Henk van Straten

Deze keer: schrijver Henk van Straten over knuffelstieren, boze truckers en creatief met GHB.

Beste verhaal

‘Een van de reportages die me het meest is bijgebleven, is die over stiltemeditatie met stieren. Eerst dronken we samen in de stal een kopje brandnetelthee, daarna ging iedereen de wei in om zijn of haar stier op te zoeken. Ik was hartstikke panisch voor die beesten en werd dan ook helemaal paranoïde in de wei, want ik dacht: ze ruiken mijn onrust. De andere mensen waren allemaal superkalm, hun stieren lieten zich lekker kroelen. Uiteindelijk zocht ik de laatst overgebleven stier op. Toen ik ’m probeerde te aaien, kwam hij meteen pislink overeind. Ik ben keihard die wei uitgerend en over het hek gesprongen. De rest van de middag heb ik vanaf de zijkant bekeken, omdat ik niet meer terug durfde.’

Grootste blunder

‘Ik mocht op het Truckstar Festival in Assen komen. Truckstar is een tijdschrift over de transportwereld en zat toen bij dezelfde uitgeverij als Revu. Ik had niet het idee dat ze ooit mijn reportages hadden gelezen, ze verwachtten dat ik een leuk en positief stuk zou schrijven. Dat werd het niet. Ik zag mensen met Scania-tatoeages die keihard gingen racen met ouwe, gare caravans achter hun vrachtwagens. Een soort Romeinse arena, maar dan voor de domste mensen. Toen de mensen van Truckstar het eenmaal hadden gelezen, kwamen ze op de Revu-redactie klagen, zo van: als die Van Straten nog één keer langs durft te komen, dan trekken we hem met vier vrachtwagens uit elkaar.’

Doe-het-zelven

‘Ergens de spot mee drijven is een heel fijne vertelvorm, zeker als je net begint als schrijver. Maar gaandeweg begon ik het toch leuker te vinden om ook de mooie en ontroerende kanten van mensen te laten zien. Zo ging ik een keer met iemand bij me thuis aan de keukentafel GHB maken. Hij was zo’n tragisch drugstype dat eigenlijk ook wel begreep dat ie niet zo goed bezig was. Toen het spul klaar was, sloeg hij meteen een buisje achterover. Volgens mij heb ik dat toen toch wel mooi op weten te schrijven. Dat het niet alleen maar was van: kijk eens hoe rock-’n-roll we zijn. Maar ik heb ook op een compassievolle manier geprobeerd om de tragiek van zo’n jongen te vangen, zonder ’m af te kraken. Hij vond het zelf ook een mooi stuk, liet hij me weten. Hij zei: “Goed dat je dit hebt geschreven, je hebt me aan het denken gezet om het anders te gaan doen.” ’ 

CV

Henk van Straten (39)

Revu

Henk heeft al enkele boeken geschreven als hij in 2009 aan de slag gaat voor Nieuwe Revu.

Reportages

Voor zijn vaste rubriek Van Straten Gaat Vreemd trok Henk tot 2013 wekelijks het land in, op zoek naar alles wat ‘een beetje raar of fascinerend’ was.

Nieuw boek

Zijn jongste boek Niets Zal Ons Redden Maar een Beetje Liefde Is Oké (over het menselijk tekort) is net verschenen.