Wat werkt beter: monogamie of een open relatie?

Een voorpublicatie uit (S)experimenteren van Marith Iedema.

Milan ligt naast me te slapen. Moe van een wilde nacht met een andere vrouw. Het is de tweede keer dat hij gebruik heeft gemaakt van wat we onze ‘open relatie’ noemen, die nu vier maanden duurt. Eigenlijk is onze verhouding niet écht open. We zijn tot een afspraak gekomen die anderen misschien oneerlijk in de oren klinkt: Milan neukt buiten de deur, ik ben monogaam. Knappe vent die nee zegt tegen zo’n aanbod.

Voor nu heb ik vrede met de situatie, want ik krijg de spanning die ik zoek. Ik stel me voor hoe hij seks heeft met ‘die ander’. Hoe hij haar kust, vasthoudt. Zal hij haar hebben aangekeken tijdens het neuken? Ik ga rechtop zitten. Ben ik jaloers? Geen idee. Ik ben eerder in de war. Eén ding weet ik wél: mijn verliefdheid op Milan heeft een boost gekregen en dat is allerminst onprettig. Ik bekijk hem ineens met andere ogen. Niet als mijn huisgenoot met wie ik lief, leed en kat deel, maar als de begeerlijke man die hij is. Zoals zij hem vannacht zag.

We eten die avond bij Balthazar’s Keuken. Ik begin over het meisje waar hij laatst seks mee had. ‘Denk je nog weleens aan haar?’ Milan ademt diep in. ‘Weet je, Marith, jij kan het ook doen.’ Hij ontwijkt mijn blik. Pardon? Ik kijk hem vragend aan. ‘Iets met iemand anders.’ Hij krijgt het woord neuken niet over zijn lippen. Het ontroert me dat Milan bereid is deze enorme concessie te doen. Ik leg mijn hand op die van hem. ‘Weet je dat zeker? We kunnen nu nog terug.’ Dat zeg ik wel, maar we weten allebei dat ik dit niet meen. Ik ben inmiddels zo heilig overtuigd van de open relatie dat ik monogamie heb afgeschreven. Vreemd genoeg lijkt het vooral een principekwestie. Het idee dat ik niet aan regels gebonden ben, is belangrijker dan de daadwerkelijke seks op dit moment.

‘Ik wil het alleen echt, écht niet weten.’ ‘Huh. Maar moet ik dan liegen?’ vraag ik verbaasd. Milan heeft tot dan toe altijd honderd procent eerlijkheid van me geëist. ‘Dat is de enige manier voor mij,’ zegt hij met veel overtuiging. Ik begrijp het en knik. Nou, het duurde even, maar ik ben waar ik wil zijn. Mijn wilde leven kan beginnen!

Het is weekend. In de Chapter21 wordt r&b gedraaid. Achter in de zaak staat een jongen met een knotje en tattoos. Ik stoot Jay aan en knik in de richting van Knotje. ‘Nou, dat werd een keer tijd,’ zegt hij. ‘Ga nú naar hem toe en zeg dat je bij hem slaapt.’ ‘Ben je gek geworden?’ Ik schud van nee. Jay geeft me een duw. Ik zet een paar stappen in de richting van Knotje. Ga ik dit echt doen?

Over een paar weken zie ik Milan in Kaapstad. Als we daarna weer samenwonen in Amsterdam wordt het lastig de nacht met een ander door te brengen. Nog een paar passen en ik ben er. Als ik dit doe, moet ik het goed doen. Dat betekent: pokerface opzetten. Als je zoiets stoers zegt en je zenuwachtig gedraagt, sta je voor schut. Adem in, adem uit.

‘Hi,’ zeg ik. Knotje kijkt me vragend aan. Groene ogen. ‘Hoi,’ antwoordt hij. Ik besluit me eerst voor te stellen. We schudden elkaar de hand. Ik schraap mijn keel, maar de woorden willen niet komen. Het liefst maak ik rechtsomkeert. Maar dan kan ik Jay niet meer onder ogen komen. ‘Jaaa?’ De wenkbrauwen van Knotje gaan omhoog. Kom op. ‘Ik, hm, kwam even zeggen dat ik vannacht bij jou slaap.’ Dit is geen openingszin die hij vaker hoort, dat is duidelijk. ‘Is dat zo?’ Grote ogen. Ik knik. ‘Ja.’ Onze gezichten zijn nu dicht bij elkaar. Hij legt zijn hand op mijn rug. ‘Dat lijkt me een goed idee,’ zegt hij.

‘Oké, tot zo.’ Ik draai me abrupt om. Wat raar is, maar dat besef ik pas als ik al bezig ben met de aftocht. ‘Nou, mijn eerste seksdate is een feit, hoor,’ zeg ik trots. Jay geeft me een high five. Ik zeg dat ik tequila wil. Dat heb ik niet meer gedronken sinds een comazuipvakantie in Turkije, zeven jaar geleden. Deze avond vraagt erom.

Lees het hele artikel op Blendle.