'Peter R. de Vries is De Opperblaaskaak Der Misplaatste Arrogantie'

— Pas op: satire! Elke week fileert de onderschatte Vlaamse schrijver Herman Brusselmans een overschat persoon uit de wereldgeschiedenis. ‘Een stilistische oefening in iemand uitschelden’, zoals hij het zelf noemt. Dat kun je grappig vinden, of niet. —

De Opperblaaskaak Der Nederlandse Superbedrijvers Van Misplaatste Arrogantie En Nergens Op Gebaseerde Pretentie werd geboren in Aalsmeer op 14 november 1956, als zoon van Sjoerd R. de Vries, een verwijderaar van vergiftigde huisdieren op de straten in de Bijlmer, en Sjaan V. de Vries-Krompukkel, die op een kasteel in Amstelveen de bruine strepen uit de onderbroeken van de baron en de barones moest verwijderen.

Petertje Rudolfje werd op school gepest, vanwege z’n kin, z’n flaporen, z’n kippenborst, z’n mini-testikels en z’n neiging om de conrector en de onderwijzers te beschuldigen van moord, ontvoering, aanranding, diefstal en meineed. Derhalve gaven de conrector en de onderwijzers hem nu en dan een muilpeer, die hem urenlang in snikken deed uitbarsten.

Hij besloot om een beroep te gaan uitoefenen dat nog nauwelijks bestond en waar totaal geen vraag naar was: misdaadverslaggever. Hij zag het groot en werd al meteen de vriend van Cor van Hout, een van de ontvoerders van Freddy Heineken. Hun vriendschap ging zo ver dat ze niet alleen samen een kopje thee dronken, maar eveneens aan elkaars reet snuffelden. Een andere ontvoerder van Heineken, Frans Meijer, werd door De Vries geïnterviewd in Paraguay, waar De Vries tijdens het snuffelen aan Meijers reet een neusbreuk opliep.

De Vries besloot om het in nog hogere sferen te gaan zoeken en richtte z’n kromme pijltjes op prinses Mabel, die volgens hem meer dan een snuffelrelatie zou hebben gehad met de gangster Klaas Bruinsma, waarbij zowel Mabel als Bruinsma dit ontkende en De Vries overal werd uitgelachen om z’n samenzweringstheorieën. Er kon geen misdaad gebeuren of De Vries wilde die op z’n eigen, behoorlijk domme manier oplossen.

De pest is dat hij van al die onzinnige juridische escapades tv-programma’s maakte. Zo zag je hem als een boer op klompen vergeefse pogingen ondernemen om Joran van der Sloot, de moordenaar van Natalee Holloway, een poepie te laten ruiken. En met het hoofdpersonage uit het flutboek Judas had hij eerst geen appeltje te schillen, dan weer wel, en dan weer scheet hij in z’n broek van angst, omdat dat figuur hem ging bedreigen vanuit de gevangenis.

Peter R. de Vries doet zich voor als een stoere verslaggever voor wie geen zee te hoog gaat, maar in werkelijkheid is hij een angsthaas wiens bangigheid alleen wordt overtroffen door z’n mediageilheid. Aldus zie je hem drie keer in de week bij RTL Boulevard, DWDD, Jinek en andere talkshows, waar hij dan weer eens komt bewijzen dat hij van al de criminele zaken die hij in z’n portfolio heeft zitten, geen kloten verstand heeft. Peter R. de Vries is een ridicule sukkel, die door geen hond ernstig wordt genomen.