Peter R. de Vries: ‘Als ik mijn bekendheid kon inleveren, zou ik dat doen’

Misdaadverslaggever Peter R. de Vries blikt in het kerstnummer van Nieuwe Revu terug op het begin van zijn loopbaan en op de keerzijde van de roem.

Peter R. de Vries

Er zijn verschillende soorten typen criminelen. Een Cor van Hout bijvoorbeeld was een crimineel, maar geen psychopaat, een Joran van der Sloot was geen crimineel, maar wél een psychopaat. Heb jij een antenne voor wat voor soort crimineel vlees je in de kuip hebt?
‘Joran is natuurlijk een exemplarisch voorbeeld. Dit is nou een man – en dat zeg ik niet snel want dat heb ik van je opa geleerd – waarvan ik zeg: die is echt slecht. Cor was weliswaar een boef, maar die was niet door en door slecht. Die had ook hele menselijke, goede eigenschappen die ik kon waarderen. Joran is iemand die totaal gewetenloos is en een totaal gebrek aan empathie heeft. Daardoor is hij in mijn ogen eigenlijk veel gevaarlijker dan bijvoorbeeld een Cor van Hout. Ik ben geen voorstander van levenslange gevangenisstraffen, maar bij Joran vind ik het niet misplaatst dat hij tot 28 jaar cel is veroordeeld.’

Verdiep jij je ook in de psychologie achter misdaden en misdadigers?
‘De daad zelf interesseert me niet zo, maar de psyche erachter, het waarom, dat boeit me het meest. Wat gebeurt er in een mensenleven? Waardoor ontpopt iemand zich tot een moordenaar? Wanneer je duizend kinderen op de lagere school vraagt wat ze later willen worden, dan zal niemand zeggen dat hij of zij moordenaar wil worden. Dan zal je brandweerman, piloot en dokter horen. Maar toch wordt één op de duizend bij wijze van spreken een moordenaar. Waarom? Wat gebeurt er in dat leven? Wat was het keerpunt? Ik bezit een hele bibliotheek met boeken over dit onderwerp. De psyche achter de daad.’

Heb je die naamsbekendheid eigenlijk altijd al geambieerd?
‘Als je jong bent, zie je bekendheid als een soort erkenning van je kunde, dus dat vind je dan wel heel mooi als dat gevalideerd wordt. In het begin was ik er wel trots op als ik ergens binnenkwam en men wist wie ik was. Maar als ik die bekendheid nu met terugwerkende kracht weer kon inleveren, dan is de kans wel groot dat ik dat zou doen.’

Waarom?
‘Omdat het ook een enorme inbreuk is op je privacy, op je gezinsleven. Veiligheid is ook altijd een ding geweest. Je wil niet dat je gezin daaronder lijdt, natuurlijk.’

Heeft je gezin er onder geleden?
‘Mijn gezin heeft er naast de gemakken ook last van gehad. Het brengt vaak ook ongewenste aspecten met zich mee. Je wordt achtervolgd, lastiggevallen, besmeurd, belasterd of wat dan ook. Het is niet alleen maar glamour.’

Je hebt wat dat betreft een unieke positie. Je bent onderdeel van de glamour, maar je werk zit in de onderwereld.
‘Ik zeg zelf altijd: ik ben een journalist die beroemd is geworden, maar ik ben geen artiest. Een artiest geniet meer van het in de spotlights staan. Dat zit in zijn aard.’

Lees het hele artikel op Blendle.