'De steun van Turken in Nederland aan Erdogan is hypocriet'

In Turkije zijn de presidentsverkiezingen vervroegd. Doordat de regering geen garanties op een klinkende overwinning heeft, besloot ze het volk op te roepen om naar de stembussen te gaan, anderhalf jaar eerder dan gepland, zodat er rigoureuze wetswijzigingen doorgevoerd kunnen worden. Als de huidige president, Recep Tayyip Erdogan, opnieuw zal zegevieren, stevent het land af op een totalitair regime, met een autocratische leider aan de macht, iemand die weinig op heeft met democratische beginselen.

Wat dat laatste betreft, voerde de regering vorige week, met de campagnes in het achterhoofd, een wel héél drastische maatregel in: gewone burgers mogen voortaan niet zomaar van alles op internet plaatsen. Eerst moeten series, talkshows, livestreams, nieuwsberichten en alle andere content langs een mediawaakhond die gaat beoordelen of de inhoud van het geplaatste materiaal wel strookt met hetgeen zij deugdelijk achten. Volgens de Turkse overheid is deze nieuwe wet nodig om onruststokers te pareren. Ze willen voorkomen dat het volk wordt geïnjecteerd met terroristische opvattingen van mensen die uit zijn op verdeeldheid.

De werkelijkheid is dat de AK-partij van Erdogan totaal niet zeker is van een nieuwe machtspositie, en daarom censuur pleegt op oppositieleden met andere geluiden. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat het volk krijgt te zien wat er allemaal verkeerd gaat in het land, want dat zou het stemgedrag kunnen beïnvloeden.

Iemand met een beetje historisch en politiek besef moet begrijpen hoe kwalijk deze ontwikkelingen zijn. Toch behoudt Erdogan de onvoorwaardelijke steun van hardnekkige fans die in hem de grote verlosser zien. Dat is begrijpelijk voor burgers in Turkije die decennialang door verschillende overheden over het hoofd zijn gezien, maar nu eindelijk allerlei vormen van welvaart toebedeeld krijgen, bijvoorbeeld in de vorm van gunstige leningen.

Wat echter een steeds groter raadsel wordt, is de onwrikbare support die de Turkse president krijgt van Nederlanders met roots in Turkije. Deze groep geniet hier terecht van alle privileges die een liberale democratie biedt, zoals de ongebreidelde uitingsvrijheid waarmee ze andersdenkenden schofferen, maar staat oogluikend toe hoe burgers in Turkije gemuilkorfd worden omdat ze maatschappelijke idealen hebben die afwijken van de norm.

De nieuwe wet van de Turkse overheid is doodeng. Iedereen die dat níet erkent, heeft een kapot moreel kompas. En wie in Nederland een ijverig beroep doet op zijn vrijheden, zou niet een man moeten ondersteunen die juist diezelfde vrijheden elders met succes inperkt. Toch staan veel lieden wel op deze manier in het leven. Het is de hypocrisie ten top. Ze moedigen aan dat het land van hun grootouders in een dictatuur verandert.

Wat veel Erdogan-fans niet lijken te beseffen, is dat een politiek klimaat, na verloop van tijd, ook weer verandert. In Turkije kunnen de progressieve seculieren weer de macht grijpen. Als het regeringsstelsel dan op zo’n manier is ingericht dat de oppositie totaal geen invloed heeft, zullen de onderdrukkers van vandaag de onderdrukten van morgen worden. Alleen om die reden is het noodzakelijk om altijd kritisch naar een regering te kijken, ook als je een sympathisant van het zuiverste water bent.