeder weerlegde het verhaal. Ze klaagde Bunte aan. Er kwam een rechtszaak. Dat werd in Duitsland het Weihnachtswunder-Prozess genoemd. Corinna eiste een rectificatie en een schadevergoeding. De rechter gaf Micks moeder gelijk en ze kreeg 50.000 euro.

De berichten over zijn gezondheid werden maar niet beter. Oud-Ferrari-baas Luca di Montezemolo zei in Gazzetta dello Sport: ‘Ik hoor regelmatig nieuws over Michael en helaas is dat geen goed nieuws.’ Autobahn plaatste in februari 2016 een stuk met de kop: ‘Scheiße. Het gaat slecht met Michael Schumacher.’ Mick reed dat jaar in de Formule 4. Zijn resultaten vielen soms wat tegen. Mick kan gelukkig beter tegen zijn verlies dan zijn vader. Daar lag waarschijnlijk ook meteen het probleem. Duitsers willen winnen en geen Duitser wilde zo graag winnen als Schumi I. Mick schreeuwde en huilde niet na een verloren wedstrijd, maar zei: ‘Volgende keer beter.’ Duitsland moest geduld hebben.

In 2017 startte hij in de Formule 3. Dat was weer een stapje vooruit. Probleem was wel dat hij ook nu lange tijd geen race kon winnen en hij werd twaalfde in het EK. Die achternaam werd toen een wel heel grote last. Schumacher Platz 4, Schumacher Platz 6, Schumacher Platz 5, dat kon hij de Duitsers gewoon niet aandoen. Ondanks zijn nederlagen was Mick er trots op een Schumacher te zijn. In augustus 2017 werd er een Formule 1-race gehouden op het circuit van Spa Francorchamps. Mick reed voor de wedstrijd een ererondje in de Benetton-Ford B 194 waarin zijn vader 25 jaar eerder zijn eerste zege behaalde. Er werd gejuicht en gezwaaid met Duitse vlaggen en duizenden toeschouwers riepen net als vroeger ‘SCHUMI! SCHUMI! SCHUMI!’ Mick zei na afloop ‘zeer veel emoties’ te hebben gevoeld en het was ‘mega’ die auto te besturen. De Formule 1 bleef zijn doel en droom en hij vond het niet erg als mensen niet geloofden dat hij wereldkampioen kon worden.

Een familievriend noemde Spa Francorchamps ‘Michaels Strecke’, Michaels baan. Michael zelf omschreef Spa als ‘Mein Wohnzimmer’. Schumi I won daar zeven keer. Door die voorkennis was het extra spannend toen Mick in juli 2018 een Formule 3-wedstrijd op Michaels baan reed. Hij startte vanaf de zesde plek. Het regende. Mick was daar blij mee. Net als zijn vader houdt hij van een natte baan. In de beruchte Eau Rouge-bocht ‘begeisterte’ hij met ‘ein Spektakuläres Überholmanöver’, schreef de Frankfurter Allgemeine. Hij passeerde de leider in de Formule 3 Marcus Armstrong en lag tweede. Een paar meter later haalde hij zijn Russische teamgenoot Robert Schwartzman in. Schumi II lag nu op kop. Het wonder geschiedde. Hij werd eerste. Na afloop zei hij: ‘Dat het op Spa is gebeurd, geeft een bijzonder mooi gevoel.’

Micks moeder Corinna zat op de tribune naast Peter Kaiser, de beste vriend van Schumi die Schumi II’s mentor is geworden. Michaels en Micks pr-vrouw Sabine omhelsde hem. De symboliek ontging natuurlijk niemand. Toch bleef er ook twijfel. Was hij wel goed genoeg om het allerhoogste te bereiken? Mick zelf maakte allang geen geheim meer van zijn ambities. In een interview zei hij: ‘Mein Vater ist mein Vorbild. Er ist der Beste, mein Idol!’

Tapes met Formule 1-lawaai

Een paar weken na Micks zege kocht Corinna een nieuwe villa. Daar verscheen op 24 augustus 2018 een groot artikel over in Paris Match. Het staat aan de top van een heuvel ‘in een klein paradijs’ bij het mondaine plaatsje Andratx in zuidwest-Mallorca. De helikopter van de Schumachers kan landen ‘tussen palmbomen’ en Villa Yasmin bestaat uit een hoofdgebouw, twee zwembaden en bungalows voor gasten en het personeel. Corinna kocht de ‘droomplek om te ontspannen’ voor 30 miljoen euro van Florentino Perez, voorzitter van Real Madrid. Niet alle informatie uit het stuk werd massaal gedeeld. Dat gebeurde wel met een passage over Michaels toestand. Twee ‘familievrienden die vaak langskomen’ zeiden dat de patiënt in zijn Zwitserse villa reageert op prikkels. Hij krijgt dagelijks fysiotherapie en er worden soms geluidstapes met Formule 1-lawaai voor hem gedraaid. Herkent hij dat, toont hij een reactie? Volgens het artikel in Paris Match gebeurde dit.

Een van de ‘familievrienden’ beweerde zelfs: ‘Wanneer we hem in zijn rolstoel zetten met uitzicht op het prachtige bergpanorama bij het meer dan huilt Michael soms.’ Dat waren de volgens de bronnen ‘zeldzame en kostbare overwinningen’. Mick had bij het verschijnen van dit artikel net zijn tweede zege in de Formule 3 gehaald. Hij won ook op het circuit van Silverstone en behaalde daarna nog meer overwinningen. In tabloid Deutsche Express werd een poll gehouden over de vraag: redt Mick het in de Formule 1? De keuzemogelijkheden: 1. Ja, auf jeden Fall. Er hat Michaels Kämpfer-Gene. 2. Nein, er ist nicht talentiert genug und hält dem Druck nicht stand. 72 procent van alle deelnemers stemde ja.

In oktober 2018 won Mick het kampioenschap in de Formule 3. Hij was nu een echte Schumacher. Mercedes bood hem een contract aan als Markenbotschafter, merkambassadeur. Ferrari liet hem in januari van dit jaar meerijden in hun race-academie. Daar mogen alleen de talentvolste coureurs aan meedoen. De zoon van voormalig Ferrari-coureur Jean Alesi werd ook geselecteerd, net als de kleinzoon van een andere Formule 1-legende: Emerson Fittipaldi.

Micks volgende stap is wennen aan de Formule 2. Daarna zal hij Schumi I-achtig hard moeten werken om zijn ultieme doel te bereiken. De legendarische oud-Formule-1-baas Bernie Ecclestone zei al dat het voor iedereen goed is als Schumi II ooit in de koningsklasse zal rijden. De meeste Duitsers zijn het met hem eens. Het zou een droomscenario zijn.

Vettel won vier WK’s, maar spreekt het grote publiek veel minder aan. Nico Hülkenberg is de tweede Duitser in de Formule 1. Hij is al dertig en zal nooit wereldkampioen worden. Schumi II is de enige rechtmatige opvolger van Schumi I.

Mick heeft volgens zichzelf de kwaliteiten de verwachtingen in te lossen. Steeds meer kenners denken er hetzelfde over. Hij heeft in de Formule 3 bewezen de genen van zijn vader te hebben en lijkt de druk van zijn achternaam aan te kunnen. Duitse journalisten noemen hem nu nog ‘Schumi-Sohn’ of ‘Sohn des Formel-1-Rekordweltmeisters’. Als het aan Mick ligt, komt daar snel verandering in. Om te beginnen op 29 maart in Bahrein. Heel Duitsland juicht voor Mick en dat vindt hij tegenwoordig prima.

Mick heeft in de Formule 3 bewezen de genen van zijn vader te hebben en lijkt de druk van zijn achternaam aan te kunnen