Premium

Groots en lachwekkend

Open brief aan PVV-raadslid Maurice Meeuwissen

Kustlijn Tel Aviv en Israëlische vlag

Beste PVV-raadslid Maurice Meeuwissen uit Rotterdam,

Madonna trad laatst op tijdens het Eurovisie Songfestival. Volgens sommige critici mocht dat niet, want het Songfestival was in Tel Aviv, en dat ligt in Israël, en Israël, de enige democratie in het Midden-Oosten, moet volgens die critici worden geboycot.

Toch trad ze op, want Madonna heeft al zestig jaar schijt aan kritiek, daarom is ze nog steeds relevant. Ze bleek nogal vals te zingen, maar ook dat houdt ze al een hele carrière vol. En ze had een politieke boodschap: dat Palestijnen en Joden vreedzaam moeten samenleven. Een boodschap zo braaf, dat niemand er verder aanstoot aan kon nemen.

Niemand? Jawel: in Rotterdam kwam de PVV in de raad met een inderhaast opgetrommelde lijsttrekker, toen de aanvankelijke kandidaat iets te enthousiast zijn bruine gedachtengoed had laten blijken. Dat reserve-raadslid bent u. En u heeft raadsvragen gesteld over Madonna. Want stel dat het festival naar Rotterdam komt en stel dat Madonna dan weer optreedt, dan vindt u dat de gemeente haar de toegang tot de stad moet ontzeggen.

Stel dat Madonna dan opnieuw optreedt, dan vindt u dat de gemeente Rotterdam haar de toe gang tot de stad moet ontzeggen

Het is een maatregel die weleens wordt voorgesteld tegen haat predikende imams, maar nu ook tegen zangeressen die een statement maken: een Palestijnse vlag naast een van Israël, dus iets met vrede.

De ironie van een Partij van de Vrijheid die vindt dat NPO-presentatoren ontslagen moeten worden, linkse leraren geschorst, rechters gewraakt en boeken verboden, was al groots en lachwekkend, maar kennelijk kan het nog erger: een partij kan ook voorstellen dat een artiest vanwege een mening niet meer welkom is. Gelukkig zijn Marco Borsato (zet zich in voor War Child, dus ook voor vluchtelingenkinderen) en Rammstein (bezingen in Deutschland de ambivalente verhouding met hun eigen land, wat natuurlijk getuigt van een typische linkse weg-met-ons-levensinstelling), die beide onlangs in De Kuip stonden, de dans maar net ontsprongen.

Maar goed. Dit jaar staat The Kik nog in Ahoy, met nummers van Boudewijn de Groot, met zijn teksten vol verderfelijk jaren 70gedachtengoed. En dan komt nog de avond I Love Urban, waarin ik op de poster Jandino Asporaat zag staan, die bij jullie vast ‘te weinig blank’ heet. Want ook die kritiek kwam in Rotterdam op de campagne voor de komst van het Songfestival naar de zoals bekend spierwitte stad Rotterdam: te weinig blanken in het campagnemateriaal (Leefbaar), te weinig ouderen (50PLUS), te weinig havenarbeiders (VVD). Zoals iedereen immers weet zijn vooral oudere, blanke havenarbeiders fan van Duncan Laurence en Conchita Wurst. Gelukkig staat op 2 en 3 november de Paraview Paranormaal Beurs in Ahoy. Dat moet u wél enorm aanspreken: een weekend vol aantoonbare lulkoek. 

Premium
Je hebt zojuist een premium artikel gelezen.

Online onbeperkt lezen en Nieuwe Revu thuisbezorgd?

Abonneer nu en profiteer!

Probeer direct
Politiek
  • Jasper Suyk, iStock