Holy smoke: deze Nederlandse non wordt rijk met de teelt van cannabis

DISCLAIMER: NIEUWE REVU KAN NIET INSTAAN VOOR DE (VEELAL ANONIEME) BRONNEN DIE PETER BLASIC IN ZIJN ARTIKELEN HEEFT GEBRUIKT. DIT ARTIKEL IS DAAROM INGETROKKEN.

Sisters of the Valley

In Californië zijn teelt en bezit van, als ook de handel in cannabis, sinds het begin van het jaar toegestaan. Iedereen vanaf 21 jaar oud mag het spul gewoon roken. Maar ook de verkoop ervan mag dus en legale cannabis biedt enorme kansen voor de Californische economie. Met 40 miljoen inwoners is de Amerikaanse staat de op vijf na grootste economie ter wereld, waarmee bij de legalisatie in één klap ’s werelds grootste legale markt voor cannabis is ontstaan.

Experts schatten dat de omzet dit jaar rond de 6 miljard dollar zal bedragen. Dat trekt zowel grote bedrijven als ook kleine start-ups aan die een graantje willen meepikken. Niet voor niets staat de expansie in deze economische sector al bekend als de Green Rush, de nieuwe goudkoorts.

Ook de Sisters of the Valley zijn actief in de cannabishandel. Deze zelfbenoemde nonnen houden van cannabis, verkopen het op internet en verdienen er zo geld mee. Ze wonen op een boerderij in Merced, Central Valley, op twee uur rijden van San Francisco. Tussen de uitgestrekte boomgaarden en kronkelende beekjes liggen twee huizen die van elkaar gescheiden zijn door een grasveldje en een schuur; het onderkomen van twaalf vrouwen die zich uitdossen in witte bloesjes, lange denimrokken en uit oude kussenslopen genaaide habijten.

Ze mogen er uitzien als nonnen, maar deze vrouwen zijn nauwelijks het kloostertype te noemen. Ze produceren diverse zalfjes, tincturen en oliën uit hennep – het deel van de cannabisplant dat, anders dan wiet, vrijwel geen psychoactieve stoffen bevat – en verkopen het. De wiet, dat houden ze en roken ze lekker zelf.

Onder leiding van hun abdis, zuster Kate, worden de zalfjes verkocht in een eigen online winkel. Met uitzondering van zuster Sierra, die dertien jaar een non in de Franciscaner orde was, is geen van de vrouwen lid geweest van een gevestigde kloosterorde. Toch voelen ze zich wel zo. ‘We hebben een vredige, spirituele omgeving gecreëerd waar we onze gebeden in ons werk kunnen stoppen, waar we respect kunnen hebben en gerespecteerd kunnen worden en waar we rond een vuurkring in het maanlicht kunnen aanbidden, net als onze vrouwelijke voorouders,’ stelt Kate.

Veel van haar zusters zijn gevlucht voor huiselijk geweld. Ze konden nergens terecht, vonden geen werk. Uiteindelijk vonden ze bescherming onder de vleugel van zuster Kate. Ze voorzag ze van een baan, een thuis, een sociaal vangnet en... cannabis. Want een joint opsteken, dat doen deze zusters allemaal graag. Ze geloven in de helende werking van cannabis, zowel fysiek als ook psychisch.

Met regelmaat lopen ze in hun karakteristieke kloffie mee in demonstraties voor de wereldwijde legalisatie van cannabis. Maar ze zijn ook te vinden bij de feministische women’s march en protesten tegen president Trump. Bij Kate vinden de zussen een plek om te helen en geheeld te worden. Precies waar vroeger kloosters voor waren. zuster Kate: ‘We willen samenleven, samenwerken, samen bidden en onze geloften kunnen volgen op onze eigen spirituele manier.’

En die manier heeft alles te maken met cannabis. Want het klimaat in het noorden van Californië is perfect voor de teelt van cannabis, die wordt gekweekt in een tot kas omgetoverde garage. Maar waar de planten er heel gewoontjes uitzien, is het productieproces dat ze ondergaan dat bepaald niet. Volgens de zusters worden hun producten ingestraald met helende krachten die afkomstig zijn uit een hele reeks van rituelen.

‘We doen wat we denken dat onze vrouwelijke voorouders ook gedaan zouden hebben,’ zegt zuster Kate. ‘We organiseren ons productieproces rondom de maancyclus. Dat betekent dat we enkel batches aanmaken van nieuwe maan tot volle maan en deze daarna labelen en testen, terwijl we ons voorbereiden op de volgende productieronde. Je moet ons werk zien als een gebed. Onze stille, contemplatieve, meditatieve omgeving is vol gebeden. We hebben een aantal rituelen, zoals het op de eerste dag van de cyclus zegenen van de handen, het gereedschap en de werktafel die we gebruiken, net als de zegening van de grondstoffen.’

Als onderdeel van het zegeningsritueel steekt zuster Kate een bundel salie aan, waarmee de hennep bewierookt wordt, net als de sterke alcohol die gebruikt wordt om de knoppen los te weken. Meer in het algemeen streven de zusters ernaar om genezing te verspreiden in alles wat ze doen. ‘We doen kleine gebedsceremonies, voeren zegeningen uit en zingen liederen terwijl we de partijen gereed product verplaatsen vanuit de keuken naar de distributieruimte, waar ze als voorraden in de schappen blijven liggen.’

De zaken lopen goed voor de zusters. Dat is opmerkelijk als je bedenkt hoe het allemaal begon. Zuster Kate is midden vijftig. Ze is de spirituele leider, maar ook de bedrijfsleider van de nonnen. Eigenlijk heet ze Christine Meeusen en is ze van Nederlandse af komst. ‘Mijn voorouders waren Vikingen die uit Zweden en Engeland via Duitsland in België en Nederland terechtkwamen. Tegen 1850 vestigden de eerste Meeusens zich in Michigan, dat toen nog onontgonnen terrein was. Mijn vaders familie kwam uit Zeeland en behoort tot de stichters van de stad, die dezelfde naam als de Nederlandse provincie kreeg.’

Toen ze klein was, ging zuster Kate naar een katholieke privéschool, waar ze les kreeg van nonnen. Het gevoel van zusterschap en het verrichten van eervol werk spraken haar aan. Eenmaal volwassen ging ze werken als business consultant voor een groot telecombedrijf, dat haar naar Nederland stuurde. Van 1998 tot 2005 woonde zuster Kate – toen nog Christine Meeusen – in Amstelveen, waar haar kinderen de St. Jozef-basisschool bezochten. ‘Ik moest toen ook Nederlands leren lezen en schrijven om mijn kinderen te kunnen helpen met hun huiswerk,’ vertelt ze lachend. ‘Zij spreken allemaal vloeiend Nederlands. Ik daarentegen spreek het gebrekkig, maar ik spreek het.’

De zaken liepen ondertussen goed. ‘In minder dan tien jaar tijd zag ik het saldo op mijn spaarrekening groeien richting een miljoen,’ vertelt zuster Kate. Tot het noodlot toesloeg. Haar ex- man Gary Kemphaus – een Duitser uit Kentucky – was boekhouder. ‘Terwijl ik me een slag in de rondte werkte om geld binnen te halen voor ons gezin, plunderde hij doodleuk onze gezamenlijke rekening. Ik moest Nederland verlaten en terug naar de VS om een inmiddels dertien jaar durend gevecht te beginnen om toegang te krijgen tot mijn deel van het geld.’

In de tussentijd stopte ze met haar werk en kwam haar aan meth verslaafde zoon bij haar wonen in een poging om af te kicken. Kate bezorgde hem marihuana en probeerde hem op die manier te laten ontspannen. ‘Met cannabis slaagde ik erin hem van zijn meth-verslaving af te krijgen. Ik had geen idee wat ik aan het doen was, maar ik merkte wel wat voor genezende werking cannabis kan hebben,’ zegt ze, om daaraan toe te voegen: ‘Ik heb altijd al geweten dat cannabis een plant is met een genezende werking. Ik wist, intuïtief, zonder wetenschappelijk bewijs, dat cannabis de afgelopen vijfentwintig jaar in de media en politiek gedemoniseerd werd. Daar heb ik niet naar geluisterd.’

En dus begon zuster Kate hennep te kweken in haar tuin, kookte de bloemtoppen en maakte er zalfjes uit. Die bevatten weliswaar weinig THC, maar wel Cannabidiol, een bestanddeel van cannabis met een pijnstillende werking zonder dat je er high van wordt. Tegenwoordig verkoopt ze potjes van deze zalf voor 70 dollar per stuk.

Lees het hele artikel op Blendle.