'Ik was een pronkstuk van Donald Trump'

Half juni organiseer je Miss Nederland 2019. Hoe zwaar wegen de laatste loodjes?

‘Die zijn pittig. Al bij de eerste casting, waarbij we alle potentiële missen voor het eerst ontmoeten, hebben we minder mensen laten komen dan voorgaande jaren. Zestig stuks in plaats van honderd uit de ruim duizend aanmeldingen. Je wil namelijk wel de tijd kunnen nemen om elk meisje goed te leren kennen. We pakken dat uiterst serieus aan.’

Daar zal Donald Trump trots op zijn...

‘Ik hoop het. De rechten voor de Miss Universe kwamen in 1996 bij hem te liggen, en dus kreeg ik in 2002 ook met hem te maken toen ik daar namens Nederland aan deelnam. Die eerste ontmoeting was best indrukwekkend. Er staat toch een grote zakenman met veel power en charisma voor je neus die het daar allemaal voor het zeggen had. In 2009 bood hij mij de organisatie van de Miss Nederland en Miss Duitsland aan en zagen we elkaar intensiever. Persoonlijk kon ik altijd goed met hem overweg. Hij was goed voor mij en ik was een soort pronkstuk voor hem. Anderen zag hij soms niet eens staan. Wat dat betreft benadert hij de dingen redelijk zwart-wit, want: he loves you or he hates you. Uiteindelijk wilde hij mij fulltime op zijn verschillende projecten zetten en reageerde hij geïrriteerd toen ik niet meteen opnam tijdens een filmpremière. Hij belde wel achttien keer in een paar minuten en vroeg me uiteindelijk waarom ik niet meteen opnam. Daar ben ik niet geschikt voor en achteraf ben ik erg blij met het leven dat ik nu leid.’

Ben je streng voor de deelnemers?

‘In die zin dat ik tegenwoordig om naturelle foto’s vraag. Gewoon, voor een witte muur, zonder make-up en bij wijze van spreken door je moeder met haar telefoon gemaakt. Het is zo makkelijk om jezelf nog knapper en geschikter te fotoshoppen, dat we daar als jury soms maar moeilijk doorheen kunnen kijken. Ook scannen we de Facebook- en Instagram-accounts en ontvangen de dames een waslijst aan vragen over hun ambities, hobby’s, opleiding, maten en ga zo maar door. Op die manier hebben we al een goed beeld voordat ze überhaupt langskomen. De schifting vindt vervolgens onder hevige discussies plaats en zo nu en dan betaal je wat wisselgeld: doe jij die van mij erbij, dan zet ik die van jou door, dat idee. Al die meningen en de diversiteit aan leden maakt onze jury kritisch en sterk. Zo neemt dit jaar een voormalig vluchteling zitting. Zij let weer op heel andere zaken, bijvoorbeeld of je er als deelnemer echt alles voor over hebt.’

Waarom is dat belangrijk?

‘Omdat je als winnares ook echt bij ons in dienst komt en ons land wereldwijd vertegenwoordigt. Deelnemen is daarom niet alleen een wedstrijd, maar ook een soort sollicitatieprocedure waarin je kunt laten zien sociaal, betrouwbaar en maatschappelijk betrokken te zijn. Iemand die ambitie heeft en dat ook kan waarmaken, dat is ons streven. Niet voor niets zijn onze missen stuk voor stuk goed terechtgekomen. De een is plastisch chirurg, de ander schrijft boeken, presenteert tv-programma’s of is psycholoog geworden. Dat is waar het om gaat.’

Vraag tien mensen waar een missverkiezing om draait en negen zullen zeggen: het uiterlijk.

‘Dat is ook de basis, maar daarna gaan we verder praten. Een mooie miss zonder inhoud valt bij de internationale editie geheid door de mand. Schrijf je dan in bij een modellenbureau en laat je boeken voor reclamecampagnes. Bij ons moet je echt wat te vertellen hebben en je onzekerheid, want onzeker zijn ze bij binnenkomst bijna allemaal, in korte tijd weten te overwinnen. Iemand die niet stevig in haar schoenen staat kun je lastig een rode loper op sturen of voor een camera zetten voor een interview. Representatief kunnen zijn is minstens zo belangrijk als het uiterlijk.’

Lees het hele artikel in Nieuwe Revu 18 of op Blendle.