'Afbouwen? Ben je gek! Zolang we lol hebben, gaat de Golden Earring door'

In de documentaire The Beat Behind the Golden Earring, ter ere van jullie 50-jarig bestaan in 2015, ziet de kijker onder meer hoe Cesar Zuiderwijk als een ongeduldig jongetje ergens in een reuzenmagazijn dozen uitpakt waarin een fonkelnieuw drumstel zit. Je straalt daar van geluk. Is dat typisch des drummers?

‘Nou en of. De uitdrukking “op slag verliefd worden” is niet voor niets uitgevonden. Weet je wie dat ook heeft? Phil Collins. Een werelddrummer en een liefhebber pur sang. Jaren geleden zocht ik hem ooit na een concert op in zijn kleedkamer. Maar daar zat hij niet, hij bleek nog ergens in de coulissen rond te hangen. Ik ernaartoe en toen zag ik hoe Phil met zorg zijn drumstel aan het inpakken was, alsof het zijn baby was. Ontroerend en o zo herkenbaar.’

Welke bekende drummers behoren nog meer tot je favorieten?

‘Ik heb altijd nauwlettend zitten kijken en luisteren naar Ringo Starr van The Beatles, Charlie Watts van The Rolling Stones en natuurlijk de inmiddels overleden Keith Moon van The Who. Dat waren mijn grote voorbeelden. Mijn eerste drumstel was een Ludwig Blue Oyster, hetzelfde merk dat Ringo gebruikte. Verder ben ik trouw blijven luisteren naar grote jazzdrummers zoals Buddy Rich en onze eigen John Engels.’

Met alle respect: dat zijn wel allemaal drummers die bijna bejaard of al dood zijn. Er zijn vast ook nog wel jongere drummers die jou af en toe inspireren?

‘Natuurlijk. In Nederland lopen er genoeg toppers rond: Ton Dijkman, de vaste drummer van Marco Borsato, Olaf Fase van Slagerij van Kampen, Jimmy van den Nieuwenhuizen van Van Velzen, Mario Goossens van Triggerfinger. En natuurlijk Rick van Wort, de voormalige drummer van Jett Rebel. Die jongen is misschien wel het grootste talent van Nederland.’

Ondertussen sta jij sinds jaar en dag te boek als de beste drummer van Nederland. Dat moet toch wel je ego blijven strelen?

‘Complimenten zijn altijd leuk om te ontvangen, maar ik zie mezelf echt niet als een soort Johan Cruijff van de drummers. Ik zie mezelf meer als een pionier in de rock-’n-roll. Mijn generatie heeft de kolen uit het vuur gehaald, een nieuwe generatie kookt er nu de piepers op gaar. Weet wat je ik het allergrootste compliment vind? Als muziekkenners na afloop van een concert tegen me zeggen dat ik elke avond wat anders speel. Want dat doe ik namelijk ook. En dat geldt voor alle bandleden van de Golden Earring. Radar Love op dezelfde manier spelen zou stierlijk vervelend zijn. Godzijdank behoren we ook niet tot de groepen waar werkelijk alles is gepland. Neem nu de grote shows van de Beyoncé’s van deze wereld, die zijn van begin tot eind voorgeprogrammeerd en elke avond hetzelfde. Elk pasje, elk kledingstukje, elk nummer. Moet ook wel bij zulke grote shows, maar bij de Earring verdommen we dat. Ik speel elke keer andere breaks en anderen krijgen ook die vrijheid. We zijn gewoon vier jongens die de bühne opstappen en lekker gaan spelen. Dat maakt het ook zo leuk.’

Is dat jullie geheim? Lekker samen spelen en nooit op elkaar uitgekeken raken?

‘Zou heel goed kunnen. We zijn al heel lang vrienden van elkaar. We zijn allemaal jongens van de straat. Van ongeveer dezelfde leeftijd, uit dezelfde buurt, zelfde arbeidersmilieu, zelfde scholing. In veel zijn we hetzelfde. Verder is het ook gewoon een kwestie van geven en nemen. Dat zouden muzikanten en sporters vaker moeten doen. We laten elkaar volledig met rust. Zeggen nooit: die solo was te lang, of zo. Of: zou je niet eens dit of dat? Gebeurt gewoon niet. Vooral vroeger zijn er zoveel goede bandjes door botsende ego’s om zeep geholpen. Vond iemand zichzelf weer beter dan de rest van de band. Dat soort idiote egokwesties hebben wij nooit gehad. Bij de Earring heeft iedereen zijn eigen rol. Maar niemand is de baas. Eén kapitein is er niet, we hebben er wel vier.’

Op het podium valt direct op hoe fit je bent, je oogt sowieso jonger dan je werkelijke leeftijd. Wat doe je en laat je ervoor? Heb je net als 70-plusser Mick Jagger een personal trainer?

‘Welnee, joh. Ik ben sowieso geen man van de sportschool. Drummen is ook een soort fitness. Ik drum al gauw zo’n drie tot vijf uur op een dag. Verder blijf ik een beetje in vorm met het onderhoud aan mijn moestuin achter mijn zomerhuisje in Baarle-Nassau. Is best arbeidsintensief, maar ik word er ook heel rustig van. Daarnaast zwem ik een paar keer per week. Dertig baantjes schoolslag in een 25 meterbad. En dat lukt me nog steeds zonder stoppen. Verder let ik erop dat ik gezond en gevarieerd eet, niet te veel drink en regelmatig op tijd naar bed ga. Mocht je dus denken dat er nog steeds een oude wilde rocker schuilt in Cesar Zuiderwijk, dan moet ik je ernstig teleurstellen.’

Die rock-’n-roll is dus voltooid verleden tijd?

‘Niet als we spelen. Dan is de Golden Earring nog steeds 100 procent rock-’n-roll. Maar dat rock-’n-rollgedoe wordt ook zwaar overdreven, joh. Nogmaals: je kunt jezelf niet slopen én goed blijven spelen. Zeker vroeger was het topsport. Bijna iedere dag spelen is nu eenmaal verrekte vermoeiend.’

Alle leden van de Golden Earring zijn nu de zeventig gepasseerd en over drie jaar zit je een halve eeuw in de band. Zeg eens eerlijk: hebben jullie het er nooit over om het wat rustiger aan te doen?

‘Afbouwen? Ben je gek! Zolang we samen lol hebben, er genoeg mensen naar onze concerten blijven komen en we na een optreden in beginsel in ons eigen bedje kunnen slapen, blijven we lekker doorgaan. Net zoals ik veel plezier blijf beleven aan solo-optredens tussendoor en het geven van masterclasses. Ik durf te stellen dat we steeds beter gaan spelen met het klimmen der jaren. Vergelijk het maar met technisch goed onderlegde en slimme voetballers, zoals Willem van Hanegem en Andrea Pirlo. Die werden weliswaar wat trager tegen het einde van hun carrière, maar ze wisten wel precies wanneer en waar ze er moesten staan. In deze fase zitten wij nu ook. Dat fixeren op onze leeftijden moet je ook niet overdrijven. Want je weet toch wel dat zeventig het nieuwe vijftig is?’

Lees het hele artikel op Blendle.