'Het maakt niet uit wie Sinterklaas speelt, als hij het maar goed doet'

Beste Erik van Muiswinkel,

Proficiat, je bent de nieuwe Sinterklaas. Ik denk dat je dat goed kunt. Je kunt acteren en uitstekend imiteren: als ik aan Hans Janmaat terugdenk, zie ik vaak per ongeluk jou voor me die Hans Janmaat nadoet.

En laten we ook eerlijk zijn: het is nou ook weer geen al te ingewikkelde karakterrol, Sinterklaas. De bedoeling is vooral dat kinderen geloven dat je echt bent, en dus blijven geloven dat je bestaat. Je ben een soort pastoor of imam, eigenlijk: je taak is het sprookje in stand te houden. De basisvoorwaarden daarvoor zijn bovendien ideaal: die kinderen zijn of doodsbang voor je, of ze associëren je met alle cadeaus die ze binnen vijf minuten hopen te krijgen, en wel van jou, dus ze stuiteren van je schoot af, wat je ook zegt of doet. Bovendien speelde je jaren de hoofdpiet, dus de gangbare sollicitatiecriteria ‘affiniteit met de doelgroep’ en ‘ervaring in de branche’ zijn op weinig mensen in Nederland méér van toepassing.

Van alle argumenten en zogenaamde argumenten voor het behoud van Zwarte Piet (Traditie! Zwart van de schoorsteen! Hun doen het zelluf ook!) is dat nou precies het enige dat ik altijd legitiem heb gevonden: het is een feest voor kinderen, dus demonstreer er lustig op los op de Dam, het Malieveld, het Mediapark en het Binnenhof, maar niét in de buurt van kinderen. Politiseer het onderwerp, maar niet het kinderfeest. Dat is het, dus maakt het ook niet uit wat de opvattingen over Zwarte Piet zijn van degene die de Sinterklaasbaard opplakt en de mijter opzet.

Zou je zeggen. Maar nee. Jij hebt je uitgesproken tegen Zwarte Piet, en fel ook. Dus bestaat er nu zelfs een hashtag op Twitter tegen de keuze voor jou als Sinterklaas. #nietmijnsint. Serieus. Uiteraard veelvuldig gebruikt door iedere bruinhemd met een Twitteraccount en drie volgers, maar ook door een serieuze opiniemaker als Sywert van Lienden. De hypocrisie van het gelegenheidsargument werd zelden treffender aangetoond dan met deze pathetische verwijzing naar #notinmyname en #notmypresident.

Het is heel simpel. Er zijn twee opties. Je beschouwt Sinterklaas als een kinderfeest, waar iedere activist vanaf moet blijven. Dan maakt het dus niet uit wie de Sint speelt, als hij het maar goed doet. Als jij een kind hebt dat bij Sinterklaas op schoot zit, en dan opeens, als hij hem van dichtbij ziet denkt: verdomd, dat lijkt Erik van Muiswinkel wel, bekend van zijn polariserende tweets dan heeft hij wellicht niet meer de leeftijd waarop hij überhaupt nog in Sinterklaas zou moeten geloven.

Of je beschouwt Erik van Muiswinkel als een ongeschikte Sint vanwege zijn opvattingen. Dan is het dus blijkbaar toch geen kinderfeest, maar een feest voor grote kinderen.