Bart Nijman

'We zitten opgesloten in een gouden kooi'

Columnist Bart Nijman denkt dat het misschien wel de beste tijd ooit is om in intelligente lockdown te zitten, maar hij gaat deze nieuwe norm van beperkingen, onzekerheid en vrijheidsverlies zéker niet omarmen.

Bart Nijman

Nog naar de herhaling van het EK’88 gekeken? Of naar die 5-1 tegen Spanje op het WK van 2014? Kermis FM zond hun programmering van de Tilburgse Kermis 2019 nog een keer uit. Het hele land staat op herhaling en we blijken bijzonder weinig beleefd te hebben in de afgelopen decennia. 

Er wordt helaas alleen feelgoodsentiment herhaald. Een minuut voor minuut herbeleefde aanslag op de Twin Towers heb ik nog niet gezien. En waarom niet nog eens genieten van de verslaggeving rond de vuurwerkramp in Enschede? Dan voel je misschien tenminste nog eens dat je leeft. 

Minder feelgood, maar wel veel sentiment zit in de dagelijkse nieuwsstroom. Elke dag opnieuw alleen maar #sickbait, media die de lockdown helpen handhaven met moralistische zeikstukjes in plaats van kritisch te blijven op de uitvoerende macht, en ieder anekdotisch zorgverhaal op de hoogste tonen uit het sentimentsorgel laten jengelen terwijl we elke avond een kringverjaardag met steeds dezelfde stomme ooms en zure tantes in alle talkshows door de strot gepropt krijgen. En de kijkcijfers zijn torenhoog, want iedereen is bang en niemand heeft iets beters te doen.

Het internet biedt ook al geen soelaas. Sociale media gaan maar over één ding, en hoewel iedereen probeert op zijn eigen manier uiting te geven aan zijn zorgen, angsten, emoties of acceptatie van de situatie: zelfs de creatieve vertalingen van de opgelegde thuiswerkverveling zijn een saaie herhaling van alles wat je al eens gezien hebt. Echt. Hoeveel verschillende internetvideo’s van sportcommentatoren die werkeloos thuiszitten en daarom hun snelsprekende verslaggeverstrucje toepassen op hun kokende vrouwen, huiswerk makende kinderen of spelende honden kun je nog verdragen?

Ja, het is misschien wel de beste tijd ooit om in ‘intelligente lockdown’ te zitten. We zitten opgesloten in een gouden kooi en ik wil de dankbaarheid daarvoor ook niet bagatelliseren. Maar ik ga deze nieuwe norm van beperkingen, onzekerheid en vrijheidsverlies ook zéker niet omarmen. De context van de tijd maakt een lockdown helemaal niet beter, juist alleen irritanter dat de verveling en het reflectieve geweeklaag door een zuigend relativeerstemmetje in het achterhoofd worden getart met de boodschap dat je niet zo moet zeiken, met je relatieve bewegingsvrijheid ten opzichte van andere landen, en je barbecue in de tuin, en je koelkast vol koud bier.

Godverdomme, ook dit stukje ging weer over dat tyfusvirus. En ook dit stukje is een herhaling van alles wat je al gezien, gelezen of gevoeld hebt.